مدتی چند است که کرونا به جان جهانیان و از جمله مردم ایران، چنگ انداخته است و از هر طرف تلفات می‌گیرد و از کشته، پشته می‌سازد. در این میان افرادی از گروه‌های مختلف فرهنگی، هنری و ورزشی به این ویروس مبتلا شدند و جان باختند که مرگ آن‌ها به دلیل شهرت و اعتبار و نیز آثاری که از خود برجای نهاده‌اند، اندوه جمعی را در پی داشت. در میان ورزشکاران، چهره‌های پیشکسوتی هم جان سپردند که مرگ آن‌ها بسیاری را اندوهگین ساخت، ‌اما مرگ «مهرداد میناوند» و «علی‌ انصاریان» از گونه‌ای دیگر بود و به خصوص این دومی، که درگذشتش گویی سوگی ملی را رقم زده است؛ چرا که مرگ او درست در «روز مادر» اتفاق افتاد و با توجه دلبستگی فراوان انصاریان به مادرش، درگذشتش چون آواری بر ‌سر دیگر غم‌های ایرانیان خراب شد.

این دو تن، جدا از شخصیت ورزشی‌ای‌ که داشتند و هنوز هم خاطره این بخش‌ از شخصیتشان بر پیشینه نوستالژیک آن‌ها نقش بسته است، دستی هم در هنر داشتند و پس از بازنشستگی از دنیای ورزش و قهرمانی، در وادی هنر پای گذاردند و توانستند به توفیق‌هایی هم دست یابند که نامشان را در عرصه‌ای دیگر نیز طنین‌انداز کند.

مهرداد میناوند در وادی موسیقی گام نهاد و انصاریان به عرصه سینما و تلویزیون وارد شد. هر دوی آن‌ها لحظات خوشی را برای مخاطبان و علاقه‌مندان خود فراهم کردند و همین موضوع فضایی را فراهم کرد تا مرگ تراژیک آن دو، آن هم در فاصله‌ای این چنین اندک، به یک تراژدی در تاریخ ورزش و هنر ایران تبدیل شود. از یک سو اهل موسیقی، به خصوص موسیقی پاپ، در سوگ میناوند اندوه‌زده شدند و در دیگر سو، اهالی سینما و تلویزیون غرق در ماتم انصاریان هستند؛ اگرچه فضای عمومی شکل‌گرفته، این باور را در اذهان برجسته کرده که همچنان این فوتبال است که نقطه قوت و محوری خاطرات جمعی از این دو قهرمان ورزشی در قلب‌های طرفدارانشان است.

اگر دوباره به دنیا می‌آمدم موسیقی و خواندن را انتخاب می‌کردم

میناوند بسیار زود و در ۲۷ سالگی فوتبال را کنار گذاشت. خود در گفت‌وگوی سال ۱۳۹۵ با برنامه دورهمی مهران مدیری، ارتباطش را با موسیقی و خوانندگی کم‌نظیر توصیف کرد و گفت: بیشترین لذت زندگی‌اش خواندن است و از هیچ چیزی به اندازه خواندن لذت نبرده است و اگر بار دیگر متولد شود، قطعا موسیقی و خواندن را انتخاب خواهد کرد. او البته در همین برنامه می‌گوید که استعداد تقلید صدایش به اندازه‌ای بوده که برخی مواقع با صدای علی پروین در پشت تلفن صحبت می‌کرده و افراد و فوتبالیست‌های بااستعداد را از شهرستان‌ها به تهران می‌آورده تا پروین بازی‌ آن‌ها را ببیند. این موضوع را خود پروین هم تایید کرده است.

در همان سال‌ها او قرار بود در مجموعه‌ای ۱۴ قسمتی ایفای نقش کند ‌اما به دلیل سفر به اتریش نتوانست در آن سریال بازی کند.

میناوند خود در گفت‌وگویی عنوان کرده بود که کلاس آواز هم رفته و آلبومي گرد‌ آورده است و برای آن بسیار هزينه کرده است و مترصد فرصتی برای انتشارش است.

000_8ZP4LA.jpg

میناوند به رغم تمامی تلاش‌هایش نتوانست در فضای موسیقی پاپ آن‌گونه که باید برای خود خط و زاویه خاصی بگشاید و به همین دلیل در چند سال پایانی عمر به سوی فوتبال بازگشت و همراه با علی کریمی به مربیگری یک تیم فوتبال در مازندران پرداخت. از او البته تعدادی ترانه پاپ در دسترس است که عمدتا با موضوعات فوتبالی مرتبط هستند.

