حمید سجادی، وزیر ورزش و جوانان در دولت سیزدهم، قهرمان ورزشی و دانش‌آموخته مدیریت ورزش است، اما درباره ورزش ایران که باشگاه‌هایش دولتی و ورشکسته و ورزشکارانش پناهجو هستند و مدیران دولتی بدون ایده‌های حرفه‌ای به آن تحمیل شده‌اند، هنوز برنامه روشنی ندارد.

درباره وزارت ورزش و جوانان همواره این بحث مطرح شده است که حضور یک چهره ورزشی می‌تواند برای ورزش امیدبخش باشد، اما شاخه «جوانان» این وزارت‌خانه، مثل تمام سال‌هایی که این عنوان بر این وزارت‌خانه اطلاق شده است، در بحث‌ها جایی ندارد.

«وزارت ورزش و جوانان»، در سال ۱۳۸۹ با ادغام «سازمان تربیت بدنی» و «سازمان ملی جوانان» تشکیل شد، اما طی بیش از یک دهه، این وزارت‌خانه همواره به عنوان «وزارت ورزش» شناخته می‌شود و شاخه جوانان آن در حاشیه ورزش قرار گرفته است. عنوان «جوانان» برای یک وزارت‌خانه، عنوان بزرگ و فراگیری است که قاعدتا می‌بایست مسایل تمام جوانان جامعه را دربر‌گیرد، اما در دوره ۶ وزیر و سرپرست موقت پیشین این وزارتخانه، هرگز اثری از فعالیت‌های شاخه جوانان پیدا نمی‌کنید. حمید سجادی نیز هنگام دفاع از برنامه‌هایش در صحن علنی مجلس، فقط با چند عبارت کوتاه و کلی درباره شاخه جوانان حرف زد که حاوی طرح و ایده‌ مشخصی درباره مسئولیت‌های حوزه جوانان نبود: «وزارت جوانان را تبدیل به یک قرارگاه مربوط به مسایل جوانان و وزارتخانه‌ای برای شکوفایی جوانان خواهیم کرد. البته این کار یک دستگاه نیست و همه دستگاه‌ها باید همراهی کنند. دبیرخانه این قرارگاه در این وزارتخانه تشکیل خواهد شد. این وزارتخانه قرارگاه تولید امید خواهد بود.»

انتخاب حمید سجادی برای وزارت ورزش و جوانان را می‌توان مطابق این نظر رایج در بین ورزشکاران دانست که وزیر ورزش و جوانان باید سوابق حرفه‌ای ورزشی داشته باشد. سجادی از بهترین دوندگان تاریخ دو و میدانی ایران است. ۴ رکورد او از دهه ۹۰ میلادی، هنوز از سوی دونده ایرانی دیگری نشکسته است، و در مجلس نیز او از شکسته نشدن رکوردش با تاسف یاد کرد. 

سجادی در ۱۵۰۰ متر با رکورد ۳:۴۱.۶۶ در اشتوتگارت ۱۹۹۳، در ۳ هزار متر بامانع با رکورد ۸:۳۳.۸۹ در کوالالامپور ۱۹۹۱، در ۵ هزار متر با رکورد ۱۳:۵۳.۴۰ در یوته‌بری ۱۹۹۵، و در ۱۰ هزار متر با رکورد ۲۹:۲۲.۴۰ المپیک آتلانتا ۱۹۹۶، نامی نیست که در دو و میدانی ایران فراموش شود. سجادی در دو المپیک بارسلون و آتلانتا نیز برای ایران دوید. او مدال طلای قهرمانی آسیا (کوالالامپور - ۱۹۹۱)، چهار بار مدال برنز قهرمانی آسیا، و یک مدال نقره در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک به دست آورده است.

سجادی با مدرک تحصیلی دکترای برنامه‌ریزی در تربیت بدنی و این سوابق ورزشی، شباهت بسیار زیادی دارد به همان گزینه‌ای که اهالی ورزش برای وزارت ورزش و جوانان می‌خواستند، و از حضور چهره‌های سیاسی در ورزش گله داشتند. بسیاری از چهره‌های ورزشی، در وصف انتخاب سجادی برای وزارت ورزش و جوانان حرف زده‌اند و حضور او را برای ورزش امیدوارکننده می‌دانند، اما در این مصاحبه‌ها از ایده‌های سجادی بحثی به میان نمی‌آید و روشن نیست که بر اساس کدام برنامه ارائه‌ شده، از او حمایت می‌شود. کسانی که حمایت می‌کنند، دچار تکرار عباراتی مثل «وزیر، خاک‌خورده ورزش است» شده‌اند و درباره این که سجادی چه برنامه‌هایی برای ورزش ایران دارد، نه می‌دانند و نه می‌گویند.

