بلومبرگ در تحلیلی نوشته است که با پایان یافتن کارزار فشار حداکثری آمریکا، مشتریان نفت ایران ممکن است کم کم پدیدار می‌شوند.

نفت خام ایران همچنان تحت تحریم‌های آمریکاست و صادرات هنوز تنها بخش کوچکی از میزان صادرات سه سال پیش است، قبل از آنكه دونالد ترامپ از توافق هسته‌ای خارج شود.

اما با توجه به این که جو بایدن، رئیس جمهور جدید به دنبال احیای توافق موجود است، شرکت‌هایی که بر تولید ایران نظارت می کنند، پترولجستیکز اس‌ای، شرکت کلپر و اس‌وی‌بی اینترنشنال ال‌ال‌سی شاهد افزایش آن هستند.

افزایش برآورد شده - که مقدماتی باقی مانده - زیاد نیست و در ماه ژانویه حدود ۳۰ تا ۵۰ هزار بشکه در روز است. این بسیار کمتر از میزانی است که مقامات ایرانی اعلام کردند. آنها هفته گذشته گفتند که صادرات «به طرز چشمگیری» افزایش یافته و ممکن است ظرف دو ماه به سطح قبلی برگردد.

این تصویر همچنان مبهم است زیرا کشتی‌های ایرانی عموما فرستنده‌هایی را که محل آنها را نشان می‌دهد خاموش می‌کنند. مشکلات تهران همچنان ادامه دارد چون به تازگی اندونزی یک کشتی با پرچم ایران را به دلیل انتقال غیرقانونی نفت به کشتی دیگر توقیف کرد.

با این حال میزان محموله‌ها در حال افزایش است. بر اساس اعلام پترو لجستیک، صادرات ایران برای اولین بار از ماه آوریل از ۶۰۰ هزار بشکه در روز فراتر رفته است.

مشخص نیست که محموله‌های اضافی به پالایشگاه‌ها فروخته می‌شوند یا در انتظار معاملات بعدی منتقل می‌مانند.

دانیل گربر، مدیر اجرایی شرکت پترو-لجستیکز مستقر در ژنو می‌گوید: «با توجه به اینکه صادرات ایران از طریق حمل و نقل و رفتارهای مخفیانه دیگر صورت می‌گیرد، تشخیص اینکه این حجم اضافی به پالایشگاه‌ها منتقل می‌شود یا برای تحویل سریع ذخیره می‌شود، دشوار است.»

گربر می‌افزاید که در شرایطی که خصومت کمتری وجود دارد، «خریداران چینی اطمینان می‌یابند که می‌توانند واردات بیشتری داشته باشند.»

اینکه آیا قطرات نفت ایران به یک سیل تبدیل می‌شود، به موفقیت دیپلماتیک بین تهران و واشنگتن بستگی دارد، که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه تازه منصوب شده، می گوید «راه طولانی» باقی مانده است.