یک دختر پناهجوی ایرانی که قصد داشت از طریق دریای مدیترانه خود را به خاک اروپا برساند، در آب‌های ساحلی یونان غرق شد. قایقی که منیره حیدری، پناهجوی اهل کرمانشاه بر آن سوار بود، ۴۵ سرنشین داشت که ۳۵ نفر آن‌ها نجات یافتند اما بقیه در دریا غرق شدند. هم‌زمان، سازمان ملل اعلام کرد که یک قایق دیگر که از شهر ساحلی خمس در لیبی، خارج شده بود، واژگون شده و ۵۷ کشته برجای گذاشته است. 

پناهجویان برای رسیدن به خاک اروپا و کشور مقصد، مشقت‌های زیادی را متحمل می‌شوند. اگر راه خشکی را انتخاب کنند، با خطر سقوط از ارتفاعات، سرما و یخ‌زدگی، گم شدن و دستگیری نیروهای مرزی روبه‌رو می‌شوند و اگر دل به دریا بزنند هم خطر غرق شدن وجود دارد. 

غرق شدن قایق حامل پناهجویان خبری است که در سال‌های اخیر هم‌زمان با افزایش آمار پناهندگان در جهان، بارها تکرار شده است. اغلب پناهجویان از کشورهای آفریقایی و برخی کشورهای آسیایی مثل افغانستان، سوریه، عراق و ایران‌اند. 

در دو دهه اخیر مشکلات اقتصادی، محرومیت از آزادی‌های مدنی، بحران اشتغال، ناامنی‌های سیاسی، خطر دستگیری و مشکلات فزاینده در ایران باعث شده است که بسیاری از افراد به فکر مهاجرت بیفتند و در این میان افرادی که امکان کسب اقامت قانونی کشورهای اروپایی را ندارند، پناهجویی را انتخاب می‌کنند. مقصد اول بیشتر آنان نیز کشور ترکیه است اما روابط دیپلماتیک ترکیه با ایران و محدودیت‌هایی که برای پناهجویان ایجاد می‌کند، باعث شده است که برخی از آنان تصمیم بگیرند به شکل غیرقانونی از مسیر دریا و خشکی و به صورت غیرقانونی خود را به کشور سوم برسانند. 

منیره حیدری، دختر ۳۵ ساله ایرانی که در آب‌های ساحلی یونان غرق شد، یکی از هزاران پناهجوی بلاتکلیف ایرانی در ترکیه بود. 

به گزارش سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، قایق حامل منیره حیدری و ۴۵ سرنشین دیگر در نزدیکی «جزیره کریت» یونان غرق شد که ۳۵ نفر آنان نجات یافتند و بقیه غرق شدند. 

منیره حیدری مدرک کارشناسی در رشته امور بانکی از دانشگاه همدان داشت و می‌خواست از طریق ترکیه و یونان خود را به بریتانیا برساند. کشوری که شایع شده بهشت پناهجویان است و به همین دلیل، برخی خطرهای رسیدن به آن را به جان می‌خرند. 

پاییز سال گذشته (۱۳۹۹) بود که یک خانواده پنج نفره ایرانی اهل سردشت در دریای مانش غرق شدند. جسد رسول ایرانی‌نژاد، پدر خانواده، شیوا محمدپناهی، مادر خانواده و دو فرزندشان آنیتا و آرمین همان موقع پیدا شد اما از سرنوشت آرتین خبری نبود تا اینکه در خرداد امسال، پلیس نروژ پس از یافتن جسد کودکی در دریا و انجام آزمایش دی‌ان‌ای، هویت آرتین را تایید کرد. 

جسد آرتین ماه‌ها پس از مادر و پدرش به سردشت رسید و در تاریخ دوم مرداد به خاک سپرده شد. 

پناهجویان ایرانی ساکن ترکیه شرایط وخیمی دارند؛ به خصوص از سال ۲۰۱۸ که کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل وظایف خود در ترکیه را به اداره مهاجرت این کشور سپرد، پلیس ترکیه با برخوردهای سلیقه‌ای، صدور حکم اخراج و قطع بیمه درمانی شرایط را برای پناهجویان سخت کرده است. این مسئله باعث شده است تا برخی پناهجویان راه‌های پرخطر برای رسیدن به کشور سوم را انتخاب کنند. 

دریای مدیترانه فقط قتلگاه پناهجویان کشورهای آسیایی نیست؛ چرا که در مرزهای آبی کشورهای آفریقایی نیز بارها قایق‌های حامل پناهجویان واژگون شده است. هم‌زمان با انتشار خبر واژگونی قایق منیره حیدری و همراهانش، سازمان ملل اعلام کرد که آن‌سوتر در سواحل لیبی، یک قایق حامل پناهجویان غرق شده و دست‌کم ۵۷ کشته بر جای گذاشته است. سازمان ملل اعلام کرده است که حداقل ۲۰ زن و کودک در میان کشته‌شدگان بودند. نقص فنی موتور قایق و شرایط نامناسب هوا علت اصلی واژگونی این قایق گزارش شده است. سرنشینان این قایق، پناهجویانی اهل کشورهایی مثل غنا، نیجریه، گامیبیا و لیبی بودند. 

گزارش سازمان ملل در ماه ژوئن ۲۰۲۱ (خرداد ۱۴۰۰) نشان می‌دهد که در ۱۰ سال گذشته تعداد آوارگان در جهان دو برابر شده است و نزدیک به ۸۰ میلیون نفر آواره شده‌اند. جنگ، بحران اقتصادی، مشکلات سیاسی و بهبود کیفیت زندگی از مهم‌ترین دلایل افراد برای مهاجرت است.