از میان آنچه در مجلس با اظهار نظرهای نمایندگان موافق و مخالف و سخنرانی نامزد وزارت ورزش و جوانان گذشت و آنچه حمید سجادی پس از رسیدن به وزارت ورزش و جوانان در مصاحبه‌ها گفته است، به ایده‌های او برای این وزارت‌خانه دسترسی نداریم. مخالفت‌ها و موافقت‌های نماینده‌های مجلس بر سر مسایلی بود که اهمیت آن در دو حوزه ورزش و جوانان نامشخص است، و سجادی نیز جز نکات کلی، حرفی درباره برنامه‌هایش به زبان نیاورده است.

حمید سجادی در سال ۱۳۹۰ اولین وزیر پیشنهادی محمود احمدی‌نژاد برای وزارت تازه‌تاسیس ورزش و جوانان بود، اما از مجلس رای اعتماد نگرفت. او از سال ۱۳۸۸ معاون ورزش قهرمانی سازمان تربیت بدنی بوده است و سپس از سال ۹۰ تا ۹۲ در وزارت ورزش و جوانان، همین مسئولیت را بر عهده داشته است. از دیگر سمت‌های او، مدیرعاملی باشگاه سایپا در فصل ورزشی ۱۳۸۷-۱۳۸۸ است؛ یعنی باشگاهی دولتی که درآمدزایی در آن معنا ندارد و نمی‌تواند آزمونی برای سنجش کیفیت مدیریت باشد.

سجادی را در ورزش ایران نمی‌توانید با نظرات و دیدگاه‌ها یا عملکرد قابل بررسی، بشناسید. اگر بخواهید با نظرات او آشنا شوید، می‌توانید سری بزنید به دوره پیشین کاری او در وزارت ورزش و جوانان در دوران ریاست جمهوری احمدی‌نژاد. سجادی در وصف آن دوران گفته بود: «من دوست داشتم ورزش را ارزان کنیم یا حداقل ورزش گران‌تر نشود، زیرا طبق قانون اساسی هم ورزش باید رایگان باشد. احمدی‌نژاد هم نظرش این بود که ورزش گران نشود. کارهای ناتمام زیاد داریم، دوست داشتم باشگاه‌های ما دیگر زیان‌ده نباشند. استقلال و پرسپولیس بدهی‌های نامعلوم دارند، نه بدهی زیاد. شاید اگر میزان بدهی‌ها به طور دقیق مشخص شود، با ارقام و اعداد سنگینی روبه‌رو شویم، ولی من به کارنامه دولت احمد‌ی‌نژاد در ورزش نمره ۲۰ می‌دهم. بیشترین حمایت‌های مادی از ورزش در زمان ایشان بود. بیشترین پول در ورزش در زمان ایشان آمد. احمدی‌نژاد ملاقات‌های زیادی داشت. بازدید‌های سرزده و بدرقه تیم‌های المپیک و پارالمپیک در ادوار مختلف. وقت رئیس‌ جمهوری دقیقه‌ای محاسبه می‌شود و ایشان برای ورزش وقت زیادی گذاشتند.»

حمید سجادی فارغ از نمره ۲۰ که به عملکرد ورزش ایران در دوران ریاست جمهوری احمدی‌نژاد داده است، امروز در نقش وزیر ورزش و جوانان با همان بحران‌هایی مواجه است که تازگی ندارد، و بحران چند دهه اخیر ورزش ایران است. نمونه‌ روشن آن، مالکیت دولت بر دو باشگاه پرسپولیس و استقلال است که سجادی ۸ سال پیش بی‌توجه به آن، به دولت وقت نمره ۲۰ داد، اما آن دو باشگاه از نظر اقتصادی، هنوز ویرانه‌هایی بدهکارند که در ساختار اقتصادی و سیاسی ایران، به درآمد و حقوق حرفه‌ای خود دسترسی ندارند.