بر اساس گزارش سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز سه شنبه افراد مسلح ناشناسی به مقبره بابایادگار در روستای زرده از توابع شهرستان دالاهوی کرمانشاه حمله کردند و این مقبره را به رگبار بستند. این آرامگاه، زیارتگاه‌ پیروان‌« آیین یاری» است. مقبره بابایادگار و هفت درخت کهنسال آن در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده‌اند.

یک منبع مطلع به هه‌نگاو گفت که این تیراندازی کشته و مجروح نداشت، اما خسارات زیادی به دستگاه‌های فنی و ساختمانی مستقر برای بازسازی مرقد، وارد شد. گفته می‌شود مهاجمان از محل گریختند و نیروهای نظامی موفق به بازداشت آنها نشد.

هه‌نگاو  در گفتگو با یکی از پیروان آیین یاری ساکن روستای زرده نوشت: «باور عمومی مردم منطقه بر این است که این افراد از هواداران و اعضای گروه‌های بنیادگرایی نظیر داعش‌‌اند که به طور کامل تحت کنترل نیروهای امنیتی  در منطقه ریژاو هستند، و سپاه پاسداران آنها را به آزار و خشونت در مناطقی با اکثریت پیروان آیین یاری، تشویق می کند.»

هه‌نگاو همچنین گزارش داد که در پی این حادثه، امکان درگیری پیروان آیین «یارسان» با مهاجمان وجود دارد. بنا بر این گزارش، پیروان آیین یارسان، مسلح شده‌‌اند و برای دفاع از بارگاه بابایادگار در منطقه حضور دارند.

گفته می‌شود که جمهوری اسلامی از ابتدای حاکمیت خود پیروان آیین یاری را مورد حمله، انکار هویت مذهبی و نقض فاحش حقوق انسانی قرار داده‌است.  همچنین نیروهای امنیتی در ساله‌های اخیر از حضور گروه‌های بنیادگرای مسلح اسلامی برای آزار و تخریب اماکن مقدس آیین یاری استفاده کرده است.

آرامگاه «بابا یادگار» کجاست و چرا ارزش تاریخی دارد؟

آرامگاه «بابا یادگار» از زیارتگاههای مهم اهل حق  و یکی از جاذبه‌های گردشگری استان کرمانشاه است. این آرامگاه نزدیک قلعه یزدگرد و در دامنه کوه تخت سرانه در دالاهو قرار دارد. در سراشیبی زیبایی در دل کوه‌های کرمانشاه عمارتی مکعب شکل با گنبدی مخروطی با هفت درخت کهنسال محلی دیدنی برای گردشگران و زیارتگاهی امن و محفوظ، برای پیروان آیین یارسان است. مقبره‌ای به غایت ساده که سطوح بیرونی و داخلی آن با ملاط گچ اندود شده‌است.

این مقبره مربوط به سده هشتم هجری قمری است و در تاریخ ۲۰ آذر ۱۳۵۳ به ‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا زیارتگاه یکی از ذات‌های مقدس دین یارسان است. بابایادگار در دین یارسان یکی از هفت ذات مقدس شمرده می‌شود که هفت‌تن نامیده می‌شوند. محوطه این زیارتگاه نیز به دلیل وجود درخت‌هایی کهنسال برای گردشگران دیدنی است و در فهرست آثار ملی هم به ثبت رسیده‌است. ‌

این زیارتگاه به داشتن هفت درخت کهنسال شهره است -- دو درخت چنار، دو درخت سرو و سه درخت ون (زبان گنجشگ). چنارها با عمر تقریبا ۹۰۰ سال کهنسال‌ترین درختان مجموعه هستند. عمر درختان سرو حدود ۲۲۰ سال و عمر درختان ون ۱۵۰ تا ۲۰۰ سال تخمین زده‌ شده‌است.

داوود حسنی، سرپرست معاونت میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی استان کرمانشاه، تیرماه امسال از ثبت این هفت درخت در فهرست آثار ملی ایران خبرداد.

بابا یادگار در زبان کردی به  باوه یاێار معروف است. او از مادری به نام «داده سارا» در سده هشتم هجری متولد شد و در جوانی بنا به دستور سلطان سهاک برای گسترش دادن آیین یارسان به هندوستان و پاکستان رفت. او فرزند سلطان سهاک، یکی از بزرگان اهل حق و از هفت تن است.  روزنامه جام جم در معرفی بابایادگار می‌گوید: «‌چون متأهل نشد تا اولادی داشته باشد از این رو دو نفر از یارانش به نام خیال و وصال به سِمت "پیر" بر مریدانش، جانشین خود گردانید و سادات خاندان بابایادگار از نسل آن دونفرند.»

بر اساس اطلاعات موجود، دشمنان یارسان، بابایادگار را کشتند و او را در جایی به نام سرانه در اطراف کوه دالاهو دفن کردند.

بابایادگار را به نام «یار زرده بام» هم می‌شناسند و از او مجموعه‌ای از کلام مقدس به نام «زلال زلال» به جای مانده است.

روستای زرده در نزدیکی آرامگاه بابایادگار از مناطقی بود که در ۳۱ تیرماه ۱۳۶۷ مورد حمله شیمیایی ارتش عراق قرار گرفت.