همزمان با آغاز سال ۱۴۰۰ خورشیدی، شماری از زندانیان سیاسی محبوس در زندانهای مختلف ایران با انتشار بیانیهای، از آغاز اعتصاب غذای سه روزه خود به «یاد و احترام رنجهای مشترکمان و در اعتراض به ظلمهای ستمگران» خبر دادند.
۲۸ تن از زندانیان سیاسی که این نامه را امضا کردهاند، در زندانهای اوین و زندان تهران بزرگ (فشافویه) و زندان عادلآباد شیراز محبوسند.
در بخشی از این بیانیه خطاب به مردم ایران آمده است: «ما به یاد و احترام رنجهای مشترکمان و در اعتراض به ظلمهای ستمگران که شمهای از آن را برخواهیم شمرد، و به پاسداشت مبارزه شما برای آزادی، دموکراسی، رفع تبعیض و نابرابری و احقاق حقوق انسان، از بامداد اولین روز قرن پانزدهم به مدت سه روز اعتراض خود را به صورت اعتصاب غذا نشان خواهیم داد.»
زندانیان سیاسی در این بیانیه، به مرگ زندانیانی چون بهنام محجوبی و اعدام زندانیانی چون نوید افکاری، مصطفی صالحی، و محمد ثلاث اعتراض کردهاند و فهرستی از موارد نقضکننده حقوق بشر در ایران را هم ذکر کردهاند؛ از کشتار مردم معترض در آبان ۹۸ تا تجمعات گسترده بازنشستگان و کارگران در ایران.
در بخشی از این بیانیه با اشاره به تصمیم اخیر مقامات اجرایی کشور در تعیین حداقل دستمزد کارگران برای سال جدید، بر«یاد و احترام رنج بیشمار گرسنگان وطن در برابر سفره عید نوروز» و «اعتراض به خشونت کشنده فقر که در آخرین زخمهاش با تعیین حداقل دستمزد ۱۴۰۰ کفاف پنج روز زندگی انسانی را نمیدهد»، تاکید شده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این زندانیان سیاسی همچنین به مصایب اجتماعی اخیر در ایران هم اشاره کردهاند و نوشتهاند که «به یاد و احترام رنج آوارگانی که در حاشیهنشینی و پشتبام خوابی به اسارت رفتهاند و در اعتراض به استبدادی که حتی در زندان هم در پی گسستن هر پیوندیست و به جبر تبعید آوارهات میکند، اعتصاب غذا خواهیم کرد.»
امضاکنندگان نامه، حاکمان و مقامات جمهوری اسلامی ایران را «خودکامه» خواندهاند و تاکید کردهاند که «بسیار کسان در زندان هستند که در این تلاش برای تجدید پیوند با شما مردم و بهویژه کارگران، معلمان، بازنشستگان و زحمتکشان در کنار ما ایستادهاند، اما تبعید، انفرادی و بسی ستمهای ناروا مجالشان نداد تا نامشان ذیل این اعتصاب نوروزی آغاز قرن باشد.»
سعید اقبالی، سینا بهشتی، پیمان پورداد، حسین جندقیان، معین حاجیزاده، کیوان صمیمی (از زندان اوین)، محمد شریفیمقدم و کیانوش عباسزاده (از زندان فشافویه)، محمد داوری و سجاد زارع (از زندان عادلآباد) و کسری نوری، تعدادی از امضاکنندگان این نامه هستند.
رفتارهای قهری نیروهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی ایران، چه در برخورد با معترضان و چه در رفتار با زندانیان، در سالهای پایانی دهه ۹۰ شدت زیادی به خود گرفت و روایتهای بیشماری از شکنجه و آزار و اذیت زندانیان منتشر شد. از سوی دیگر، برخوردهای قهری مقامات امنیتی در آبان۹۸ و اخیرا در جریان اعتراضات مردم در سیستان و بلوچستان، نیز نمونههای آشکاری از تداوم برخوردهای امنیتی با شهروندان معترض است.