شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل، از مقاومت زنان در افغانستان حمایت کرد و با تاکید بر اینکه زنان با اعتراض‌های خود معادله‌ها را در این کشور برهم می‌زنند، نوشت: «صدای زنان افغانستان خاموش نخواهد شد.»
باوجود برخوردهای خشونت‌آمیز و قهری طالبان با معترضان، در روزهای گذشته شهرهای مهم افغانستان از جمله کابل، هرات، مزار شریف و نیمروز صحنه اعتراض زنان افغانستانی بود.
در برخی شهرها طالبان با شلیک گلوله و گاز اشک‌آور با زنان معترض برخورد کردند و بسیاری از آنان زخمی شدند. بااین‌حال اعتراض زنان همچنان ادامه دارد برخی از تحلیل‌گران پیش‌بینی کرده‌اند که این اعتراض‌ها می‌تواند، پیش‌بینی‌های سیاسی موجود را تغییر دهد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
شیرین عبادی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل نیز در یادداشتی که در کانال تلگرامی خود منتشر شد، به اعتراض زنان در افغانستان واکنش نشان داد و نوشت: «صدای زنان افغانستان خاموش نمی‌شود.» شیرین عبادی در این یادداشت رویکرد کشورها و سیاستمداران را نسبت به طالبان مورد کنایه قرار داد و نوشت: «بلینکن، وزیر خارجه آمریکا در مصاحبه‌ای خبری گفته طالبان به افراد صاحب مدارک اجازه خروج می‌دهد. پاکستان پنجشیر را بمباران می‌کند و روزنامه‌نگاران و مبارزان را می‌کشد. چین می‌گوید تمامیت ارضی افغانستان را به رسمیت می‌شناسد. ایران که پناهجوها را برگردانده بود، حالا به ضیافت تحلیف طالبان دعوت شده است. قطر، ترکیه، روسیه، آلمان و فرانسه و بریتانیای کبیر، همه در مقابل طالبان زانو زده‌اند و چشم بر فاجعه‌ای که به زودی دامنشان را خواهد گرفت بسته‌اند.»
برنده جایزه صلح نوبل در ادامه یادداشت خود مبارزه زنان را در افغانستان مورد تحسین قرار داد و از آنان به دلیل این که در برابر طالبان مبارزه می‌کنند، باج نمی‌دهند و در خیابان‌های کابل و هرات و مزار شریف با دستان خالی علیه بنیادگرایی شعار می‌دهند، کتک می‌خورند و حبس می‌شوند، حمایت کرد.
شیرین عبادی با بیان اینکه زنان افغانستان در سراسر کشور، در کنار نیروهای جبهه مقاومت ایستاده‌اند، تاکید کرد: «آن‌ها تمام معادلات را بر هم می‌زنند.» او همچنین حمایت از زنان «آزادی‌خواه» افغانستان را وظیفه نهادها و شخصیت‌های بین‌المللی دانست. اعتراض زنان در افغانستان از هفته گذشته آغاز شد. زنان معترض در خیابان‌های افغانستان شعارهایی علیه طالبان دادند و خواستار به رسمیت شناخته شدن خود برای حق رأی، مشارکت سیاسی، شغل، تحصیل و آزادی‌های اجتماعی شدند.
