حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین افغانستان در نشستی که تحت عنوان «صلح و امنیت» در شهر کابل برگزار شد بود گفته است، پس از روند صلح در افغانستان، نباید بیثباتی و حکومت ملوک الطوایفی» به وجود بیاید.
او تاکید کرد که شهروندان افغانستان باید تمام جوانب روند مذاکرات صلح را به دقت بررسی کنند و بدانند که در مورد سرنوشت آیندهشان چه تصمیمی گرفته میشود.
کرزی گفت: «تمام شهروندان افغانستان خواهان برقراری صلح در این کشور هستند، اما خواهان معامله روی خاک افغانستان میان ایالات متحده آمریکا و سایر کشورها نیستند و نباید چنین معاملهای انجام شود».
او افزود: «مردم افغانستان باید در روند گفتگوهای صلح نقش اساسی داشته و در رسیدن به صلح، مهمان نه، بلکه به عنوان صاحب اصلی این سرزمین، حضور داشته باشند و تصمیم بگیرند».
هدیه مبارز، فعال جامعه مدنی در مورد روند گفتگوهای صلح میگوید: «بدون شک، ما شهروندان افغانستان مالک اصلی این سرزمین هستیم و باید در مورد نتیجه مذاکرات صلح نیز آگاهی داشته باشیم و صلح باید یک صلح دائمی باشد، نه چند روزه که آمریکا برای فرار خود تامین کنند».
در همین حال، دکتر عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی حکومت وحدت ملی افغانستان، خطاب به گروه طالبان گفته است، زمان گفتگوهای مستقیم با دولت افغانستان فراهم شده است و این گروه باید برای مذاکره مستقیم با افغانها حاضر شوند.
آقای عبدالله، گفت: «اگر گروه طالبان فکر میکنند که پس از خروج نیروهای نظامی خارجی از افغانستان، قدرت را به زور میگیرند، بدانند که این کارهیچ وقت ممکن نیست».
حمدالله محب، مشاور امنیت ملی، در سفری که به شمال افغانستان داشت، درمورد گفتگوهای صلح و نزدیک شدن یک توافق میان آمریکا و طالبان واکنش نشان داده و گفته است: «شهروندان افغانستان، صلح با عزت میخواهند که در این کشور برقرار شود اما اگر این روند صلح یک پروژه برای براندازی حکومت افغانستان باشد، در برابر آن خواهیم ایستاد و به هیچ کس چنین اجازهای را نخواهیم داد».
آقای محب گفت: «حکومت افغانستان، هیچگاه شهروندان این کشور را قربانی یک پروژه نخواهد کرد. ما و شهروندان این کشور خواهان یک صلح با عزت هستیم، ولی اگر این روند یک دسیسه باشد که نظام کنونی ما را برهم زند وباعث جنگهای داخلی شود، همه باهم در برابر آن میایستیم و مبارزه میکنیم».
سمیعالله شمس، استاد دانشگاه در این مورد به خبرنگار ایندیپندنت گفت: «واضح و روشن است که توافق صلح باید برای بقای پیشرفت و ترقی ما باشد، نه برای براندازی نظامی کنونی. هرگاه تصمیم چنین باشد، معلوم است که سالهای ۷۰ و یا خطرناکتر از آن را دوباره در افغانستان شاهد خواهیم بود. امید است که چنین نشود. من گفتههای مشاو رامنیت ملی افغانستان، دکتر عبدالله عبدالله و حامد کرزی را در مورد گفتوگوهای صلح و توافق ابتدایی میان آمریکا و طالبان، جدی و نگران کننده میدانیم. باید مردم افغانستان از واژه، واژه متن توافقنامه صلح آگاهی داشته باشند».
شریفالله هوتک، که در بازار کابل دست فروشی میکند، میگوید:« ما تشنه صلح هستیم، به هر شکل که میشود، باید صلح در افغانستان برقرار شود. جنگ سالهاست از ما قربانی میگیرد. من بعد از فراغت از مدرسه، دیگر نتوانستم درس بخوانم، دربه در، در استانهایی که جنگ نبود کوچ میکردیم، همه بیسواد ماندیم؛ دیگر نمیخواهیم کشته شویم و فرزندان ما همانند ما از تحصیل دور بمانند».
گفتههای تند مقامات پیشین و کنونی افغانستان، در حالی ابراز میشود که زلمی خلیلزاد، نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در مورد صلح افغانستان، از آمادگیهای دور جدید گفتگوهای صلح با نمایندگان گروه طالبان خبر میدهد و گفته میشود که پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، طالبان با آمریکاییان به یک توافقنامه صلح، دست خواهند یافت.