یکی از دوستان نزدیک بروسلی گفت: شخصیت پردازی بروسلی در فیلم جدید کوئنتین تارنتینو «سرسری و به نوعی نژادپرستانه» است.
کریم عبدالجبار، بازیکن بازنشسته بسکتبال میگوید برخی صحنههای فیلم روزی روزگاری در هالیوود مایه ناامیدی است. نه به خاطر اینکه براساس واقعیت نیست، بلکه ناشی از نوعی ناآگاهی فرهنگی است».
پس از اینکه دختر بروس لی گفت از اینکه پدرش به عنوان یک «عوضی مغرور» به تصویر درآمده بسیار ناراحت شده است، این هفته تارانتینو از نحوه به تصویر کشیدن این بازیگر افسانهای و استاد هنرهای رزمی در فیلم خود دفاع کرد.
در این فیلم، مایک موه (بازیگر نقش بروس لی)، ادعا می کند دستان وی «سلاحی مرگبار» است و کلیف بوث را (با بازی براد پیت) به مبارزه میطلبد و می گوید که میتواند محمد علی را در یک مبارزه بوکس شکست دهد.
عبدالجبار، که در سال ۱۹۷۳ در فیلم «بازی مرگ» در کنار لی ایفای نقش کرد در ستونی برای هالیوود ریپورتر نوشت: «از این ناراحتم که تارانتینو تصمیم گرفته بروس لی را صرفا از یک بُعد به تصویر بکشد».
رفتار مرد محور جان وین در مورد کلیف، یک بدلکار کهنسال که این مرد چینی پر فیس و افاده را شکست میدهد، نوعی بازگشت به همان کلیشههایی است که بروس لی تلاش میکرد آنها را از بین ببرد.
ماه پیش، شانون لی، دختر بروس لی، اظهار داشت که پدرش به عنوان یک آسیایی-آمریکایی در اواخر دهه ۱۹۶۰ نه تنها در حوزه فیلم و سینما مغرور نبود بلکه مجبور بود بسیار بیشتر و سختتر از امثال کلیف بوث کار کند.
او میگوید از دیدین فیلم تارانتینو ناراحت شده است چون شنیده که مردم به پدرش خندیدهاند.
تارانتینو در سفر خود به مسکو با هدف تبلیغ برای این فیلم در یک مصاحبه خبری از شیوه به تصویر کشیدن بروس لی دفاع کرد و گفت «بروس لی تا حدی آدم مغروری بود».
او در ادامه گفت: «من در نحوه صحبت کردن او زیاد اغراق نکردهام».
فیلم روزی روزگاری در هالیوود اکنون بر پرده سینماهاست.