علی احمدی، شهروند بهائی ساکن شهرستان قائمشهر روز پنجشنبه برای اجرای حکم حبس یک ساله خود راهی زندان شد.
به گزارش هرانا، او که پیشتر به ۱۱ سال حبس محکوم شده بود و در دادگاه تجدید نظر حکمش به یک سال کاهش یافته بود، روز پنجشنبه برای اجرای حکم در خانه خود دستگیر و در حالی که دستبند به دستان او زده شد، راهی زندان شد.
فرزند این شهروند بهایی در صفحه اینستاگرام خود ضمن ابراز نگرانی از وضعیت پدرش نوشت: «پدرم بیماری دیابت، بیماری حاد قلبی و بیماری تیروئید دارد ... در شرایطی که کرونای دلتا حتی با رعایت بسیار زیاد باز هم منتقل میشود، بودن پدرم در چنین شرایطی بسیار خطرناک است.»
وقتی افرادی را با بیماری های زمینه ای آن هم در این وضعیت فاجعه بار کرونای دلتا برای اجرای حکم (آن هم حکمی که بی دلیل و صرفا به دلیل باور فرد داده شده) میبرند، مستقیما و عمدا جان فرد را به خطر می اندازند. مسئولیت سلامت و جان این شهروند #بهایی با تک تک مقامات جمهوری اسلامی است. https://t.co/EwWPci9soZ
— Atish آتيش (@Atiiiiish) August 27, 2021
او پیشتر در دادگاه تجدیدنظر به اتهام «تبلیغ علیه نظام»، به یک سال حبس محکوم شد. وی در مرحله بدوی توسط دادگاه انقلاب قائمشهر به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اداره تشکیلات بهائی» مجموعاً به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آقای احمدی در آبان سال ۹۷ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد و پس از انتقال به سلول انفرادی، با قرار وثیقه ۱۵۰ میلیون تومانی موقتاً آزاد شد. وی در دوران بازداشت با توهینهایی مانند «بهایی نجس» مواجه شده بود.
او طی ۱۰ سال گذشته دستکم پنج بار دستگیر شده است.
شهروندان بهایی به دلیل باور متفاوت مذهبی، در ایران به شدت تحتفشار هستند. از این رو برگزاری آیینهای مذهبی آنها از سوی نهادهای امنیتی به شدت تحت کنترل قرار دارد و بارها افرادی که در این جلسات مذهبی شرکت کردهاند، دستگیر و با اتهامات امنیتی مواجه شدهاند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی تنها ادیان اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی را به رسمیت میشناسد. این در حالی است که اقلیتهای دینی و اعتقادی متنوع دیگری از قبیل بهایی، بابی، دراویش، سیک و ... نیز در ایران زندگی میکنند که از حقوق اولیه خود محروم هستند.
بر اساس ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر، هر فردی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.