چرا جمهوری اسلامی اکنون استرالیا را هدف قرار داد؟

این حملات بخشی از راهبرد کلی تهدید اسرائیل و حامیانش، و بزرگ‌نمایی قدرت جمهوری اسلامی است

در اواخر سال ۲۰۲۳، مجموعه‌ای از آتش‌سوزی‌ها در محل شرکت‌های به‌ظاهر بی‌ارتباط در جنوب فرانسه رخ داد. یکی از این شرکت‌ها در زمینه تصفیه آب فعالیت می‌کرد، دیگری محصولات لاستیکی تولید می‌کرد و کار سومی شست‌وشوی کامیون‌ها بود؛ و همگی در شهرهای جداگانه قرار داشتند.

به نوشته ای‌بی‌سی نیوز، اما یک وجه مشترک وجود داشت‌ــ مالکان آن‌ها اسرائیلی بودند.

مردی که مسئول این آتش‌سوزی‌ها معرفی شد ظاهرا مجرمی با سابقه محکومیت بود که سازمان‌های اطلاعاتی فرانسه معتقدند از جمهوری اسلامی پول دریافت کرده بود.

او زمانی دستگیر شد که به آلمان سفر کرده بود تا خانه‌ها و کسب‌وکارهای شخصیت‌های برجسته یهودی را زیر نظر بگیرد.

این تنها یکی از نمونه‌هایی است که سازمان‌های اطلاعاتی ادعا می‌کنند عوامل جمهوری اسلامی با استفاده از افراد بزهکار، یهودیان و اسرائیلی‌ها را در سراسر جهان تهدید کرده‌اند.

پرونده استرالیا‌ــ ادعای حمایت سپاه پاسداران از دست‌کم دو حمله یهودستیزانه‌ــ بخشی از الگویی است که نهادهای امنیتی در اروپا و آمریکای شمالی مطرح کرده‌اند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

زمان‌بندی این افشاگری‌ها، پس از یک مناقشه دیپلماتیک پرتنش میان اسرائیل و استرالیا و افزایش خشم عمومی از جنگ اسرائیل در غزه، پرسش‌های مهمی را برانگیخته است.

چرا جمهوری اسلامی باید یک کنیسه در ملبورن و اغذیه‌فروشی یهودی در سیدنی را به آتش بکشد؟

پاسخ این است که برخی محافل در ایران این حملات را بخشی از راهبرد کلی تهدید اسرائیل و حامیانش و بزرگ‌نمایی قدرت جمهوری اسلامی فراتر از توان نظامی و دیپلماتیک محدودش می‌دانند.

استرالیا با جمعیت یهودی کوچک اما برجسته و جامعه‌ متنوعش بعید بود از عملیات‌هایی که در دیگر کشورهای غربی دیده شد، مصون بماند.

توماس ژانو، استاد امور عمومی و بین‌المللی در دانشگاه اتاوا و عضو موسسه سلطنتی امور بین‌الملل (چتم هاوس)، گفت: «این همان نوع فعالیتی است که جمهوری اسلامی انجام می‌دهد.»

جمهوری اسلامی ایران که دهه‌ها با تحریم‌هایی مواجه بوده است که توسعه نظامی و اقتصادی‌اش را محدود کرده، مدت‌ها است به روش‌های نامتقارن یا غیررسمی برای تهدید مخالفان ایرانی ساکن خارج از کشور و همچنین دشمنان روی آورده است. این امر به طرح ده‌ها اتهام در اروپا، کانادا و آمریکا منجر شده است.

ایرانی-استرالیایی‌ها سال‌ها است از ارعاب و آزار از سوی جمهوری اسلامی صحبت کرده‌اند و از دولت استرالیا خواسته‌اند برای حفاظت از آن‌ها، سپاه پاسداران را در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار دهد.

کانادا پس از بحث و جدل بسیار، سال گذشته این کار را انجام داد.

تروریستی اعلام کردن یک نهاد این امکان را می‌دهد که افراد مرتبط با آن در چارچوب قوانین ضدتروریسم در استرالیا تحت پیگرد قرار گیرند. اما کارآمدی این اقدام به توانایی پلیس و نهادهای امنیتی در اجرای قوانین بستگی دارد.

ژانو گفت: «از نظر من، اقدام کانادا به قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست تروریستی در کل اقدامی نمایشی با ظرفیت بسیار اندک برای پیگیری عملی بود. بنابراین، هشدار من به استرالیا در این مقطع این است که اگر دولت می‌خواهد سپاه را در فهرست بگذارد، باید مطمئن شود که قادر به اجرایی کردن این اقدام است و واقعا تدابیر مشخصی عملی خواهد شد.»

او در ادامه افزود: «همیشه باید به خاطر داشت، به‌ویژه در کشورهایی در ابعاد متوسط مانند استرالیا، کانادا یا بریتانیا که به‌تنهایی تاثیر اندکی دارند، آن‌ها زمانی می‌توانند موثر باشند که انباشت صورت گیرد، وقتی مجموعه‌ای از تحریم‌های دموکراسی‌های غربی به‌طور جمعی علیه کشوری مانند ایران اعمال شود.»

بخشی از انگیزه جمهوری اسلامی برای چنین فعالیت‌هایی همیشه جلوگیری از حملات مستقیم و ناشی از ترس از تلاش‌ غرب برای تضعیف یا سرنگونی روحانیون حاکم بر ایران بوده است.

اما پس از آنکه اسرائیل حزب‌الله را در لبنان درهم شکست، حکومت اسد در سوریه سقوط کرد، و اسرائیل و آمریکا در ماه ژوئن تاسیسات هسته‌ای ایران را بمباران کردند، راهبرد مسلح‌‌سازی و حمایت از گروه‌های شبه‌نظامی در سراسر خاورمیانه به‌عنوان بیمه‌نامه‌ای در برابر حمله عملا از هم پاشید.

این حملات ارتش جمهوری اسلامی را در هم کوبید و به نظر می‌رسید در سپاه پاسداران و رهبری جمهوری اسلامی هراس ایجاد کرده است.

آمریکا و اسرائیل نیز تهدید کرده‌اند اگر جمهوری اسلامی با توافق هسته‌ای جدید موافقت نکند، بمباران را از سر خواهند گرفت.

جمهوری اسلامی خود را ضعیف‌تر از گذشته می‌بیند، با دوستان اندک و گزینه‌های کمتر.

حمایت از فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده در خارج نه تنها مانع از حمله به ایران نشد، بلکه به تحریم‌ها و فشار اقتصادی بیشتری منجر شد که بار آن بر دوش مردم ایران افتاده است.

با این حال، با توجه به فقدان گزینه‌های نظامی و سیاسی جمهوری اسلامی و ناتوانی در اصلاحات داخلی اساسی، این نوع فعالیت‌ها ممکن است بیش از پیش در کانون توجه سپاه پاسداران قرار گیرد. 

پیامدهای بلندمدت این موضوع نه برای کشورهای غربی خوب خواهد بود، نه برای ایرانیان.

برگرفته از ای‌بی‌سی نیوز