شهروندان افغانستان از توافق میان هیئت مذاکره‌کننده افغانی و طالبان نسبت به دستور کار مذاکرات صلح در دوحه استقبال می‌کنند و تاکید دارند که باید نشست بعدی هیئت دو طرف برای اعلام یک آتش‌بس سراسری در این کشور باشد تا مذاکرات به گونه درست به پیش برود و مردم به صلح و ثبات دائمی که آرزو دارند برسند.
شهروندان این کشور ختم جنگ، صلح و ثبات همیشگی در افغانستان را از آرزوهای دیرینه خویش می‌دانند و می‌گویند: «اکنون که هیئت افغانی و طالبان در دوحه از خود شهامت نشان دادند و یک گام برای موفقیت روند صلح برداشتند ما تشکر می‌کنیم و می‌خواهیم که این روند کُند نشود. نشست دوحه برای ختم جنگ کنونی و بدبختی‌های چندین‌ساله افغانستان آغاز شد و باید با همین اهداف پایان پذیرد تا همه مردم پس مذاکرات دوحه بتوانند در فضایی صلح‌آمیز و دور از جنگ، خون‌ریزی، ویرانی و دیگر بدبختی‌ها زندگی کنند.»
آنان دوام مذاکرات صلح میان هیئت دو طرف در دوحه را در جریان تدوام جنگ، حملات انتحاری، انفجاری و ادامه خشونت‌ها در این کشور بی‌معنی می‌دانند و تاکید دارند که «اگر میان هیات افغانی و طالبان برای یک آتش‌بس سراسری توافق نشود و جنگ در جریان مذاکرات ادامه پیدا کند، نتیجه مطلوب نخواهد داشت و مردم را به این روند بیشتر از گذشته نااُمید می‌سازد.»
عبدالله خوکیانی، آگاه سیاسی افغان می‌گوید: «توافق هیئت افغانی و طالبان برای دستور پیش بُرد مذاکرات صلح یک گام به جلو از جهت سرعت و موفقیت این روند است و ما از آن استقبال می‌کنیم اما از آنان می‌خواهیم که پس از توافق دستور کار مذاکرات برای آتش‌بس تلاش کنند تا همه بدانند نیت واقعی دو طرف صلح و ختم جنگ است و تلاش دارند که این بدبختی‌ها را برای همیشه از افغانستان برچینند. خواست دیگر ما شهروندان افغانستان از هیات دو طرف این است که نباید پس از این روند، صلح به بهانه‌های مختلف به تاخیر بیفتد و بهانه‌جویی‌ها تازه به وجود بیاید.»
شاکر امیری، استاد دانشگاه گفت: «خبرهای خوشِی را از دوحه شنیدیم که امیدوارکننده است. حالا خواست همه زن، مرد، پیر و جوان توافق دو طرف بر آتش‌بس است که باید در قدم دوم و هرچه سریع‌تر صورت گیرد تا مذاکرات صلح نیز ماهیت خود را که همانا آوردن صلح و قطع خون‌ریزی است به دست آورد. ما مخالف جنگ بودیم و هستیم، اکنون طالبان نیز باید نیت‌شان را به مردم افغانستان نشان دهند در غیر آن صورت مذاکرات با دوام کشتار بی‌معنی و بی‌نتیجه خواهد بود.»
خورشید صالح، دانشجو، می‌گوید: «از زمانی که دست راست و چپ خود را شناختم در جنگ، انتحار و انفجار زندگی می‌کنم. دوام این وضعیت برای همه ما خیلی سنگین است. بدبختانه حالا هیچ مکانی برای دشمن، مقدس و برای ما امن نیست. دانشگاه، مدرسه، مساجد، بازار و حتی خانه‌هایمان زیر هدف است چرا و تا به کی؟ نشست دوحه نباید این‌قدر وقت‌کشی کند و بر سر هر موضوع ماه‌ها چانه‌زنی کند. ما خواستار صلح و ثباتیم و هرچه زودتر بهتر. من از هیئت طالبان خواهش می‌کنم که جنگ و کشتار را بس کنند و برای یک آتش‌بس سراسری به توافق برسند تا به زودی شاهد ختم مذاکرات با نتیجه منتهی به صلح و آرامش برسیم.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
نورالله انوری، ساکن کابل، نیز تاکید دارد که گام بعدی هیئت مذاکره‌کننده دو طرف در دوحه باید اعلام آتش‌بس باشد: «به نظرم بهتر این بود که مذاکرات در داخل افغانستان به پیش برده می‌شد تا هیئت دو طرف به ویژه طالبان، درد، رنج و ناامنی که وجود دارد را حس می‌کردند و عملا می‌دیدند اما اکنون که مذاکرات در بیرون از کشور جریان دارد نباید این روند را به تاخیر بیندازند. ما همه شهروندان افغانستان از توافق بر دستور کار مذاکرات صلح استقبال می‌کنیم اما تاکید ما این است که باید گام بعدی توافق بر یک آتش‌بس سرتاسری باشد تا نشانه‌های صلح به چشم دیده شود.»
پس از آغاز مذاکرات صلح میان هیئت افغانی و طالبان در دوحه شهروندان افغانستان بارها خواستار اعلام آتش‌بس سراسری در این کشور شدند اما این خواست آنان برآورده نشد. این‌بار بازهم پس آن که هیئت دو طرف اعلام کردند که روی دستور کار پیشبُرد مذاکرات صلح به توافق رسیدند، بار دیگر شهروندان افغانستان تاکید می‌کنند که باید گام بعدی آنان توافق بر آتش‌بس باشد و تا زمانی که آتش‌بس برقرار نشود ادامه مذاکرات صلح نتیجه نخواهد داشت.
