یافته‌های پژوهشی جدید نشان می‌دهد که تنهایی برای سلامت بیماران مبتلا به دیابت بسیار مضر است.

به گزارش نیویورک پست، در پژوهش دانشگاه تولین لوییزیانا آمده است تنهایی طولانی‌مدت تاثیری به‌مراتب بیشتر از افسردگی، سیگار، فعالیت جسمی و برنامه غذایی بر افراد مبتلا به دیابت دارد.

پژوهشگران همچنین متذکر شدند افراد منزوی مبتلا به دیابت بیشتر احتمال دارد به بیماری‌های قلبی‌عروقی دچار شوند.

دکتر لو چی،  استاد دانشگاه تولین و نویسنده این پژوهش، می‌گوید: «به نظر می‌رسد کیفیت روابط اجتماعی برای سلامت قلب افراد مبتلا به دیابت از تعداد روابط مهم‌تر است.»

پژوهشگران ۱۸ هزار و ۵۰۹ بزرگسال ۳۷ تا ۷۳ ساله را که دیابت داشتند اما به بیماری‌های قلبی‌عروقی مبتلا نبودند بررسی کردند و یافته‌ها نشان داد افراد تنهاتر بین ۱۱ تا ۲۶ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی قرار داشتند.

دکتر چی در ادامه می‌افزاید: «ما همچنین دریافتیم در بیماران دیابتی تنها، اثر عوامل خطرزای جسمی (قند خون کنترل‌نشده، فشار خون بالا، کلسترول بالا، سیگار کشیدن، و عملکرد بد کلیه‌ها) شدیدتر بود.»

او توصیه می‌کند سوال از بیماران دیابتی در مورد تنهایی باید در روند استاندارد ارزیابی بیمار گنجانده شود و افراد تنها به بخش خدمات سلامت روان ارجاع داده شوند.

دکتر چی معتقد است اهمیت تاثیر تنهایی بر سلامت جسم و روان نباید دست‌کم گرفته شود و می‌گوید:«به بیماران دیابتی که احساس تنهایی می‌کنند توصیه می‌کنم عضو گروهی بشوند یا کلاس بروند و سعی کنند با افرادی که علایق مشترک دارند دوست شوند.»