فلسطینیان با رد راهبرد نفتالی بنت، نخست وزیر اسرائيل مبنی بر «کاهش تنش به‌جای تلاش برای یافتن راه حلی برای پایان دادن به منازعه اعراب و اسرائيل»، تاکید دارند که هر طرح و برنامه‌ای که به اشغال اسرائيل خاتمه ندهد، قابل پذیرش نیست.

نفتالی بنت با این ادعا که درگیری با فلسطینیان یک واقعیت عینی نیست، اظهار داشت که به باور وی یافتن راه حل به این معضل غیر ممکن است، بنابراین، وی قصد دارد به‌جای مدیریت یا حل بحران، راهبرد کاهش تنش را با فلسطینیان دنبال کند.

این راهبرد که نخست وزیر اسرائیل آن را از میکا گودمن، مورخ اسرائیلی الهام گرفته است، بر «پنهان کردن جریان اشغالگری اسرائیل، دادن این احساس به فلسطینی‌ها ‌که دارای دولت مستقلی هستند و فراهم کردن تسهیلات اقتصادی و خدمات اجتماعی به آن‌ها» مبتنی است.

نفتالی بنت، می‌گوید «نزاع بین اسرائیل و فلسطینی‌ها به صورت عینی وجود ندارد، فلسطینی‌ها نمی‌خواهند حضور ما را در این سرزمین به رسمیت بشناسند و به نظر من، بعید است که به زودی تغییری در تصور آن‌ها ایجاد شود. بنابراین، به باور من تنش و درگیری باید کاهش یابد. در عوض ما باید سعی کنیم از هر طریق ممکن، رابطه خود را با آن‌ها توسعه دهیم و در تلاش برای بهتر شدن کیفیت زندگی آن‌ها باشیم و فرصت‌های شغلی و کاری بیشتری را برای آن‌ها فراهم سازیم.»

از سوی دیگر، احمد مجدلانی، عضو کمیته اجرایی سازمان آزادی‌بخش فلسطین، اظهار داشت که «فلسطینی‌ها هرگونه راه حلی که تضمین کننده پایان اشغالگری اسرائيل و ایجاد کشور مستقل فلسطین در گستره مرزهای ۱۹۶۷، نباشد را رد می‌کنند.» وی افزود که «پیشنهاد نخست وزیر اسرائیل برای بهبودی شرایط زندگی فلسطینیان در سایه اشغال، به هیچ صورتی قابل پذیرش نبوده و نمی‌تواند منتهی به راه حل مورد نیاز فلسطین شود.» همچنان، آنتوان شهالت، کارشناس مسائل اسرائیل، گفت که «راهبرد کاهش تنش، بازتولید دیدگاه موشه دایان، وزیر پیشین دفاع اسرائیل در مورد روش اشغال پنهان است.» وی افزود که این چشم‌انداز «ساختارهای اشغال را حفظ می‌کند، اما روند کنترل سرزمین‌های فلسطینی طوری ادامه می‌یابد که فلسطینی‌ها نتوانند آن را به صورت آشکار احساس کنند.»

هرچند نخست وزیر اسرائیل از اصطلاح «کاهش تنش» استفاده می‌کند، اما دولت اسرائیل تا به حال این اصطلاح را به‌کار نگرفته است، علی‌رغم این‌که گام‌هایی را در راستای تسهیل زندگی فلسطینیان به عنوان ترجمه عملی این ایده، برداشته است. با این حال، دولت فعلی اسرائيل برای نخستین بار در سه سال گذشته بودجه‌ای را افزایش داده است که منجر به تخصیص پول بیشتری برای شهرک‌سازی و زیرساخت‌های شهری در کرانه باختری می‌شود.

میکا گودمن، مورخ راست اسرائیلی و مشاور نفتالی بنت، سال‌ها پیش در کتابی به عنوان «دام ۶۷»، واژه «کاهش تنش» را با این فرض که اسرائیلی‌ها برای همیشه در سرنوشت کرانه باختری متفاوت خواهند بود، مطرح کرد. بنابراین، راهبرد «مدیریت بحران» در بلندمدت اقدامی غیر واقعی است.

به گفته گودمن، راهبرد کاهش تنش که متمرکز بر «کاهش اقدامات و گرایش‌های ظاهری اشغالگری بدون متوقف کردن روند آن، تلاش برای کاهش برخورد خشونت آمیز بین فلسطینی‌ها، ارتش اسرائیل و شهرک نشینان، ادامه برنامه‌های شهرک‌های یهودی‌نشین، حفظ حاکمیت اسرائیل بر منطقه (C) کرانه باختری و ارائه تسهیلات زندگی و حمایت اقتصادی از فلسطینیان» است، می‌تواند منجر به کاهش عوامل و انگیزه‌های درگیری‌ها شود و به اعتراضات دیپلماتیک پایان دهد.

گودمن استراتژی هشت مرحله‌ای را برای کاهش درگیری‌ها ارائه می‌دهد که باعث کاهش تنش بین دو طرف شده و زندگی فلسطینی‌ها را بهبود می‌بخشد، بدون این‌که راه حل سیاسی ارائه دهد ‌که اسرائیل در معرض تهدید قرار گیرد. طبق راهبرد گودمن، اقدام برای احداث شبکه‌ای از بزرگراه‌ها، تونل‌ها و پل‌هایی که شهرهای کرانه باختری را از الخلیل به جنین متصل می‌کند، بدون این‌که فلسطینی‌ها خود را تحت اشغال احساس کنند، یا همواره سربازان اسرائیلی بر سر راه ببینند و در هر ایست بازرسی نظامی توقف کنند، یکی از عمده‌ترین مراحل رسیدن به این هدف است. توسعه پل «الکرامه» با اردن و اجازه دادن به فلسطینیان برای عزیمت به خارج از طریق فرودگاه بن‌گوریون اسرائیل با ایجاد ترمینال خروجی در کرانه باختری که مستقیماً با فرودگاه متصل باشد، می‌تواند بخش مهم دیگری از این راهبرد باشد.

همچنان، فراهم کردن زمینه ارتباط مستقیم تجار فلسطینی با بنادر دریایی و هوایی اسرائيل و لغو توافق‌نامه اقتصادی پاریس که فلسطینیان آن را بازتولید اشغال با ابزارهای اقتصادی می‌دانند، اقدام دیگری در راستای تحقق این هدف است.

در همین حال، ولید حباس، پژوهشگر مرکز مطالعات فلسطین، کاهش تنش را با مفهوم «صلح اقتصادی» بنیامین نتانیاهو کاملا متفاوت می‌داند و خاطرنشان می‌کند که دکترین نتانیاهو مبتنی بر افزایش کنترل و نظارت بر فلسطینیان و در عین حال ارائه تسهیلات امدادی و اقتصادی برای آن‌ها است. در حالی‌که «راهبرد کاهش تنش» مبتنی بر «پایان دادن به کنترل مستقیم فلسطینیان و خاتمه بخشیدن به هرگونه برخورد خشونت آمیز بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها» است. حباس با اشاره به این‌که برخی از پیشنهادهای گودمن قبلا در قالب اقدامات کوچک و جزئی در عمل پیاده شده است، اظهار داشت که دکترین گودمن بر این اصل استوار است که «گام‌های بسیار کوچک، اما پایدار و فراگیر، برای رسیدن به یک تغییر اساسی یعنی کاهش تنش برداشته شود».