مطالعه‌ای جدید برای ارزیابی جمعیت پرندگان در طبیعت نشان داده است که امکان دارد نزدیک به ۵۰ میلیارد پرنده در سراسر جهان وجود داشته باشد؛ یعنی تقریبا شش پرنده به ازای هر انسان روی کره زمین.
این مطالعه که در مجله پی ان ای اس (مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا) منتشر شد، با کمک همکاران محقق و الگوریتم هوش مصنوعی، تعداد هر نه هزار و ۷۰۰ گونه پرنده شناخته شده در طبیعت، از جمله پرندگانی که پرواز نمی‌کنند مانند پنگوئن و ایمو، را تخمین زده است.
به گفته تیم دانشمندان، از جمله دانشمندان دانشگاه نیو ساوت ولز در استرالیا، مجموعه داده‌های جمع‌آوری شده در این مطالعه تقریبا تمام (۹۲ درصد) گونه‌های پرندگان موجود را پوشش می‌دهد.
ویل کورنول، بوم‌شناس دانشگاه نیو ساوت ویلز و از نویسندگان این مطالعه، در بیانیه‌ای گفت: «بشر برای شمارش تعداد گونه خود ما - هر ۷.۸ میلیارد نفر ما- تلاش‌های زیادی کرده است. این اولین تلاش جامع برای شمارش مجموعه‌ای از گونه‌های دیگر است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
نتایج نشان دادند که تنها چهار گونه، به آنچه محققان «کلوپ میلیاردی» می‌خوانند -یعنی پرندگان با جمعیت تخمینی بیش از یک میلیارد- تعلق دارند. بر اساس این تحقیق، گنجشک خانگی با جمعیت تقریبی ۱.۶ میلیارد در راس این گروه انحصاری قرار دارد.
سه گونه دیگر در «کلوپ میلیاردی»، سار اروپایی (۱.۳ میلیارد) ، کاکایی نوک‌حلقه‌ای (۱.۲ میلیارد) و چلچله (۱.۱ میلیارد) هستند.
از طرف دیگر، دانشمندان می‌گویند حدود ۱۲ درصد از گونه‌های قید شده در این مطالعه به شدت در معرض خطرند و تنها پنج هزار قطعه یا کمتر از آن، در طبیعت باقی مانده‌اند. از جمله آن‌ها می‌توان پرستوی دریایی کاکلی چینی، مرغ خاشاک پرخروش و یلوه نامرئی را نام برد.
کوری کالاگان، نویسنده همکار که هم اکنون در مرکز تحقیقات تنوع زیستی یکپارچه آلمان (iDiv) هاله-ینا-لایپزیگ مستقر است، در بیانیه‌ای گفت: «عجیب است که تعداد کل پرندگان دنیا به تنها چند گونه محدود است.»
دانشمندان در این تحقیق، داده‌های نزدیک به یک میلیارد پرنده مشاهده و ثبت شده در «ای‌برد» (eBird) -پایگاه داده آنلاین پرندگانی که همکاران محقق مشاهده کرده‌اند- و داده‌های مطالعات موردی را با هم ترکیب کردند. آن‌ها سپس برای تخمین جمعیت واقعی هر یک از گونه‌های پرندگان در جهان، یک الگوریتم هوش مصنوعی به وجود آوردند.
با وجود نمونه‌برداری‌های جغرافیایی غیرواقعی که در برخی از نقاط جهان صورت گرفته است، دانشمندان می‌گویند این یافته‌ها «بهترین داده‌هایی هستند که در حال حاضر از بسیاری از گونه‌ها داریم.»
به گفته محققان، دلیل برخی از داده‌های نادرست این است که همکاران محققی که پرندگان را مشاهده می‌کنند، اغلب به دنبال گونه‌های نادرتر می‌گردند و در برخی موارد یک گونه به قدری نادر است که پرندگان تک به ندرت مشاهده می‌شوند.
دکتر کالاگان گفت: «با توجه به تمرکز این مطالعه بر روی پرندگان، رویکرد یکپارچه‌سازی داده‌ها در مقیاس بزرگ می‌تواند به عنوان طرحی برای محاسبه فراوانی گونه‌های خاص در سایر گروه‌های جانوری عمل کند.»
دانشمندان بر این باورند که برای تخمین جمعیت گونه‌های مختلف پرندگان در سراسر جهان باید تلاش‌های مشابهی صورت گیرد و اصلاح شود تا تنوع زیستی، به ویژه با توجه به شدت گرفتن تغییراتی که بشر در جهان ایجاد می‌کند، قابل نظارت باشد.
دکتر کورنول گفت: «ما با تکرار این مطالعه در پنج یا ۱۰ سال آینده، می‌توانیم وضعیت این گونه‌ها را مشخص کنیم. اگر تعدادشان رو به کاهش باشد، می‌تواند زنگ خطری جدی برای سلامت زیست‌بوم ما تلقی شود.»
© The Independent
