واقعا انتظار نداشتم مقاله دیگری درباره سیاست ایالات متحده، شاید حداقل تا موسم انتخابات‌های میان‌دوره‌ای، بنویسم. اما شورش در پایتخت، ترکیب سیاست و شانس افراد برای قدرت گرفتن را در آن سوی اقیانوس اطلس تغییر داده است.

پیروزی دموکرات‌ها و مزیت آنان در بین رای‌دهندگان جوان، علاوه بر شورش مذکور و مبارزه تلخی برای حفظ روح حزب جمهوری‌خواه، همه دلایلی قوی برای دموکرات‌ها است تا در انتخابات ۲۰۲۴ هم در پی پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری باشند.

جالب اینکه، کامالا هریس نیز اکنون کمی برای کسب پیروزی در انتخابات ۲۰۲۴ مورد توجه است (که البته شانس آن ۷ به ۲ در نظر گرفته شده) چرا که فرض این است که جو بایدن شانس شرکت دوباره در انتخابات را نخواهد داشت یا حتی ریاست جمهوری خود در این دوره را هم به پایان نخواهد برد (شانسی برابر با ۹ به ۴). با این وجود، گزارش‌های اخیر نشان می‌دهد این سیاستمدار ۷۸ ساله قرار است اولین کاندیدای بالای ۸۰ سال در رقابت برای کاخ سفید باشد. رهبران معمولا به ندرت قدرت خود را تسلیم می‌کنند مگر آنکه مجبور شوند. از این‌رو، شانس رئيس جمهور شدن بایدن برای دور دوم (شانسی برابر با ۹ به ۲) امری محتمل است.

با توجه به این اما چه کسی می‌داند او بعد از چهار سال حضور در کاخ سفید چه احساسی خواهد داشت. دست‌کم، سرمایه‌گذاری اندکی روی هریس، که شانس او را به ۴ به ۱ افزایش می‌دهد، کاملا برای او اقدامی در دسترس و خردمندانه است؛ پیش از آنکه دست روی دست بگذارد و اقدامات حزب جمهوری‌خواه را به نظاره بنشیند که قدرت آن اکنون در سطح فدرال از دست‌رفته و خود در حال نابود کردن خود است. درست است که این چشم‌انداز چندان جذابی نیست، اما اگر شما تمام برنامه‌های نتفلیکس را در دوران قرنطینه تماشا کرده باشید، می‌دانید که این امر احتمال وقوع دارد.

وقتی نوبت به جمهوری‌خواهان می‌رسد، باید به بازار کاندیداهای این حزب توجه کرد. آخرین باری که به این موضوع نگاهی داشتم خیلی ساده به نظر می‌رسید و من کاندیداهای این حزب را به سه دسته طبقه‌بندی کردم: ترامپ، جمهوری‌خواهی دیگر و یک فرد خارج از سیاست، احتمالا تاکر کارلسون، مجری فعلی شبکه خبری فاکس.

اما شورش‌ها، باعث به هم ریختن محاسبات شد. دونالد ترامپ هنوز با فاصله، محبوب‌ترین سیاستمدار این حزب است، گرچه این شور و اشتیاق رو به افول گذاشته است. نظرسنجی پولیتیکو با مورنینگ کانسالت که از رای‌دهندگان جمهوری‌خواه پرسید اگر انتخابات دور مقدماتی امروز انجام می‌شد چه کسی را انتخاب می‌کردند، شاهد کاهش ۱۲ درصدی حمایت از ترامپ بود. او اینبار به ۴۲ درصد آرا دست یافت، در مقایسه با ۵۴ درصد آرا در پایان ماه نوامبر.

ضریب خطا (۴ درصد) زیاد است و اندازه گروه نمونه (۵۹۵ نفر از رای‌دهندگان جمهوری‌خواه) تقریبا کوچک بود. ولی همچنان شایان توجه است. لدبروکس به من گفت کاهش علاقه شدیدی نسبت به ساکن جدید مارالاگو در بین شهروندان دیده می‌شود و شانس ترامپ به همین خاطر از ۷ به ۲، به ۶ به ۱ رسیده است.

جالب توجه است که او در حال از دست‌دادن حمایتگران خود از دو طیف متضاد و افراطی این حزب است. نیویورک تایمز گزارش کرد اعضای گروه «پراد بویز» که گروه افراطی دست‌ راستی است، از توهم بیرون آمده است و همچنین جمهوری‌خواهان سنتی‌تر نیز از تصاویر حمله به واشینگتن دی‌سی به خشم آمده‌اند.

احتمال اینکه ترامپ در جلسه استیضاح، از سوی مجلس سنای ایالات متحده برای تشویق شورشیان محکوم شود، اکنون خیلی اندک است. سناتورهای جمهوری‌خواه صف بسته‌اند تا به روند آیین دادرسی این محاکمه اعتراض کنند. (آنها می‌گویند محاکمه یک رئیس جمهور سابق امری «خلاف قانون اساسی» است.)

رای به محکومیت و ممنوعیت ترامپ برای شرکت مجدد در انتخابات ریاست جمهوری و به دست گرفتن قدرت، نیاز به رای ۱۷ سناتور جمهوری‌خواه در کنار تمام سناتورهای دموکرات دارد؛ به شرط اینکه هیچ‌گونه عقب‌نشینی در میان سناتورهای محافظه‌کارترِ دموکرات شاهد نباشیم. این امر احتمالا اتفاق نخواهد افتاد ولی ترامپ آنقدر آسیب خورده که من دیگر شانسی برای او در انتخابات ۲۰۲۴ نمی‌بینم.

