سرمایه‌گذاران چینی اکنون مالک حدود ۱۴۳ میلیارد پوند از دارایی‌های مهم صنایع بریتانیا هستند که از شرکت‌های عرصه انرژی گرفته تا ترمینال‌های حمل‌و‌نقل و میخانه‌ها و مدارس را در بر می‌گیرد.

بر اساس ارزیابی اطلاعات تجاری، حدود ۲۰۰ شرکت بریتانیایی اکنون توسط افراد یا گروه‌های مقیم چین و هنگ‌‌کنگ کنترل می‌شوند یا این کشور چنین اشخاصی را از سهام‌داران اقلیت خود معرفی می‌کند.

اسامی این شرکت‌ها که توسط نشریه ساندی‌تایمز جمع‌آوری شده، شامل نیروگاه هسته‌ای هینکلی پوینت سی، فرودگاه هیترو، تصفیه‌خانه آب نورتامبریان، مجموعه میخانه‌های گرین‌کینگ و مجموعه داروخانه‌های سوپردراگ است.

این فهرست نشان می‌دهد سرمایه‌گذاران چینی مالک حدود ۵۷ میلیارد پوند از سهام‌ صد شرکت‌ عمومی برتر بریتانیا در بازار بورس هستند که شامل ۴۹ درصد از سهام گروه بانکی شانگهای و هنگ‌کنگ به ارزش ۴۵ میلیارد پوند می‌شود. سرمایه‌گذاری‌های بیش از یک میلیارد پوندی نیز در شرکت‌هایی مانند آسترازنکا، داروساز بزرگ، شرکت‌های نفت و گاز شل و بریتیش پترولیوم و شرکت نوشیدنی‌های الکلی دیاجیو انجام شده است.

سایر موارد سرمایه‌گذاری شامل: ۱۷ مدرسه مستقل، خودروسازی لوتوس، باشگاه‌های فوتبال بارنزلی، ولورهمپتون وندررز و منچستر سیتی، مجموعه سینماهای سینه‌ورلد و اودئون یو‌سی‌آی، گروه هتل‌های کیو و و‌ب‌سایت ردیاب پرواز اسکای‌اسکنر هستند.

شرکت‌های چینی همچنین در بازار املاک سرمایه‌گذاری کلانی کرده‌اند که شامل ساختمان ۱.۳۵ میلیارد پوندی «واکی‌تاکی» در مرکز لندن و لنگرگاه رویال آلبرت در لیورپول است که ۴۰ درصد از سهام آن در سال ۲۰۱۵ توسط شرکت سرمایه‌گذاری سیتیک، متعلق به دولت چین، خریداری شده است.

در همین حال، صندوق سرمایه‌گذاری دولتی شرکت سرمایه‌گذاری چین هم مالک مجموعه‌ای از دارایی‌ها از قرار ۱۰ درصد از فرودگاه هیترو به ارزش ۱.۶۵ میلیارد پوند، ۴۹ درصد از سهام شرکت نفت و گاز طبیعی نپتون انرژی به ارزش ۱.۳۷ میلیارد پوند، ۹ درصد از تصفیه‌خانه آب تایمز به ارزش ۱.۲ میلیارد پوند و ۹۰ درصد از سهام شرکت انباردار و لجستیکی لاجیکور به ارزش ۹.۷ میلیارد پوند است.

دغدغه‌هایی جدی درباره عوارض امنیتی سرمایه‌گذاری چین در دارایی‌های بریتانیا مطرح شده که از همه مهمتر در ارتباط با نیروگاه هسته‌ای هینکلی پوینت است که شرکت تولید انرژی فرانسوی «الکتریسیته دو فرانس» مالک آن است.

در سال ۲۰۱۶، دولت ترزا می این پروژه را متوقف کرد تا شرایط جدیدی برای معامله ۱۸ میلیارد پوندی آن اعلام کند. نیک تیموتی، یکی از مشاوران ارشد نخست‌وزیر وقت هشدار داده بود که چین «ممکن است از نقش خود بهره جوید تا نقاط ضعفی را در سیستم‌های کامپیوتری تعبیه کند که به آنها اجازه می‌دهد به محض اراده، تولید انرژی بریتانیا را از کار بیاندازند».

شرکت انرژی هسته‌ای کل چین مالک ۳۳.۵ درصد از این نیروگاهی است که به شرکت دولتی الکتریسیته دو فرانس تعلق دارد.