محسن رضایی میر قائد «عضو جبهه ایستادگی ایران» و فرمانده پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، متولد روستای بنوار بابااحمد از توابع مسجد سلیمان در استان خوزستان است.
او اصلاح‌طلب نیست، میان اصولگرایان نیز محبوبیتی ندارد و اعتدالیون هم وی را در جمع خود نپذیرفته‌اند. هرچند رضایی خود را منجی اقتصاد ایران می‌داند.
با اعلام عناوین دولت عشق، دولت ائتلافی و دولت فراگیر و امید در مدت ۲۴ سال رضایی شهره به «نامزدی برای تمام دوره‌ها» شده است. او باسابقه‌ترین فرد به لحاظ کاندیداتوری انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران میان رقبای خود در انتخابات پیش رو با چهار دوره سابقه حضور است.
پیش از انقلاب رضایی با همکاری تعدادی از جوانان خوزستان از جمله غلامعلی رشید، علی شمخانی، اسماعیل دقایقی و محمد جهان‌آرا و تعدادی دیگر گروه مسلح منصورون را تشکیل داد. پس از انقلاب او نخستین محافظ روح‌الله خمینی و جزء هیئت دوازده نفره تدوین اساسنامه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود. آقا محسن سال ۵۸ واحد ضداطلاعات سپاه پاسداران را تشکیل داد و از سال ۶۰ به مدت ۱۶ سال فرمانده سپاه بود.
در دوره فرماندهی محسن رضایی بر سپاه پاسداران سه اتهام عمده حقوق بشری متوجه وی شد. او از سال ۱۳۸۳ تحت تعقیب پلیس بین‌الملل است. اتهام‌های وی شامل این موارد است:
ـ مشارکت در سرکوب‌های دهه اول انقلاب از جمله سرکوب مردم کردستان
ـ مشارکت در ترورهای مخالفان در خارج از کشور از جمله ترور میکونوس
ـ مشارک در حذف فیزیکی فرماندهان جوان مخالف وی در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
شرح کامل مناسب محسن رضایی از ابتدای انقلاب تا امروز نشان‌دهنده این است که نیمه نخست حضورش نظامی و امنیتی بوده و نیمه دوم حضورش همراه با تلاش ۲۴ ساله برای دستیابی به عالی‌ترین منصب سیاسی کشور گذشته است.
محسن رضایی فرماندهی سپاه پاسداران را در زمان جنگ بر عهده داشت و اگرچه تا سال‌ها پس از پایان جنگ تصور عمومی بر کارنامه درخشان او در مدیریت سپاه پاسداران بود اما به مرور و با انتشار خاطرات و اسناد مختلف مشخص شد این مرد اول سپاه پاسداران کارنامه‌ای پر‌حاشیه در دوران جنگ داشته است.
به ویژه آنکه امروز دیگر هیچکس در اختلاف نظر میان محسن رضایی و صیاد شیرازی تردیدی ندارد. اختلافی که برخی از مطلعان از درگیری فیزیکی میان آن‌ها خبر می‌دهند. درگیری‌هایی که در نهایت به برکناری صیاد شیرازی انجامید.
محمد مهدی کتیبه که در سال‌های ۶۰ رئیس اداره دوم ارتش بود در گفت‌وگویی با پایگاه خبری مثلث با تایید این خبر می‌گوید: «صیاد شیرازی به خاطر درگیری و اختلاف با محسن رضایی از فرماندهی نیروزی زمینی کنار گذاشته شد.»
به تازگی نیز در تایید این مساله فایلی منتشر شده است که مربوط به جلسه اعتراضی برخی از فرماندهان سپاه به محسن رضایی است.
جلسه‌ای که با حضور برخی فرماندهان سپاه تهران و به پیشنهاد محسن رضایی در محل سپاه منطقه تهران در پاستور تشکیل می‌شود تا محسن رضایی به انتقادها پاسخ دهد.
جلسه‌ای پرتنش که نشان از نارضایتی برخی از فرماندهان سپاه نسبت به عملکرد و رویکرد حذفی و سلیقه‌ای محسن رضایی دارد. اما آنچه به عنوان نقطه تاریک رضایی در جنگ ثبت شده است مربوط به عملیات کربلای ۴ است.
کربلای ۴ همان عملیاتی است که با وجود خالفت ارتش به دست سپاه انجام و پیش از شروع عملیات برخی فرماندهان از جمله محسن رضایی مطلع می‌شوند که عملیات لو رفته است اما به جای لغو آن عملیات را ادامه داده و شکستی با نزدیک هزار کشته، ۲ هزار مفقود و ۱۱ هزار مجروح متحمل می‌شوند.
اختلاف به انجام عملیات کربلای ۴ است که در نهایت به درگیری صیاد شیرازی و حسن رضایی و سیلی خوردن صیاد شیرازی از رضایی منجر می‌شود.
سال ۹۷ اما محسن رضایی به جای پذیرش اشتباه خود اعلام کرد این عملیات نقش فریب داشته است. او هرگز حاضر به توضیح آن نشد که چرا عملیات فریب باید چنین تلفاتی را در پی داشته باشد.
محسن رضایی پس از پایان جنگ تلاش کرد برای رفع مشکلات سپاهیان از جنگ برگشته مجوز حضور در فعالیت‌های اقتصادی را از دولت هاشمی دریافت کند.
اجازه‌ای که سپاه را تبدیل به هیولای سیری‌ناپذیر اقتصادی کرد که امروز در تمامی حوزه‌ها اجازه هیچ امکان رقابتی را به بخش خصوصی نمی‌دهد.
