طی یک دهه گذشته بارها تاکید شده که زنگ خطر سرعت گرفتن بحران اقلیمی در ایران به صدا درآمده است. کارشناسان محیط‌زیست بر این باورند که در برخی مناطق مرکزی مسئله بحران آب، آلودگی هوا و فرونشست زمین به سمتی می‌رود که در آینده نزدیک امکان زندگی در بعضی شهرهای بزرگ مانند اصفهان وجود نخواهد داشت.
در روزهایی که آلودگی هوای ناشی از افزایش آلاینده‌ها شهروندان کلان‌شهرهای ایران را درگیر کرده است، کارشناسان حوزه محیط‌زیست هشدار می‌دهند که صنایع موجود در این شهرها با ایجاد آلودگی و برداشت بی‌رویه آب، در حال ازبین‌بردن محیط‌زیست در این نواحی‌اند.
محمد درویش، کارشناس محیط‌زیست، روز شنبه ۱۸ آذرماه ۱۴۰۲ در گفت‌وگو با پایگاه خبری انتخاب با اشاره به آلودگی روزهای اخیر، نگرانی‌های خود را از طرح‌های توسعه کارخانه‌های ذوب‌آهن، فولاد مبارکه و پالایشگاه اصفهان بیان کرده است.
این کارشناس محیط‌زیست در مورد وضعیت نگران‌کننده شهر اصفهان تاکید کرده: «اولین و مهم‌ترین گام این است که اجازه هرگونه بارگذاری جدید به این کارخانه‌های آب‌بر داده نشود.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به نظر محمد درویش، گام دوم باید پیداکردن راهی برای کاستن از منابع آلاینده‌ساز در اصفهان باشد. برای مثال به نظر او آلایندگی واحدهای «کوک‌سازی» ذوب‌آهن بسیار زیاد است.
این فعال محیط‌زیست معتقد است با وجود رویه فعلی مدیریت کلان محیط‌زیست در ایران، مهاجرت گسترده مردم از استان اصفهان در هر صورت رخ می‌دهد
به گفته درویش، تنها در‌خصوص زمان این مهاجرت تردید وجود دارد که شکل بدبینانه آن پایان یافتن مخازن آب زیرزمینی در سال ۱۴۰۹ است که شهروندان اصفهانی را به مهاجرت مجبور می‌کند و در صورت دیگر با توجه به اینکه اصفهان بیش از اهواز و تهران روزهای ناسالم دارد، مردم به دلیل فرو نشست زمین، آلودگی هوا و از بین رفتن همه منابع زیست‌محیطی، حتی قبل از تمام شدن آب، مجبور به مهاجرت می‌شوند.
محمد درویش با انتقاد از طرح‌های در دست اجرا برای حل کمبود آب در این استان، گفت: «برای استفاده صنایع از آب، در حال انتقال آب از دریای عمان هستند، اگر آب از دریای عمان برسد مردم اصفهان دیگر نمی‌توانند نفس بکشند.»
با‌این‌حال، تهدید مهم دیگر برای شهر اصفهان و برخی شهرهای مرکزی ایران فرونشست زمین است که هم اکنون نیز بخش‌های مختلفی از استان اصفهان را با خطر ریزش مواجه کرده است.
محمد درویش درباره عوامل موثر بر این شرایط و راهکارهای نادرست دولت برای حل آن معتقد است ایده استفاده صنایع از فاضلاب برای کاهش فشار بر آب کشاورزی مشکل را حل نمی‌کند، چرا که «پساب‌ها وقتی تصفیه شدند به دلیل تراز منفی دشت اصفهان و اطراف آن باید مجال تغذیه پیدا کنند تا خطر فرونشست کاهش یابد، نه اینکه آن‌ها از نو در بخش صنعت مصرف شوند.»
روزنامه اعتماد خردادماه ۱۴۰۲ در گفت‌وگو با زمین‌شناسان ضمن بررسی میزان فرونشست زمین در شهر اصفهان اعلام کرد فرونشست آن ۴۰ برابر متوسط نرخ جهانی است که به‌خوبی می‌تواند نمایانگر فاجعه‌ای باشد که یکی از تاریخی‌ترین شهرهای ایران را تهدید می‌کند. روندی که با سرعتی باورنکردنی در حال افزایش است.
بر اساس گزارش‌های سازمان زمین‌شناسی در سال ۱۳۹۵، دو هزار و ۳۰۰ کیلومترمربع از دشت‌های استان اصفهان در خطر فرونشست زمین بودند که این میزان تا سال ۱۳۹۹ به نزدیک ۱۰ هزار کیلومترمربع رسیده است. تنها در یک مورد، فرودگاه شهید بهشتی اصفهان در سال بین ۸ تا ۱۲ سانتی‌متر فرونشست دارد.
در سال‌های اخیر اخبار متعددی از پیامدهای مخرب فرونشست برای مناطق مسکونی و بناهای تاریخی استان اصفهان منتشر شده است که نشان می‌دهند به‌دلیل مدیریت مخرب و ضدمحیط‌زیستی و اقلیمی، شرایط اضطراری تخلیه اصفهان از جمعیت بسیار نزدیک است.
