مجموعه بهار/تابستان ۲۰۲۵ سن لوران، با طراحی آنتونی واکارِلو، نه‌تنها ادای احترامی به میراث بی‌بدیل ایو سن لوران بود، بلکه نشان داد که چگونه می‌توان بین جدیت دنیای کسب‌وکار و بازیگوشی دنیای شبانه تعادل برقرار کرد.

با قدم گذاشتن به سالن نمایش، با زمینی آبی و آسمانی طلایی، به دنیایی وارد شدیم که رنگ‌های عمیق و بافت‌های متنوع پارچه، از ابریشم و تور تا مخمل و چرم، کنار هم ترکیبی از قدرت و ظرافت را خلق می‌کردند.

واکارلو در رنگ‌بندی کت‌شلوارهای این فصل، به سبک خنثی، ملایم و خاکستری وفادار مانده بود اما جایی که سراغ رنگ رفت، تاکید و تایید محکمی بود برای رنگ‌های برتر این فصل: آجری، خاکی و سبز زیتونی.

این مجموعه پر از تضادهای جذاب بود. در حالی‌ که کت‌شلوارهای سایزبزرگ و شکیل با کراوات‌های باریک و پیراهن‌های ساده نمایانگر جنبه‌ای از طراحی بودند که بیشتر یادآور کت‌های رسمی و لباس‌ مدیران موفق است، لباس‌های مهمانی به‌شدت متفاوت به نظر می‌رسیدند و جواهرات طلایی و زیورآلات درشت و سنگین به همراه دامن‌های تزیین‌شده و تاپ‌های توری که با جزئیات گل‌دار تزئین شده بودند، بُعدی بازیگوش‌تر و دلرباتر از این مجموعه را به تصویر می‌کشیدند.

نام سن لوران با کت‌شلوار زنانه پیوندی عمیق دارد. یکی از معروف‌ترین کت‌شلوارهای زنانه در تاریخ معاصر خوش‌پوشی را ایو سن لوران سال ۱۹۶۶ معرفی کرد. تاکسیدو زنانه اسموکینگ (Le Smoking) به‌قدری برای آن زمان ساختارشکنانه بود که گفته می‌شود تعدادی از رستوران‌ها به زنانی که آن مدل را می‌پوشیدند، اجازه ورود نمی‌دادند.

وقتی به مجموعه بهار/تابستان ۲۰۲۵ سن لوران نگاه می‌کنیم، به‌وضوح می‌بینیم که واکارلو تلاش کرده است تا با الهام از میراث سن لوران و به‌ کارگیری تکنیک‌های دقیق و برجسته خیاطی، چیزی فراتر از نمایشی ساده از لباس‌های فصلی ارائه دهد.

از سوی دیگر، پارچه‌های بافت‌دار و چندلایه، به‌ویژه در رنگ‌های خاکی و زیتونی، برای علاقه‌مندان جوان‌تر مد یادآور طراحی‌های الساندرو میکله در اولین مجموعه‌اش برای ولنتینو بودند که در واقع میراث پیش‌قراولان طراحی مانند سن لوران است.

این ترکیب رنگی و لایه‌بندی پارچه‌ها تداعی‌کننده جنبش‌هایی هنری و معماری است که به سبک‌ طراحی‌های کولی‌وار و سنتی اروپا در نیمه دوم قرن بیستم بازمی‌گردند. مجموعه «پیش‌درآمد» (Avant les Debuts) میکله با دستار، طرح‌های درهم، جزئیات گلدوزی‌شده و حتی سرآستین‌های خزدار، یکی از برجسته‌ترین بازگشت‌های مدرن به این مد خاطره‌انگیز است.

در کنار این شیرجه عمیق در حس نوستالژی تور و مخمل، جلوه ویژه‌ای که واکارلو در این مجموعه به نمایش گذاشت، استقلال زنی را نشان می‌داد که می‌داند چگونه بر صحنه مد بدرخشد. به همین دلیل، این نمایش بیش از هر چیز تجسمی از «زن سن لوران» بود؛ زنی مقتدر و هم‌زمان، جذاب و بازیگوش، که در هر فضا و لحظه‌ای که حضور دارد، می‌درخشد.

 سایر نشانه‌های نمادین سن لوران از جمله پارچه‌های توری بدن‌نما هم در این مجموعه جا داده‌ شده بودند.

پارچه بدن‌نما یکی از عناصر اصلی ایو سن لوران در طراحی سبک‌های پیشرو در قرن بیستم بود. سنت لوران اولین ظاهر بدن‌نما را در مجموعه مد فاخر پاییز ۱۹۶۶ ارائه کرد که لباسی از پارچه نازک و بدن‌نمای سیگالین (Cigaline fabric) بود. دو سال بعد، بلوز شفاف یقه پاپیونی با دامن پر شترمرغ نشان داد که او قصد ندارد در لباس‌هایش، نوک پستان زنان را «چیزی که نباید نشانش داد» در نظر بگیرد و آن را پنهان کند.