عاشق سینما در اوج فوتبال

علی انصاریان اما سابقه‌ای بیشتر از میناوند در عالم هنر داشت. او ابتدا با سینما و تلویزیون شروع کرد و عمدتا نقش‌های فوتبالی را به عهده می‌گرفت. ورود به عرصه موسیقی را ابتدا با خواندن یک قطعه‌موسیقایی به نام «شدید» در سال ۱۳۹۱ شروع کرد اما خیلی زود دریافت که مرد این میدان نیست و تمرکز بر عالم سینما و تلویزیون در مقام بازیگری و مجری‌گری را پیشه خود ساخت.

او بر خلاف میناوند، حتی زمانی که در پرسپولیس بازی می‌کرد هم سودای بازیگری در سر داشت و در بخش‌هایی از سریال‌های طنز مهران مدیری و مهران غفوریان نقش‌های کوتاهی بر عهده گرفت. خود در گفت‌وگو با جام جم ۲۵ مهر ۹۵ گفته است که ۲۸ هزار تومان از اولین پول قرارداد فوتبالش را به خرید یک سیستم ویدئویی کامل اختصاص داده است: «من جایی زندگی می‌کردم که نزدیک خانه ما فیلم ویدئو اجاره می‌دادند؛ ویدئو هزار تومان و نوار بزرگ فیلم، شبی ۱۰۰ تومان بود. من همه فیلم‌های ایرانی قدیمی را دیدم. اگر بازی فوتبال نداشتیم، پنجشنبه و جمعه‌ها خانه ما مثل سینما بود.»

نقش‌های اولیه او در سریال‌ها بیشتر در همان نقش یک فوتبالیست و عمدتا در فضای طنز سپری می‌شد اما پس از فیلم «پاداش سکوت» مازیار میری، ایفای نقش‌های جدی نیز به او پیشنهاد شد. او با ایفای یک نقش اصلی در فیلم «کلاف» به کارگردانی شهرام شاه‌حسینی در سال ۱۳۹۱، به شدت درگیر بازیگری شد؛ به نحوی که گفت‌وگوی ۲۵ مهرماه ۱۳۹۵ خود با روزنامه جام‌جم گفته است: «شاید باورتان نشود؛ دو تا دربی اخیر را ندیدم. دربی قبلی که اردیبهشت بود سر فیلم «حس خوب زندگی» و این آخری هم سر فیلم سینمایی «کتیبه» بودم.»

در کارنامه کاری او، بازی در هفت فیلم سینمایی و هفت سریال تلویزیونی به چشم می‌خورد  که از جمله آن‌ها می‌توان به فیلم‌های «هدیه»، «سوختن»، «حکم تیر»، «یابانجی»، «باستاره بودن» و «شروع یک پایان» و فیلم پلیسی «کتیبه»  و سریال معروف «کیمیا» اشاره کرد.

از جمله فیلم‌هایی ایفای نقش کرد و فرصت دیدن کاملش را نیافت، فیلم «بانک‌زده‌ها» بود که در آن یک گریم بسیار متفاوت را تجربه کرد. خبرگزاری مهر هم از اکران فیلم «رمانتیسم عماد و طوبا» به کارگردانی کاوه صباغ‌زاده و بازی انصاریان خبر داده است؛ فیلمی که همزمان با روزهایی که انصاریان در بیمارستان با بیماری کرونا و مرگ دست‌وپنجه‌ نرم می‌کرد، در جشنواره فیلم فجر امسال اکران شد.

مجری جنجال‌آفرین و حاشیه‌ساز

انصاریان جدا از بازیگری در سینما، برای مدتی نیز تجربه مجری‌گری در تلویزیون را در کارنامه‌ کاری خود ثبت کرد و در برخی از برنامه‌ها، به انتقاد مستقیم از مدیران صداوسیما ‌پرداخت؛ از جمله آن‌ها برنامه‌ای بود که همزمان با برکناری عادل فردوسی‌پور، از برنامه نود پخش شد و انصاریان رفتار مدیر این شبکه‌، فروغی، را کج‌سلیقگی خواند و از مدیر سازمان صداوسیما خواست تا شرایط بازگشت عادل را فراهم کند.

از جمله اتفاقاتی که برای او حاشیه‌ بسیاری ایجاد کرد، وقتی بود که به عنوان مجری در برنامه زابیوکا از تلویزیون اینترنتی آیواسپرت حضور داشت که همزمان با جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه پخش می‌شد. او با شوخی با ترانه‌های برخی از خوانندگان موسیقی پاپ ایرانی مقیم خارج چون گوگوش، شهرام شب‌پره، سندی و حسن شماعی زاده، لحظات شاد و خنده‌داری را آفرید که حاشیه‌های جذابی هم ایجاد کرد.