محمد حنیف اتمر، وزیر خارجه افغانستان، اول ژوییه سال جاری در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد گفت که طالبان روابط خود را با شبکه‌های افراطی منطقه گسترش داده‌اند. او اظهار داشت که طالبان نه تنها با القاعده ارتباط مستحکمی ایجاد کرده‌اند، بلکه روابط خود را با لشکر طیبه، تحریک طالبان پاکستان، ترکستان شرقی و حالا انصارالله تاجیکستان نیز گسترش داده‌اند. پس از آن، رئیس‌جمهور غنی در نشست اتصال منطقه‌ای در ازبکستان خطاب به عمران خان، نخست‌وزیر پاکستان، گفت که لشکر طیبه که استخبارات پاکستان از آن حمایت می‌کند، حدود ۱۰ هزار جنگجو از پاکستان را برای اعزام به افغانستان و جنگیدن دوشادوش طالبان بسیج کرده است. به‌تازگی هم حمدالله محب، مشاور شورای امنیت افغانستان، هم خبر داده است که پاکستان حدود ۱۵ هزار جنگجوی جدید برای کمک به طالبان آماده کرده است و می‌خواهد به افغانستان بفرستد.

این‌ها گزارش‌هایی مستند از همکاری طالبان با گروه‌های افراطی منطقه‌اند. توافق سیاسی میان گروه طالبان و دولت آمریکا، این گروه را ملزم می‌کرد روابطش با تمامی شبکه‌های تروریستی منطقه را قطع کند و در صورت نیاز حتی با آنان درگیر شود. این مسئله باعث شد تا طالبان روابط خود با شبکه‌های تروریستی به خصوص القاعده را مخفی کنند؛ اما این روابط هیچ‌گاه قطع نشد.

حالا با خروج کامل نیروهای آمریکایی از افغانستان، گروه طالبان دیگر به مخفی کردن این روابط نیاز ندارد. به‌تازگی رادیو آزادی‌بخش تاجیکستان گزارش تحقیقی منتشر کرده است که نشان می‌دهد گروه طالبان، نیروهای انصارالله تاجیکستان را که یک گروه تروریستی است، در مناطق مرزی افغانستان با تاجیکستان مستقر کرده است.

بر اساس این گزارش تحقیقی، مدارک مستندی به دست آمده است که نشان می‌دهد گروه انصارالله تاجیکستان به رهبری شخصی به نام مهدی ارسلان که نام اصلی‌اش محمد شریف‌اف است، در پنج شهرستان استان بدخشان که با کشور تاجیکستان هم‌مرزند، مستقر شده است. این نیروها در همکاری با طالبان با دولت افغانستان می‌جنگند و در تلاش‌اند تا فعالیت‌های تروریستی خود را به آن سوی مرز نیز گسترش دهند. دولت تاجیکستان هم با نگرانی، فعالیت‌های گروه انصارالله را زیر نظر دارد و بخشی از نیروهای خود را به سمت مرزهای این کشور با افغانستان گسیل کرده است.

رابطه طالبان با داعش نیز برخلاف توقع گسترده و نزدیک است. این گروه در آغاز حضور داعش در افغانستان، با آنان درگیر شد و تعداد زیادی از هواداران داعش را هم از بین برد اما با ضعیف شدن داعش در افغانستان، با همکاری استخبارات پاکستان همکاری خود با این گروه را آغاز کرد؛ به طوری که بیشتر عملیات‌ تروریستی در افغانستان را داعش، با همکاری لجستیکی طالبان انجام می‌دهد.

این مسائل سبب شده است تا کشورهای منطقه حالا با نگرانی به پیشروی‌های طالبان نگاه کنند. بیشتر مناطق مرزی افغانستان با کشورهای همسایه به تصرف طالبان درآمده و همکاری طالبان با شبکه‌های تروریستی که به شدت به گسترش جغرافیای افراط گری در کشورهای منطقه‌ تمایل دارند، آنان را نگران کرده است. جمهوری اسلامی ایران نیز بااینکه روابط بسیار نزدیکی با طالبان دارد، انتقال نیرو به سمت مرزهای شرقی خود را آغاز کرده است.

به نظر می‌رسد خوش‌بینی بعضی از کشورهای منطقه که طالبان را نیروی نیابتی خود برای زمینگیر کردن آمریکا در افغانستان و در نهایت فراری دادن نیروهای نظامی آمریکا و ناتو از این کشور می‌دانستند، جای خود را به نگرانی بابت گسترش افراطی‌گری در داخل خاک خودشان داده است. طالبان پیش از این بارها اعلام کرده بودند که هرگز اجازه نخواهند داد از خاک افغانستان تهدیدی متوجه کشورهای همسایه شود اما حالا به نظر می‌رسد که اعتماد به این قول طالبان، اشتباه محض بوده است و طالبان همان گروه افراط‌گرایی‌اند که در دهه ۹۰ میلادی منطقه را به آشوب کشیدند.