سارا گیلبرت، محقق ارشد تیم دانشگاه آکسفورد در تولید واکسن ویروس کرونا، گفت که این تیم در حال بررسی امکان تولید قرص‌ها یا اسپری‌های بینی است تا در آینده، جایگزین واکسن شوند.

پروفسور گیلبرت با حضور در پیشگاه کمیته دانش و فناوری مجلس عوام، همچنین هشدار داد که کنار گذاشتن زودهنگام محدودیت‌های کووید-۱۹، ممکن است به بالا رفتن میزان سرایت و افزایش خطر پدید آمدن گونه‌های جدیدی منجر شود که نسبت به واکسن‌های موجود مقاوم‌تر هستند.

اظهارات این استاد دانشگاه آکسفورد، درست چند هفته پس از آن ابراز شد که کیت بینگهام، دبیر سابق کارگروه واکسن بریتانیا، گفته بود باید راه‌های دیگری از جمله قرص‌ها و برچسب‌ها، برای توزیع کارآمدتر واکسن پیدا شود.

پروفسور گیلبرت به نمایندگان مجلس گفت: «ما همچنین در حال تفکر درباره نسل دوم ترکیب واکسن‌ها هستیم که ممکن است شیوه تزریق را نیز با راه دیگری جایگزین کند.» وی در عین حال هشدار داد که این روند، «برای طراحی و تولید، به زمان نیاز خواهد داشت.»

او روز چهارشنبه به نمایندگان گفت: «ما واکسن آنفولانزا را داریم که از طریق اسپری بینی استفاده می‌شود و این می‌تواند در آینده رویکرد خیلی خوبی برای واکسن‌های ضد ویروس کرونا باشد. همچنین ممکن است واکسن خوراکی را مد نظر قرار دهیم که با خوردن یک قرص، در بدن فرد مصونیت ایجاد می‌شود. چنین کاری منافع بسیاری در امر توزیع واکسن خواهد داشت چون برای تزریق به افراد، دیگر به سرنگ و آمپول نیاز نیست.»

پروفسور گیلبرت افزود: «ما در حال بررسی هر دوی این رویکردها هستیم ولی طراحی و تولید آن‌ها زمان خواهد برد. هر دوی روش برای ایمنی و کارآمدی باید مورد آزمایش قرار گیرند چون واکنش ایمنی که از طریق دریافت هر یک از این دو رویکرد ایجاد شود، با مصونیتی که از طریق تزریق در زیر بافت ماهیچه‌ای پدید می‌آید، کمی متفاوت خواهد بود. اما این روش‌ها، منافع احتمالی عظیمی دارند و بنابراین ما تمام توجه و تمرکز خود را روی پیدا کردن راه‌هایی مختلف در آینده برای توزیع و عرضه این واکسن‌ها معطوف کرده‌ایم.»

خانم بینگهام که سال گذشته به نیابت از دولت بریتانیا، مسئول تهیه واکسن‌ها بود، ماه گذشته گفت این که متخصصان پزشکی و بهداشتی باید تزریق دو دوز از واکسن را انجام دهند، «راهی خوب برای عرضه واکسن‌ نیست.»

دبیر سابق کارگروه واکسن بریتانیا در مصاحبه‌ای به بی‌بی‌سی گفت: «ما باید واکسن‌ها را به شکلی تولید کنیم که خیلی بیشتر قابل‌تولید و راحت‌تر قابل‌توزیع باشند؛ چه این راه به شکل قرص، برچسب، یا اسپری بینی باشد.» خانم بینگهام اظهار داشت: بریتانیا باید با سایر شرکای بین‌المللی خود همکاری کند که «واکسن‌ها را دستکاری کنند تا در برابر گونه‌های جدید نیز موثر باشند؛ چون کار ویروس‌ها جهش یافتن است و این امری اجتناب ناپذیر است. در این راه باید فکری هم به حال ارتقای شکل واکسن‌ها کرد.»

پروفسور گیلبرت هنگام صحبت درباره کنار گذاشتن محدودیت‌ها به کمیته مذکور گفت: برای اطمینان خاطر از این که بریتانیا «کمترین شانس» ظهور گونه‌های جدید را دارد، «باید سرایت این ویروس در بین مردم را متوقف کنیم»؛ امری که به گفته او، واکسن‌ها فعلا به گونه‌ای کارامد در حال انجام آن هستند.

او به نمایندگان گفت: «ما نمی‌توانیم فقط از واکسن‌ها انتظار داشته باشیم از کل جمعیت حفاظت کنند؛ آن هم در حالی که در حال حاضر در بریتانیا هنوز با درجه بالایی از سرایت بیماری مواجه‌ هستیم. این خطر وجود دارد که اگر تمهیدات موجود، زودهنگام برداشته شوند، نرخ سرایت بالا رود که این، باعث پدید آمدن خطر جدی ظهور گونه‌های جدید می‌شود که واکسن به گونه‌ای کارآمد نمی‌تواند آن‌ها را خنثی کند.»

او ادامه داد: «این گونه نیست که یا همه‌چیز یا هیچ‌چیز، ولی این امر می‌تواند باعث تغییر قابل‌توجهی شود و ما می‌خواهیم شانس بروز این اتفاق را تا جای ممکن به حداقل برسانیم.»