در یک ماه گذشته دوازدهیمن خبرنگار افغان کشور را ترک کرده و به خارج پناه برده‌است. نصرت پارسا، خبرنگار افغان به دلیل تهدیدات امنیتی که متوجه او و خانواده‌اش بود، همین دیروز کابل را ترک کرد و به ترکیه رفت. این خبرنگار آزاد برای رادیو آزادی و تلویزیون ایران اینترنشنال و صدای آمریکا کار کرده‌است.

نصرت پارسا، این خبر را در فیس‌بوک شخصی خود منتشر کرده و گفته است: «به هزارها ناامیدی و مشکلات از جمهوری اسلامی افغانستان فرار کردم. فرار هم بخشی از مبارزه است. فرار کردم تا زنده بمانم، کاری‌که قبل از من انسان‌های عاقل و باهوش دیگر مانند مولانای بزرگ، محمود طرزی، فرهاد دریا و ... کرده بودند.»

آقای پارسا، از مسئولین نهادهای امنیتی افغانستان به‌خاطر عدم توجه به امنیت‌ جانی‌ خود انتقاد کرد و گفت: «سه ماه پیش من به آقای مسعود اندرابی، وزیر کشور افغانستان پیام کردم و می‌خواستم که به‌خاطر امنیت جانم از او مشورت بگیریم به من پاسخ نداد. با امرالله صالح، معاون نخست ریاست جمهوری افغانستان نیز دیدار داشتم اما پس از دیدار آقای صالح، پیام را نگرفت و بلاکم کرد. با وحید عمر مشاور رئیس غنی، با صدیق صدیقی سخنگوی رئیس جمهور افغانستان تماس گرفتم اما به تماس‌هایم پاسخ ندادند.»

پارسا، به وضعیت دشوار اقتصادی خود نیز اشاره کرده است؛ مشکلی که به او امکان ترک افغانستان برای حفاظت از جانش را نمی‌داد. او در این خصوص گفت «من قرضدار بودم و تمام دار و ندارم را فروختم تا قرض‌هایم را پرداخت کنم، اما پول برای فرار نداشتم. من از دولت ترکیه و به ویژه سفارت آن در کابل به خاطر اینکه برای نجات جان من و فرزندانم توجه نموده، به من ویز‌ای فوری دادند تشکر می‌کنم و دست اردوغان رئیس جمهور ترکیه را می‌بوسم، چون ترکیه و سفارت آن در کابل در قبال من هیچ مسئولیت نداشتند، باز هم به‌خاطر حس انسانی کمک کردند، اما دولت خودم هیچ توجه نکرد.»

این خبرنگار افغان از شماری از خبرنگاران، فعالین مدنی و سیاسی افغان که در ماه‌های اخیر در این کشور ترور شدند نیز یاد کرد و گفت: «شماری از مسلمان‌نما‌ها که نماز و کلمه هم می‌خوانند فتوا می‌دهند که جوانان چون یما سیاوش، یوسف رشید و ده‌ها تن دیگر کشته شوند. من نیز به‌خاطر اینکه کشته نشوم، زنده بمانم افغانستان را ترک کردم، اما می‌دانم که پشت کشورم دلتنگ خواهم شد. خداوند هرچه زوتر صلح را در افغانستان تامین کند تا دوباره برگردم.»

در چند ماه اخیر چندین خبرنگار، فعال مدنی و شخصیت‌های سیاسی افغان از سوی افراد ناشناس ترور و یا با مین‌های مغناطیسی کشته شدند.

یما سیاوش، خبرنگار پیشین تلویزیون طلوع، چندی پیش در اثر انفجار مین‌های مغناطیسی و یوسف رشید، رئیس اجرایی فیفا در اثر تیراندازی افراد ناشناس در کابل کشته شدند.

دولت افغانستان گفته است در رابطه با قتل این افراد، شماری را دستگیر و به دست قانون سپرده‌ است. اما تاکنون چهره‌های این افراد رسانه‌‌ای نشده است و کسی نمی‌داند که قاتلین چه کسانی و وابسته به کدام گروه‌ها هستند. همچنین از انگیزه این تروها اطلاعی در دست نیست.

خبرنگاران، فعالین سیاسی، اعضای جامعه مدنی و نهادهای حامی رسانه‌ها در افغانستان، دولت این کشور را در عدم تامین امنیت جان خود مقصر می‌دانند. آنها تاکید دارند که حکومت باید برای حفظ جان این افراد تدابیر امنیتی ویژه را در نظر داشته باشد.

پس از افزایش این انتقادها و گسترش ترور خبرنگاران، اعضای جامعه مدنی و فعالین سیاسی افغان، محمد اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان به نهادهای امنیتی این کشور دستور داد تا به تامین امنیت جانی این افراد توجه کنند.

در همین حال، وزارت کشور افغانستان نیز از تدابیر امنیتی در حمایت از کسانی که در معرض تهدید جانی قرار داشتند خبر داده بود. علیرغم این تغییری در وضعیت فعلی دیده نمی‌شود و هنوز هم ترورهای هدفمند در این کشور جریان دارد.

فرار این خبرنگار افغان از افغانستان به دلیل تهدیدادهای امنیتی، در حالی اتفاق می‌افتد که وزارت اطلاعات و فرهنگ این کشور نیز گفته است «تنها در دو ماه گذشته ۳۷ مورد تهدید علیه جان خبرنگاران به ثبت رسیده است و شماری از آنان افغانستان را ترک کردند.»

سفارت هند در کابل نیز گفته است که به دلیل افزایش ناامنی‌ها در افغانستان و عدم امنیت جانی خبرنگاران، این سفارت به یازده خبرنگار افغان و خانواده‌ آنها ویزا اهدا می‌کند تا بتوانند با هدف حفظ جان خود افغانستان را ترک کرده، به هند بروند.

شیرشاه رامین، خبرنگار افغان می‌گوید: «متاسفانه امنیت در کشور ما هر روز بدتر از روز گذشته می‌شود و ترورهای هدفمند به جان خبرنگاران و فعالین مدنی نیز افزایش یافته است و کسانی که دستگیر هم شده‌اند تاکنون به جزای اعمال خود نرسیده‌اند. خواست ما از حکومت این است که برای حفظ جان خبرنگاران و فعالین مدنی تدابیر امنیتی خود را داشته باشد و نگذارد دشمنان صلح و آزادی صدای رسای دیگری را نیز خاموش بسازد.»

سید ابرار، نیز خبرنگار افغان دیگری است که می‌گوید: «من نصرت پارسا را ملامت نمی‌کنم، مجبور بود که به‌خاطر حفظ جان خود و خانواده‌اش کاری کند که کرد. برای ما از همه مهمتر حفظ جان ما است که باید متوجه آن باشیم. مسئولین نهادهای امنیتی باید در این زمینه توجه نموده و تدابیر جدی خود را داشته باشد. من از این مسئولین می‌خواهم که شکایات خبرنگاران و اعضای جامعه مدنی را بشوند و برای حفظ جانشان کاری کنند نه اینکه پس از کشته‌شدن آنان تلاش کنند تا فرد و یا افرادی را دستگیر نموده پشت میله‌های زندان ببرند. باید بگویم اگر این وضعیت ادامه داشته باشد شاید بیشتر خبرنگاران یا وظیفه را ترک نموده و یا اینکه به بیرون از کشور فرار کنند.»