پروژه مشترک موسوم به «هایبریت» روز چهارشنبه نخستین فناوری «فولاد سازی سبز» خود را که نخستین تکنولوژی تولید فولاد بدون استفاده از ذغال سنگ است به اولین مشتری‌اش، گروه کامیون سازی ولوو، عرضه کرد. 

پژوهش‌ها نشان داده که در روش‌های معمول و سنتی در مقابل هر یک تُن فولاد، دو تُن گاز دی‌اکسیدکربن تولید می‌شود. با توجه به میزان تولید فولاد در سطح جهانی، تولید این فلز عامل ایجاد حدود ۷ تا ۸ درصد کل گازهای گلخانه‌ای جهان است. 

هایبریت که مخفف «ورود هیدروژن در تکنولوژی تولید آهن» است در سال ۲۰۱۶ توسط کارخانه فولاد سازی «ساب»، شرکت استخراج معدن «ال‌کی‌ای‌بی» و شرکت تولید سوخت «واتِنفال» به هدف یافتن فناوری تولید آهن و فولاد بدون استفاده از سوخت فسیلی راه‌اندازی شد.

شرکای پروژه هایبریت در بیانیه‌ای می‌گویند: «آزمایش پیش‌آمادگی گامی مهم در زنجیره تولید کامل آهن و فولاد بدون استفاده از سوخت فسیلی، و نقطه عطفی برای مشارکت هایبریت میان ساب، ال‌کی‌ای‌بی و واتنفال است.»

در ماه ژوئن سه شرکت فوق برای نخستین بار روند این ابتکار را با تولید حدود ۱۰۰ تُن آهن «اسفنجی» با استفاده از هیدروژن (به جای ذغال سنگ) در تاسیسات آزمایشی هایبریت در شهر «لولِئو» به نمایش گذاشتند.

هایبریت در مقاله‌ای که در نشریه «متال» منتشر شده می‌گوید در روند تولید آهن و فولاد با هیدروژن (به جای ذغال سنگ) میزان تولید گاز دی‌اکسید‌کربن از ۱۶۰۰ کیلوگرم برای هر تن فولاد خام به ۲۵ کیلوگرم برای هرتن فولاد کاهش می‌یابد. 

این مقاله می‌افزاید: «در این نمونه در شمال سوئد، فراهم بودن الکتریسته پایدار از جمله نیروی تولید شده از آب و باد همراه با دسترسی مناسب به  زیست توده‌هایی که در هایبریت استفاده می‌شود، جایگزین سوخت فسیلی در مسیر کوره احتراق  شده و به این ترتیب بخش عمده نشر گاز دی‌اکسید‌کربن را از میان‌می برد.»

از آن هنگام، نخستین آهن اسفنجی ساخته شده از این روش مبتکرانه برای تولید اولین محموله فولاد بدون دخالت سوخت فسیلی  به‌ کار گرفته شده است. 

شبیه‌سازی این روند همچنین نشان داده است که میان شش تا هفت درصد بهای برق مورد نیاز این روش تولید را می‌توان با استفاده از منابع سوخت غیرفسیلی مثل باد تامین کرد، و به همین گونه زمان تولید در الکترولیز را بهینه کرده و حجم مخزن هیدروژن را  کاهش داد. 

یَن موُلِشتروُم، رئیس و مدیر عامل ال‌کی‌ای‌بی در یک بیانیه گفت: «این یک نقطه عطف حیاتی و گامی مهم در جهت ایجاد چرخه‌ای کاملا عاری از سوخت فسیلی از مرحله استخراج (سنگ آهن) تا فولادِ ساخته شده است.

«با صنعتی کردن این فناوری در آینده و گذار به تولید آهن اسفنجی در سطح صنعتی، ما به صنایع فولادسازی امکان می دهیم این تحول را (در نحوه تولید) به وجود بیاورند. این بزرگترین کاری است که می‌توانیم با یکدیگر برای (کیفیت) آب و هوا انجام دهیم.»

هایبریت می گوید هدف، عرضه فولاد عاری از سوخت فسیلی به بازار و نشان دادن امکانات آن برای تولید در سطح صنعتی از سال ۲۰۲۶ است.

شرکت ساب هم خاطرنشان می‌کند که  فناوری هایبریت می‌تواند حجم تولیدات گاز دی‌اکسیدکربن سوئد و فنلاند را به ترتیب تا ۱۰ و هفت درصد کاهش دهد.