وضعیت بحرانی ایمنی کارگران در ایران؛ چهار کشته و پنج مجروح در ۴۸ ساعت

یک آتش‌نشان بر اثر انفجار انبار دخانیات در قزوین فوت کرد و سه آتش‌نشان دیگر مجروح شدند

شرایط ناایمن چند کارگر ساختمانی در تهران‌ــ‌AFP

در ادامه وضعیت بحرانی ایمنی کارگران در ایران و فقدان شرایط استاندارد کاری، بررسی اخبار حوزه کارگری در رسانه‌های داخل ایران نشان می‌دهد که تنها در فاصله روزهای ۲۰ تا ۲۳ فروردین‌، چهار کارگر بر اثر حوادث ناشی از کار در ایران جان باخته و دست‌کم پنج کارگر دیگر نیز حین کار دچار مصدومیت یا سوختگی شده‌اند.

هم‌زمان، خبرگزاری کار ایران ایلنا، روز پنجشنبه ۲۳ فروردین در گزارشی با عنوان «بی‌توجهی به روند آرام و روبه‌رشد حوادث برقی کار»، به چالش کمبود نیروهای متخصص ایمنی برق در کارگاه‌های صنعتی اشاره کرد و از افزایش تعداد کارگران جان‌باخته و مجروح به دلیل برق‌گرفتگی در حین کار خبر داد.

بر اساس آمارهای جهانی، جمهوری اسلامی ایران در زمینه رعایت مسائل ایمنی کار در میان ۱۸۹ کشور جهان رتبه نازل ۱۰۲ را به خود اختصاص داده و آخرین گزارش مرکز آمار در اسفند ۱۴۰۲ نیز حاکی از آن است که مرگ‌ومیرهای ناشی از حوادث کار در پاییز ۱۴۰۲ نسبت به بازه زمانی مشابه در سال قبل از آن، رشدی قابل‌تامل داشته است.

مروری بر گزارش رسانه‌های مختلف در ایران درباره آخرین حوادث کارگری نشان می‌دهد که شامگاه دوشنبه بیستم فروردین در تهران، هنگام بارگیری یک لیفتراک از جرثقیل خاور، بوم جرثقیل به دلیل نقص فنی روی کامیون خاور واژگون شد که مصدومیت شدید دو کارگر را در پی داشت. هم‌زمان، رضا میرزایی یکی از مهندسان پتروشیمی شازند در استان مرکزی، هنگام کار جانش را از دست داده است.

رسانه‌های ایران بدون اشاره به جزئیات مرگ این کارمند نوشتند: «پیکر او با حضور عوامل انتظامی و قضایی به پزشکی قانونی انتقال داده شد.»

روز سه‌شنبه ۲۱ فروردین هم یک کارگر در مرز باشماق در شهرستان مریوان، در حین کار جانش را از دست داد. او هادی چوپانی نام داشت و گفته می‌شود یک تریلی او را زیر گرفته است.

در همین روز، یک کارگر تبعه افغانستان هم بر اثر ریزش چاه در شهرستان فردیس استان تهران جان باخت. رکنا خبر داد که این کارگر ۲۲ ساله به نام احمدخان محمدی، درون چاه یک ساختمان نیمه‌کاره و در حال ساخت سقوط کرد و پس از دفن شدن به زیر آوار، درگذشت.

روز ۲۲ فروردین ۱۴۰۳ هم چهار آتش‌نشان به دلیل فقدان ایمنی محیط و شرایط نامناسب کاری، حین اطفای حریق در قزوین دچار حادثه شدند که در این حادثه، یک آتش‌نشان جان باخت و سه آتش‌نشان دیگر مصدوم شدند. به گزارش دیده‌بان ایران، این انفجار و آتش‌سوزی در یک انبار دخانیات در قزوین رخ داد که به مرگ محمدجواد چگینی، کارمند سازمان آتش‌نشانی قزوین، منجر شد. بر اثر این حادثه و انفجاری که پس از حضور آتش‌نشانان و تجمع مردم محلی به وقوع پیوست، شش تن دیگر هم به دلیل سوختگی و جراحات ناشی از انفجار و آتش مصدوم شدند.

خبرگزاری ایلنا در گزارش امروزش نوشت: «براورد بخش قابل‌توجهی از کارشناسان حوزه ایمنی شغلی و بهداشت حرفه‌ای نشان می‌دهد که سال گذشته با افزایش حوادث شغلی و سوانح ناشی از کار مواجه بوده‌ایم. این روند افزایشی با بروز سوانح شغلی ناشی از برق‌گرفتگی یا آتش‌سوزی ناشی از مشکل اتصالات برقی در سال گذشته همراه بود؛ اتفاقی که به نظر کارشناسان حوزه ایمنی برق و الکتریسیته، در کنار سایر خطرات شغلی، ناشی از کم‌توجهی به همه حوزه‌های ایمنی برقی و الکتریکی است.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

وحدت فرجی، مهندس و کارشناس ایمنی حوزه برق نیز با اشاره به مغفول ماندن خطرات شغلی ناشی از برق‌گرفتگی و آتش‌سوزی‌های برقی، به ایلنا گفت: «متاسفانه در صنایع و واحدهای صنفی مختلف که در آن‌ها کار انجام می‌شود یا کارگاه‌ها و مراکز درمانی و خدماتی کشور، بسیاری از قوانین مربوط به ایمنی در برابر خطرات الکتریکی رعایت نمی‌شوند. علاوه بر این بخش قابل‌توجهی از مشکلات ما به دلیل کمبود قوانین، تصویب نشدن دستورالعمل‌های ایمنی رایج در جهان در حوزه مقابله با خطر برق‌گرفتگی و آتش‌سوزی‌های برقی است.»

گزارش‌های سازمان پزشکی قانونی ایران نشان می‌دهد که تنها در تابستان سال ۱۴۰۲ دست‌کم ۵۱۱ کارگر در پی حوادث کاری جان باختند. شمار کارگران جان‌باخته به دلیل حوادث کاری در شش ماه نخست سال ۱۴۰۲ هم یک هزار و ۷۷ نفر بود.

نکته قابل ‌توجه این است که بیشتر کارگران آسیب‌دیده در سال ۱۴۰۲ کارگران ساختمانی‌ بودند و معمولا در کارگاه‌هایی کار می‌کنند که خارج از قوانین کار به فعالیت مشغول‌اند و از حمایت‌های حداقلی مانند بیمه محروم‌اند و ضمانت شغلی ندارند.

مطابق ماده ۹۱ قانون کار، کارفرمایان موظف‌اند برای تامین حفاظت و سلامت کارگران در محیط کار، وسایل و امکانات لازم ایمنی را تهیه کنند و در اختیار آن‌ها قرار دهند، اما به دلیل نبود نظارت دولتی و گسترش فساد اداری در سال‌های اخیر، کارفرمایان معمولا از هزینه کردن برای ایمنی کارگران طفره می‌روند.