در پی حضور و سخنرانی «یانز یانشا»، نخست‌وزیر اسلوونی در گردهمایی «سازمان مجاهدین خلق ایران»، وزارت خارجه سفیر اسلوونی را احضار کرد.

به گزارش ایرنا، اداره کل اطلاع‌رسانی و سخنگویی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی، حضور نخست‌وزیر اسلوونی را غیرقابل قبول و خارج از عرف دیپلماتیک خواند و اعتراض خود را به سفیر این کشور در تهران ابلاغ کرد.

یانس یانشا نخست‌وزیر اسلوانی در این گردهمایی با اشاره به ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی گفت: «برای نزدیک به ۳۳ سال، جهان قربانیان ۳۰ هزار زندانی سیاسی در جریان قتل‌عام ۶۷ را فراموش کرده بود. این وضعیت باید تغییر کند. کمیسیون تحقیق سازمان ملل متحد برای روشن کردن قتل‌عام وحشتناک سال ۶۷ از اهمیت اساسی برخوردار است. این امر به‌ویژه با توجه به این واقعیت که رئیس‌جمهور بعدی ایران، ابراهیم رئیسی خواهد بود که توسط سازمان عفو بین‌الملل متهم به جنایت علیه بشریت به دلیل نقش خود در این کشتار می‌باشد از اهمیت بیشتری برخوردار است.»

گردهمایی سازمان مجاهدین خلق ایران به صورت مجازی و از ۱۰۵ کشور با شرکت ۱۰۲۹ شخصیت سیاسی برگزار شد.

افراد سرشناسی مانند، مایک پمپئو، وزیر خارجه سابق آمریکا، یانس یانشا، نخست‌وزیر اسلوانی، دانا برازیل، رئیس سابق حزب دموکرات آمریکا، آقای استیفن هارپر، نخست‌وزیر سابق کانادا، فرانکو فراتینی، پاندلی مایکو نخست‌وزیر پیشین آلبانی، وزیر خارجه پیشین ایتالیا، دهها تن از سناتورها و نمایندگان برجسته کنگره آمریکا از هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه، از جمله سناتور منندز رئیس کمیته روابط خارجی سنای آمریکا، و سناتور روی بلانت، سناتور تد کروز و سناتور بن کاردین، کنگرسمن کوین مککارتی و کنگرسمن حکیم جفریز، هم‌چنین ژنرال جیمز جونز، مشاور امنیت ملی اوباما و چندین تن از وزرای سابق اروپایی از جمله وزرای خارجه سابق فرانسه، ایتالیا، و لهستان، وزرای دفاع بریتانیا و فرانسه، و رهبر بزرگترین حزب مردم اروپا در این گردهمایی سخنرانی کردند.

گروه مجاهدین خلق در ابتدا از انقلاب سال ۱۳۵۷ پشتیبانی کرد، اما به‌سرعت با حکومت جدید درگیر شد. مبارزان این گروه در جنگ عراق و ایران، طرف صدام حسین را گرفتند.

این گروه اکنون در تبعید به سر می‌برد و فعالانش در آلبانی مستقر هستند. شورای ملی مقاومت ایران در واشنگتن نفوذ قابل توجهی دارد.

این گروه اعتبار خود را با اعلام کشف تأسیسات غنی‌سازی هسته‌ای در نطنز در ایران در سال ۱۳۸۱ به دست آورد. این نخستین‌بار بود که جهان از وجود برنامه هسته‌ای در نطنز آگاه می‌شد.

گزارش‌های بعدی رسانه‌ها حاکی است که اطلاعات توسط سرویس‌های اطلاعاتی خارجی به بیرون درز کرده است، هرچند این اطلاعات هرگز تأیید نشد.