۱۰ موضوعی که شاید درباره‌ سازمان ملل ندانید

تنها دو کشور در جهان عضو سازمان ملل نیستند

بزرگ‌ترین سازمان جهانی که فقط دو کشور جهان عضوش نیستند در حال حاضر میزبان یکی از خلوت‌ترین جلسات سالانه خودش است. البته اگر نشست‌ مجازی پارسال سران که هیچ‌کدام از اعضا نتوانست حضوری در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک شرکت کند را حساب نکنیم.

سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۵ با ۵۰ کشور عضو برای ایجاد درک متقابل بین ملت‌ها، یافتن راه‌هایی برای همکاری و راه‌اندازی اقدامات هماهنگ در راستای حل مشکلاتی که فراتر از مرزها هستند، تشکیل شد؛ از تروریسم گرفته تا تغییرات آب و هوایی و تازه‌ترین مشکلات مانند بیماری‌های همه‌گیر جهانی.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

این روزها که هفتاد و ششمین مجمع عمومی سازمان ملل کار خود را آغاز کرده است ۱۰ حقیقت را در مورد فعالیت‌های سازمان ملل متحد بررسی می‌کنیم که ممکن است از آن بی‌اطلاع بوده باشید:

۱. اعلامیه جهانی حقوق بشر اولین سندی است که جزئیات حقوق اساسی بشر که باید موردحمایت قرار گیرد در آن ذکر شده است. این اعلامیه توسط مجمع عمومی در سال ۱۹۴۸ اعلام شد. حمایت از حقوق بشر ستون اصلی کار سازمان ملل متحد است.

۲. درحالی‌که هر سال در جهان میلیاردها دلار خرج جنگ می‌شود، بودجه سالانه حفظ صلح سازمان ملل متحد كمتر از ۰٫۵ درصد از کل هزينه‌های نظامی جهان است. سازمان ملل متحد حدود ۱۰۰ هزار نیروی مسلح حافظ صلح دارد. نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در سال ۱۹۸۸ جایزه صلح نوبل گرفتند.

۳. برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد (WFP) به حدود ۹۱ میلیون نفر در ۸۳ کشور جهان غذا و کمک ارائه می‌دهد. علاوه بر این WFP با توسعه برنامه‌هایش برای اطمینان از یک محیط پایدار غذایی برای آینده برنامه‌ریزی می‌کند.

۴. سازمان ملل متحد و آژانس‌های آن به بیش از یک‌میلیون زن در ماه کمک می‌کنند تا بر عوارض بارداری غلبه کنند. صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (UNFPA) در کنار سایر مسئولیت‌هایش، برای ایمن‌سازی هر چه بیشتر مادر شدن تلاش می‌کند.

۵. سازمان ملل متحد و آژانس‌های آن به ۴۵ درصد از کودکان جهان امکان واکسیناسیون ارائه می‌دهند. به‌عنوان‌مثال صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) و سازمان جهانی بهداشت (WHO) شرکای اصلی طرح جهانی حذف فلج اطفال هستند که از سال ۱۹۸۸ تاکنون ۹۹ درصد موارد ابتلا به فلج اطفال را کاهش داده است.

۶. سازمان ملل متحد سالانه از انتخابات حدود ۶۷ کشور جهان حمایت می‌کند. سازمان ملل همچنین از دیپلماسی برای جلوگیری از بروز درگیری و اختلاف استفاده می‌کند.

۷. سازمان ملل متحد به افراد آواره شده در اثر خشونت، درگیری، آزار و شکنجه کمک می‌کند. سازمان ملل متحد و آژانس‌های آن برای پناهندگان و آوارگان اجباری کمک‌های حیاتی فراهم می‌کند. امروزه بیش از ۶۸٫۵ میلیون نفر در جهان به‌اجبار آواره شده‌اند.

۸. توافقنامه پاریس در مورد تغییرات آب و هوایی و گرمایش زمین بیشترین تعداد امضا در یک روز را از سوی کشورهای جهان به دست آورد. در روز زمین در سال ۲۰۱۶ رهبران ۱۷۴ کشور جهان این توافقنامه را در مقر سازمان ملل در نیویورک امضا کردند. سازمان ملل متحد متعهد به مقابله با تغییرات آب و هوایی است و این توافق بر اساس و در چارچوب کنوانسیون تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد است.

۹. سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۵ کشورهای جهان را گرد هم آورد تا طرحی را برای پایان بخشیدن به فقر، کاهش نابرابری‌ها و حفاظت از کره زمین تا سال ۲۰۳۰ ارائه دهند. اهداف توسعه پایدار، نقشه مشترکی را برای همه‌ی کشورها در مسیر دستیابی به جهانی با عزت برای همگان تا سال ۲۰۳۰ فراهم می‌کند.

۱۰. سودان جنوبی آخرین کشوری است که به طور رسمی عضو سازمان ملل شد. اندونزی یک‌بار عضویت خودش را لغو کرد ولی دوباره در سال ۱۹۶۶ به سازمان ملل برگشت. واتیکان عضو این سازمان جهانی نیست. دولت تایوان تا سال ۱۹۷۱ عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد بود اما در این سال عضویتش لغو و کرسی این کشور به دولت جمهوری خلق چین واگذار شد.

 بااینکه به نظر می‌آید سازمان ملل نتوانسته جلوی بسیاری از درگیری‌ها را بگیرد اما هنوز مردم جهان به لزوم وجود آن اعتقاد دارند. بر اساس نتایج نظرسنجی که توسط کمپین جهان بهتر در سال ۲۰۱۷ منتشر شد، ۷۹ درصد از رأی‌دهندگان آمریکایی معتقدند که فعالیت سازمان ملل امروزه حیاتی است. در عصر چالش‌های پیچیده و به‌هم‌پیوسته، سازمان ملل متحد همچنان برای صلح و پیشرفت جهانی امری حیاتی و مهم باقی مانده است.

بیشتر از جهان