مسابقات بینالمللی ورزش های سه گانه، افغانستان هفته آینده، ۷ فوریه ۲۰۲۰ در دبی برگزار میشود. دو موضوع حضور ورزشکاران زن افغان را در این مسابقات جالب می کند. زهرا و زینب تا سال گذشته نه شنا و دوچرخه سواری بلد بودند و نه در دو حرفهای شرکت داشتند. اما آنها با انگیزه ای قوی وارد میدان مسابقات ورزشی میشوند تا برای زنان افغانی که بی عدالتی بسیار دیده اند، امید و اعتبار بیافرینند.
رقابتهای بینالمللی رشته های سهگانه شامل سه نوع ورزش بصورت همزمان است. شرکتکنندگان ۱.۹ کیلومتر شنا میکنند، ۹۰ کیلومتر دوچرخه سواری میکنند و ۲۱.۱ کیلومتر میدوند که هر سه بخش حدود ۸ ساعت انجام به طول خواهد انجامید.
ویدیویی از تمرین آنها دراسپانیا
زهرا و زینب، نخستین زنان ورزشکار رشته های سهگانه افغانستان، نام خود را در تاریخ ثبت خواهند کرد. آنها پس از یک سال تمرین فشرده زیر سایه تهدید بمبگذاری و انفجار و آزار و اذیت خیابانی، به مصاف رقیبان حرفهای خود در مسابقات بینالمللی ورزش سهگانه خواهند رفت.
جکی فای، روزنامهنگار و ورزشکار آمریکایی ساکن کابل، مبتکر ایجاد این تیم غیرمتعارف است. دو نهاد «زن میتواند» و «دو آزاد» نیز به راهاندازی و حمایت از تیم افغانستان کمک کرده است.
جکی برای ایجاد تیم ورزشی زنان افغان دو ماه از محل کارش مرخصی گرفت تا این تیم را آموزش دهد.
استخرهای کابل که در دوران طالبان ویران شده بودند اخیرا به زندگی بازگشته و تعدادی از آنها ترمیم و پُر آب شده اند. اما زمان اختصاص داده شده به مردان برای استفاده از این استخرها بیشتر از زنان است. اینک تنها دو استخر زنانه در پایتخت افغانستان موجود است و دو نهاد، زن می تواند و دوی آزاد، هزینه تمرین هفتگی زنان را به عهده گرفته اند. مشکل دیگر نبود دوچرخه ورزشی برای زنان در کابل است. برای ارسال و تامین وسائل ورزشی نهادهای بینالمللی با مشکل روبرو بودند. اما جکی فای نگذاشت این موانع مشکلی برای تمرین روزانه زهرا و زینب ایجاد کند. وی در سفر به افغانستان، دو دوچرخه را بار هواپیما کرد و به کابل منتقل کرد و زهرا و زینب نیز در مناطق امن، به دور از نگاه مردان و افراد مسلح، تمرین های ورزشی خود را به پیش بردند.
بیشتر تمرینات زهرا و زینب ساعت چهار صبح در خیابانهای خلوت کابل و مناطقی که ناامنی کمتر بود انجام گرفت.
دشواری هایشان از رعایت حجاب در هنگام تمرین در خیابان تا نادیده گرفتن نگاههای تیز مردان که به دوچرخه آنها چشم می دوختند، کارشان را دشوارتر می کرد.
زینب دشواری های دوران تمرین را نیز، تغییری سازنده و مهم برای شخص خویش می داند، وی میگوید :«باور دارم که اگر کسی میخواهد جهان را تغییر بدهد، باید از خویش شروع کند.»
نخستین برنامه آموزشی برای زنان ورزشکار افغان دررشته شنا، دوچرخه سواری و دو میدانی در شهر دبی برگزار شد.
تابستان سال گذشته، و در جریان یک برنامه آموزشی در اسپانیا بود که جکی به موفقیت دختران کابلیاش امیدوار شد. انگیزه و توانایی زینب و زهرا در جریان تمرین با ورزشکاران خارجی مایه دلگرمی جکی برای ادامه آموزش و تمرین با این دختران جوان افغان شد.
آبان ماه گذشته آنها هر دو در مسابقات دوچرخه سواری و ماراتون بامیان از خود شایستگی بیشتری نشان دادند.
رفتن به مسابقه بینالمللی سهگانه برای زهرای ۲۷ ساله، تحقق یک رویاست. زن جوانی که در کودکی همراه خانواده به کراچی در پاکستان مهاجرت کرد و از راه قالیبافی امرار معاش می نمود، اینک در مسابقات بینالمللی، پرچم کشورش را بر شانه خواهد گرفت. او میگوید: «رویا و آرزوی کودکی من بود که روزی دوچرخه سواری کنم و بالاخره به آن رسیدم.»
مسابقات مردان آهنین در رشتههای گوناگون ورزشی، به زودی در امارات متحده عربی برگزار میشود.