با این وجود، او هنوز احتمالا نقشی پررنگ در رقابت برای آینده حزب ایفا می‌کند و سعی خواهد کرد وظیفه تعیین پادشاهان بعدی را عهده‌دار شود. اما فراموش نکنید، او درگیر چالش‌های حقوقی و قانونی فراوانی است و اکنون هیچ حساب کاربری‌ در رسانه‌های اجتماعی ندارد.

پس آیا می‌توان به ترامپ دیگری فکر کرد؟ دونالد جونیور، انگشت خود را روی نبض جمهوری‌خواهان ناراضی و افراد علاقه‌مند به نظریه‌های توطئه در این حزب گذاشته است، ولی نظرسنجی اخیر نشان داد محبوبیت او نیز رو به افول است (۶ درصد در مقابل ۸ درصد در گذشته). شانس او هم مطابق با همین اظهارات است (۳۳ به ۱ در ارزیابی لدبروکس ولی تنها ۱۰ به ۱ در ارزیابی پدی پاور).

فکر می‌کردم او بازیگر ارزشمند جبهه ترامپ باشد. اما برای اکنون، من تمام آنها را کنار می‌گذارم که شامل ایوانکا (با شانس ۲۰ به ۱) هم می‌شود. این خانمِ سابقا دموکرات هم، ظاهرا ایده رقابت برای به‌دست‌گرفتن قدرت را در سر می‌پروراند ولی این فقط پدر او نیست که درگیر چالش‌های قانونی است.

در میان سایر جمهوری‌خواهان، مایک پنس، معاون اول سابق رئیس جمهور تنها فردی بود که به حمایتی دو رقمی دست یافت. او به خاطر ایمان خود در میان محافظه‌کاران پیرو آیین مسیحیت انجیلی، محبوب است اما شانس او هم ممکن است به خاطر خشم ترامپ از او به خاطر عدم انکار نتایج انتخابات (که او حتی قدرت انجام آن را نداشت) آسیب دیده باشد. اگر محبوبیت ترامپ تا سال ۲۰۲۴ کاملا فرو نشیند، آنگاه او ممکن است پیشتاز این حزب در رقابت باشد و سابقه این امر هم وجود دارد. افراد حاضر در مدیریت حزب، معمولا شانس شرکت در رقابت می‌یابند ولی به نظر من شانس او برابر با ۸ به ۱ نیست.

نیکی هیلی، اکنون شانس خیلی کمی دارد و پدی پاور شانس او را ۱۱ به ۲ اعلام کرده است؛ گرچه او اکنون در کنگره مشغول نیست. سفیر سابق ترامپ در سازمان ملل می‌تواند به کناری بنشیند و نزاع رهبران حزب خود را نظاره کند تا آنها یکدیگر را کنار بزنند و بعد او جای خود را در رقابت پیدا کند.

وقتی نوبت به تد کروز می‌رسد هم انگار وارد فیلمی وحشتناک شده‌ایم. او دفعه قبل، در رقابت از همه به ترامپ نزدیک‌تر بود. جاه‌طلبی‌های او هیچ انتهایی ندارد، درست مانند اصول او که هیچ محدودیتی نمی‌شناسد. اما او در میان سایر همکاران جمهوری‌خواه خود نیز محبوب نیست و رقبایش از تلاش او برای لغوکردن نتایج انتخابات، استفاده خواهند کرد تا با آن او را شکست دهند (همانطور که از همین حربه برای شکست جاش هاولی، محافظه‌کار دیگری به همان جاه‌طلبی و بدون اصول بهره خواهند جست.)

من هنوز فکر می‌کنم تام کاتن، سناتور ایالت آرکانزاس که به تایید انتخابات رای داد، شانس ترسناکی معادل با ۲۰ به ۱ (در نظر لدبروکس) دارد. همچنین این سیاستمدار افراطی دست راستی به خوبی می‌تواند با پایگاه حزب جمهوری‌خواه ارتباط برقرار نماید.

ولی شاید بد نباشد نگاهی هم داشته باشیم به اشخاصی که فعلا بر مسند فرمانداری تکیه زده‌اند. این حزب در واقع چند شخص میانه‌روی محبوب دارد که توانستند برنده انتخابات در ایالات دموکرات شوند: افرادی نظیر چارلی بیکر در ماساچوست که گفته است از استیضاح ترامپ حمایت خواهد کرد، و به ویژه لری هوگان در مریلند که از طرف واشینگتن پست به عنوان سمبل «ضد ترامپِ» این حزب دیده می‌شود. شانس هر دوی آنها به نظر لدبروکس ۵۰ به ۱ است. یک جمهوری‌خواه منطقی که وارد رقابت انتخابات شود برای امریکا خوب است ولی به نظرم خبری از چنین شخصیتی در انتخابات بعدی نخواهد بود.

از همه محتمل‌تر یک فرد عوام‌گرای ترامپی است که اگر نیاز باشد، بتواند کمی از او فاصله بگیرد. کریستی نوئم، فرماندار داکوتای جنوبی یا حتی ران دسانتیس، فرماندار فلوریدا که هر دو در نظر پدی پاورز، شانسی معادل با ۳۳ به ۱ دارند، می‌توانند از کاندیداهای محتمل باشند. شایان ذکر است که لدبروکس، شانس آقای دسانتیس را ۱۶ به ۱ تشخیص داده است.

برای افراد خارج از گود سیاست نیز شانس ۵۵ به ۱ که پدی پاور، برای کارلسون تعیین کرده، ارزش زیادی دارد. به زعم من، اگر حتی بوی کاخ سفید به مشام او برسد، جهان به یک ویسکی قوی نیاز خواهد داشت. به همین خاطر، من توجه اندکی به آن دارم. بردن با این شانس، حتما هزینه خرید یک یا دو آبجوی مجلل را فراهم خواهد آورد.