فرزندان یک زوج بریتانیایی زندانی در ایران به‌مدت هفت ماه حتی اطلاع نداشتند که والدینشان زنده‌اند یا خیر. به گزارش نشریه میرر، لینزی فورمن، مشاور روان‌شناسی ۵۲ ساله، و کریگ فورمن، نجار ۵۲ ساله، هنگام سفر به دور دنیا در ایران بازداشت شدند. این جهانگردی با موتور قرار بود بزرگ‌ترین ماجراجویی عمرشان برای کشف معنای زندگی خوب و جامعه باشد. اما در ۳ ژانویه، ناگهان دیگر به تماس‌های تلفنی پاسخ ندادند و هرگز به هتل نرسیدند.

مقام‌های جمهوری اسلامی لینزی و کریگ فورمن را به جاسوسی متهم کردند، اتهامی که خانواده آن‌ها به‌شدت و به‌‌کرات رد کرده است. با این حال، چهار فرزند آن‌ها تا ماه‌ها تقریبا هیچ خبری از شرایط والدینشان نداشتند، نمی‌دانستند کجا نگهداری می‌شوند، و آیا سالم‌اند یا خیر.

اکنون، سرانجام خانواده مدرکی از زنده بودن والدین و تایید مکان دقیق آن‌ها دریافت کرده‌اند. یکی از پسران توانسته است با مادرش که در زندان زنان قرچک نگهداری می‌شود، صحبت کند.

جو می‌گوید: «شنیدن صدایش هم آرامش‌بخش بود و هم در عین حال، قلبم را شکست. صدایم را که شنید گریه کرد، دلداری‌اش دادم. بعد او صحبت کرد، من گریه کردم [...] موجی از احساسات سراغم آمد. از شنیدن صدای آن‌ها و دانستن اینکه زنده‌اند احساس آرامش می‌کنم.»

گفتگو به‌دلیل نگرانی از شنود مکالمه، محدود بود، اما جو توانست از وضعیت پدرش، که در زندان فشافویه نگهداری می‌شود، باخبر شود.

او می‌گوید: «احتمالا مکالمه تحت نظر بود، بنابراین شاید محدودیت‌هایی در آنچه می‌توانستند بگویند یا می‌خواستند بگویند وجود داشت. اما گفتند که یک هفته پیش با هواپیما منتقل و از هم جدا شدند.»

جو افزود: «فکر می‌کنم آنچه واقعا کمک می‌کند، این است که بدانیم ملاقات‌های کنسولی منظم خواهد بود، تماس‌های تلفنی بیشتر می‌شود و هر اقدامی که ممکن است، برای بازگرداندنشان صورت می‌گیرد. فعلا خوب‌اند، اما آنچه از سر می‌گذرانند اصلا خوب نیست.»

این خانواده به‌مدت شش ماه طبق توصیه وزارت خارجه بریتانیا درباره ماجرای والدینشان سکوت کردند. اما یک ماه پیش، پس از دریافت اخبار اندک، تصمیم گرفتند خودشان دست به کار شوند و کارزاری عمومی برای آزادی این زوج آغاز کردند.

جو می‌گوید «احساس می‌کنیم که صدایمان شنیده می‌شود» زیرا تاکنون بیش از ۳۵ هزار نفر طوماری را امضا کرده‌اند که از دولت بریتانیا می‌خواهد این زوج را بازگرداند.

او به میرر می‌گوید: «نباید فراموش کنیم که شش ماه از تماس تلفنی هیچ خبری نبود، هیچی. ما این کارزار را برای آگاهی‌رسانی درباره شرایطشان، که کاملا ناعادلانه است، آغاز کردیم و چهار هفته بعد، تماس تلفنی داشتیم.»

وزارت خارجه بریتانیا در مورد پرونده لینزی و کریگ اعلام کرد: «ما از گزارش‌ها مبنی بر اینکه دو شهروند بریتانیایی در ایران به جاسوسی متهم شده‌اند، به‌شدت نگرانیم. ما همچنان این پرونده را با مقام‌های ایرانی مستقیم مطرح می‌کنیم. به آن‌ها خدمات کنسولی ارائه می‌دهیم و با اعضای خانواده‌شان تماس نزدیک داریم.»

وزارت خارجه بریتانیا همچنین به شهروندان بریتانیایی یا دوتابعیتی توصیه کرده است که از سفر به ایران پرهیز کنند.