درگذشت شاهزاده فیلیپ در روز جمعه نهم آوریل، به ۷۴ سال زندگی مشترک دوک ادینبورگ و ملکه الیزابت دوم پایان داد.
این زوج اولین بار در سال ۱۹۳۴ هنگامی که کودک بودند، در عروسی دخترعموی شاهزاده فیلیپ، شاهدخت مارینا با شاهزاده جورج، دوک کنت، آشنا شدند.
در آن زمان، فیلیپ متولد جزیره یونانی کورفو، شاهزاده یونان و دانمارک بود. در جریان آن ملاقات فیلیپ ۱۳ ساله و شاهزاده خانم الیزابت هشت ساله بود.
این زوج پنج سال بعد در سال ۱۹۳۹ در کالج دریایی سلطنتی دارتموت دوباره ملاقات کردند. به گفته ماریون کرافورد، معلم سرخانه ملکه الیزابت در دوران کودکی، شاهزاده خانم جذب زیبایی «وایکینگ» فیلیپ شده بود. کرافورد در خاطرات خود، «شاهزاده خانم کوچولو» به یاد میآورد که صورت نوجوانش از ذوق و شرم دیدن فیلیپ، سرخ شده بود.
یکی دیگر از افراد نزدیک به الیزابت که علاقه او به فیلیپ را متوجه شده بود، مارگارت رودز، دختر عموی او بود که در زندگینامه خود، «آخرین تعظیم: یک زندگینامه سلطنتی» نوشت، که «او [ملکه الیزابت] در نظر اول، عاشق [شاهزاده فیلیپ] شد.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
ظاهرا لرد لویی مونتباتن، عموی ملکه الیزابت نیز از همان آغاز متوجه علاقه برادرزادهاش به فیلیپ شده بود. وی در دفتر خاطرات خود، اولین دیدار بین آن دو را «یک موفقیت بزرگ» توصیف کرده است.
پس از اولین ملاقات، الیزابت و فیلیپ شروع به نامهنگاری کردند؛ این در حالی بود که در جنگ جهانی دوم، فیلیپ در ناوگان مدیترانه و اقیانوس آرام خدمت میکرد.
وقتی فیلیپ از جنگ بازگشت، برای خواستگاری الیزابت از پدرش، پادشاه جورج ششم، اجازه خواست.
این زوج نامزدی خود را در نهم ژوئیه سال ۱۹۴۷ اعلام کردند. حلقه ازدواج را جواهرفروشی فیلیپ آنتروبوس با استفاده از الماسهای تاج سر شاهزاده خانم آلیس از باتنبرگ، مادر فیلیپ، ساخته بود.
عروسی تنها چهار ماه پس از اعلام نامزدی آنها و با مراسمی در صومعه وست مینستر در ۲۰ نوامبر برگزار شد.
شاهدخت الیزابت، دهمین عضو خانواده سلطنتی بود که در صومعه وست مینستر ازدواج میکرد. در سال ۲۰۱۱ ، انتخاب دوک و دوشس کمبریج هم برای اجرای مراسم عقدشان، همین صومعه بود.
قبل از ازدواج، لقب دوک ادینبورگ به شاهزاده فیلیپ اعطا شد. وی دو لقب دیگر ارل مریونت و بارون گرینویچ، را هم دریافت کرد.
این زوج دو هزار مهمان به مراسم عروسی خود دعوت کردند. خطبه عقد را اسقف اعظم کلیسای کانتربری، جفری فیشر و اسقف اعظم یورک، سیریل گاربت، خواندند.
لباس عروسی الیزابت را سر نورمن هارتنل طراحی کرده بود. این لباس که دامنش روی زمین کشیده میشد، با نقشهای گل و ستاره الهامگرفته از نقاشی پریماورا (بهار) بوتچلی تزیین شده بود. این لباس دوخته شده با پارچه ساتن، با ۱۰ هزار مروارید دانهای که از آمریکا وارد شده بود، تزیین شده بود و چهار و نیم متر دنباله داشت.
این زوج هفتادمین سالگرد ازدواج خود را که سالگرد «طلای سفید» آنها بود، در سال ۲۰۱۷ جشن گرفتند. به مناسبت این روز، ناقوسهای صومعه وست مینستر به صدا در آمد. آنها این مناسبت را با یک شام خصوصی همراه با خانواده و دوستان خود در قلعه ویندزور جشن گرفتند.
تاریخ روابط این زوج را میتوانید با کلیک بر روی این گالری ملاحظه کنید.
© The Independent