دانشمندان دریافته‌اند که سرعت نوآوری‌‌های دگرگون‌کننده علمی و اختراعات فناوری به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

یک مقاله جدید هشدار می‌دهد که به نظر نمی‌رسد حجم گسترده دانش علمی و فناوری جدید، به اکتشاف‌ها و نوآوری‌های متحول‌کننده جدید کمک کند.

دانشمندان در پی بررسی این موضوع بودند که آیا روند فناوری در حال تند شدن یا کند شدن بود. آن‌ها برای انجام این کار، ۴۵ میلیون مقاله علمی و ۳.۹ میلیون اختراع ثبت‌شده را که طی شش دهه برگرفته شده بود، بررسی کردند.

آن‌ها این اطلاعات را با ابزار [شاخصی] که به نام «سی‌دی ایندکس» شناخته می‌شود تجزیه و تحلیل کردند که تاثیر مقاله‌ها و اختراع‌های ثبت‌شده بر ارجاعات در علم و فناوری را می‌سنجد. این شاخص می‌تواند «نمره تحول‌آفرینی» را به دست دهد که می‌تواند به این منظور استفاده شود که بگوید یک مقاله به چه میزان علم و فناوری را تغییر داده است.

هدف آن‌ها این بود که از مجموعه وسیع پژوهش‌های علمی استفاده کنند تا دو نوع پیشرفت بزرگ علمی مختلف را بررسی کنند: آن‌هایی که به دانش موجود می‌افزایند و بدین ترتیب درک موجود ما را تقویت می‌کنند، و آن‌هایی که واقعا تحول‌آفرینند و دانش قدیمی را کنار می‌گذارند و در عین حال، مسیرهای جدیدی را برای بررسی در اختیار پژوهشگران می‌گذارند.

نویسندگان دریافتند که پژوهش‌های جدید کمتر به پژوهش‌های دگرگون‌کننده تبدیل می‌شود و اغلب در راستای وضعیت و شرایط موجودند. آن‌ها دریافتند که این اتفاق در همه رشته‌ها، به‌ویژه در علوم اجتماعی و فناوری، در حال رخ دادن است.

به طور قطع مشخص نیست که چرا این اتفاق می‌افتد. اما نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که دانشمندان و مخترعان مدام در زمینه‌های محدود‌تر و کوچک‌تر به‌دنبال اکتشاف‌های جدید خود می‌گردند.

راسل فانک، پژوهشگر دانشگاه مینه‌سوتا و نویسنده اصلی مقاله، گفت: «فضای علمی سالم، آن محیط علمی است که در آن ترکیبی از اکتشاف‌های دگرگون‌کننده و پیشرفت‌های تقویت‌کننده وجود دارد، اما ماهیت پژوهش در حال تغییر است. با رایج‌تر شدن نوآوری‌های نوآوری‌های فزاینده، ممکن است انجام آن دسته از پیشرفت‌های بزرگ مهم که علم را به‌طور چشمگیرتری به پیش می‌برد، بیشتر طول بکشد.»

مقاله‌ای که این یافته‌ها را شرح‌ می‌دهد، «مقالات و اختراع‌های ثبت‌شده به مرور زمان، کمتر تحول‌آفرین می‌شوند»، ۴ ژانویه ۲۰۲۳ در مجله «نیچر» منتشر شده است.