سال ۷۶ محسن رضایی از رهبر ایران درخواست کرد به دلیل علاقه به حضور در حوزه‌های اجرایی سیاسی از فرماندهی سپاه کنار برود.
با موافقت رهبر ایران، محسن رضایی در جایگاه دبیری مجمع تشخیص مصلحت ردای نظامی از تن درآورد تا در قامت سیاستمدار در فضای سیاسی ایران فعالیت کند.
این آغاز دوران حضور رضایی در قامت یک سیاستمدار شکست‌خورده است که پی‌درپی نامزد انتخابات‌های مختلف شده و در کسب رای از جامعه ناکام مانده است.
نخستین شکست انتخاباتی محسن رضایی در انتخابات مجلس سال ۱۳۷۸ رقم خورد.
سال ۸۴ محسن رضایی که ناگهان عنوان دکتر رضایی را جایگزین برادر محسن کرده بود با اعلام اینکه دکترای اقتصاد دارد به عرصه انتخاباتی وارد شد که هر دو جناح سیاسی ایران برای انتخاب گزینه اصلی‌شان در بلاتکلیفی کامل بودند.
همین موضوع رضایی را به این باور رسانده بود که در میان گزینه‌هایی چون قالیباف، لاریجانی و احمدی‌نژاد بی‌شک شانس اصلی و گزینه نهایی اصولگرایان خواهد بود. رویایی که با انتخاب لاریجانی به عنوان گزینه نهایی اصولگرایان و ماندن قالیباف و احمدی‌نژاد در صحنه ناکام ماند و محسن رضایی دو روز مانده به برگزاری انتخابات کناره‌گیری کرد.
محسن رضایی در ۴ سال اول دولت احمدی‌نژاد که همواره مدعی داشتن برنامه‌ای جامع در حوزه اقتصاد برای حل مشکلات کشور بود، نقش منتقد احمدی‌نژاد را بازی کرد.
از طرفی اگرچه سال‌ها حضور در جایگاه دبیر مجمع تشخیص مصلحت سبب شده بود جامعه گمان کند او از نیروهای نزدیک به هاشمی است اما با افول ستاره بخت هاشمی در عرصه سیاسی ایران و شروع اختلاف‌های هاشمی و رهبری، محسن رضایی نیز صلاح خویش را در فاصله گرفتن از هاشمی می‌دید.
در انتخابات سال ۸۸ او تنها فردی بود که توانست در مناظره‌های انتخاباتی کمی با لحنی از بالا احمدی‌نژاد را خطاب قرار دهد ولی در نهایت با رایی زیر یک میلیون، نفر سوم شد.
رضایی روزهای نخست اعلام نتایج همانند کروبی و موسوی معتقد به تخلف و تقلب در انتخابات بود اما با کشانده شدن اعتراض‌ها به خیابان با اعلام حمایت از نظر رهبری راه خود را از دیگر معترضان جدا کرد.
آقا محسن در انتخابات سال ۹۲ بازهم نامزد انتخابات شد و امیدوار بود این‌بار در فضای رخوت‌ناک انتخاباتی کشور بتواند نامزدهای فاقد مقبولیت را شکست دهد.
اما حمایت هاشمی و خاتمی از روحانی سبب شد او بار دیگر در رویای رئیس‌جمهوری ناکام بماند. هرچند این‌بار به دلیل حضور بهتر در مناظره‌ها و به ویژه در بخش پرسش و پاسخ‌های تخصصی اقتصادی نزدیک به ۴ میلیون رای آورد و با اختلاف کمی نسبت به نفرات دوم و سوم، نفر چهارم انتخابات شد.
ثبت‌نام محسن رضایی و تایید صلاحیت وی در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری ایران، پس از درج خبر غیررسمی رد صلاحیت او به دلیل کهولت سن و انتشار وسیع فیلمی عجیب از او همراه با حاشیه شد.
محسن رضایی به گفته برخی رسانه‌ها مبتلا به پارکینسون (نوعی اختلال پیشرونده سیستم عصبی است که روی حرکت تاثیر می‌گذارد) است. نکته‌ای که شاید به دلیل لرزش همیشگی دست او در فیلم‌های منتشرشده از او باشد. اما نزدیکانش این لرزش دست را ناشی از موج‌های انتشار در زمان جنگ می‌دانند.
این‌بار اما در فضای کاملا یک سویه و سرد انتخابات برخی گمان می‌کنند رضایی با تجربه حضور در انتخابات‌های پیشین به ویژه حضور نسبتا موفقش در مناظره‌های سال ۹۲ بتواند در جایگاه رقیب جدی رئیسی در انتخابات پیش رو به میدان بیاید.
در حقیقت رضایی شاید برنده عملکرد بی‌سابقه شورای نگهبان باشد و اگر بتواند در نظرسنجی خود را رقیب اصلی رئیسی نشان دهد شاید آرای مخالفان رئیسی و حتی بخشی از اصلاح‌طلبان را که تنها خواستار پیروز نشدن رئیسی هستند را به خود اختصاص دهد.
«آقا محسن» با رویای ریاست‌جمهوری و کوله‌باری از اتهام‌های حقوق بشری محبوب مردم نیست، با اتهام حذف مخالفان خود در سپاه اقبالی در این نهاد حکومتی به وی وجود ندارد و میان احزاب و چهره‌های سیاسی شاخص درون حکومت هم پذیرفته نشده و به این ترتیب انتخابات برای وی تنها فرصت ابراز وجود است.
