حسین امیر عبداللهیان، وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل امید‌های دولت بایدن برای دنبال کردن توافق هسته‌ای دوره اوباما را نقش بر آب کرد. او گفت که توافق طولانی مدت‌تر و قوی‌تری در کار نخواهد بود و دولت بایدن برای احیای توافق هسته‌ای بایدن نسبت به دولت اوباما تحریم‌های بیشتری را لغو کند.

مارک دوبویتز، رئیس بنیاد دفاع از دمکراسی‌ها در یادداشتی برای وال استریت‌ژورنال نوشت: «وقتی هویج‌ها (مشوق‌ها و امتیازها) کار نمی‌کنند و دولت بایدن از استفاده از چماق و بازگرداندن استراتژی فشار حداکثری دولت ترامپ خودداری می‌کند، چه باید کرد؟ بایدن احتمالا امتیازهای بیشتری ارایه خواهد داد و ادعا می‌کند که این اقدام روند فعالیت‌های هسته‌ای ایران را کند می‌کند. رویکرد دیپلماسی هویج حداکثری (امتیار حداکثری) برای جلوگیری از عملیات محرمانه ارتش و سرویس‌های مخفی اسرائیل علیه ایران است که اورشلیم به توسعه آنها مصمم است. بایدن می‌کوشد نظر دمکرات‌های مشکوک به توافق هسته‌ای مانند باب منندز، رئیس کمیته روابط خارجی را نیز جلب کند.»

آنتونی بلینکن وزیر خارجه و جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی آمریکا بارها به لزوم توافقی طولانی‌مدت‌تر و قوی‌تر تاکید کرده‌اند.

تردید‌های سناتور منندز هم مبنای درستی دارد.

چرا آنها می‌خواهند توافقی که اوباما شش سال پیش با ایران امضاء کرد را تقویت کنند؟

همانگونه که دمکرات‌های مشکوک پیش‌بینی می‌کردند، مشکلات توافق هسته‌ای ایران در حال تشدید است. محدودیت‌ها از سال ۲۰۲۴ رفع می‌شوند و تا سال ۲۰۲۷ غروب برجام آغاز می‌شود و در سال ۲۰۲۹ دیگر محدودیتی در کار نخواهد بود. ایران در سال ۲۰۳۱ هیچ محدودیتی در خلوص غنی‌سازی و ذخایر اورانیوم غنی‌شده و تولید پلوتونیوم نخواهد داشت. راکتورهای آب سنگین نیز مجاز خواهد بود و ایران محدودیتی در تولید آب سنگین نخواهد داشت.

بایدن خود را محدود کرده است. او هم اکنون تعهد خود را به خروج از خاورمیانه عیان کرده است. اگر جواد ظریف، وزیر امور خارجه سابق درست بگوید، بایدن هم اکنون نیز پیشنهادهای لغو تحریم فراتر از دوره اوباما ارایه داده اما همچنان نتوانسته علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی را راضی کند.

بایدن و تیمش از اقدام شورای حکم که می‌تواند زمینه‌ساز تحریم‌های شورای امنیت شود، جلوگیری می‌کند. در مقابل تهران از دسترسی بازرسان جلوگیری می‌کند و بایدن نگران است که اقدامات جدی‌تر مذاکرات را تضعیف کند.

موضوع این است که مقامات تهران بهتر از بایدن اهمیت اهرم‌ها را درک کرده‌اند.

ایران به غنی‌سازی در سطح تسلیحاتی، حمایت از شبه‌نظامیان در منطقه و صادرات نفت به چین ادامه می‌دهد و اقتصاد ایران پس از دوره‌ای از تحریم‌های فلج کننده دوران ترامپ اکنون در حال احیا است.

جمهوری‌خواهان و دمکرات‌های نگران در کنگره باید قانونی برای تحریم بخش‌های کلیدی اقتصاد ایران آماده کنند. دولت باید گزارش دهد که طرح جایگزین در صورت شکست مذاکرات با ایران چه خواهد بود.

بایدن اکنون با توجه به نحوه خارج کردن نیروهای آمریکایی از افغانستان بحران مشروعیت و اعتبار دارد. تهران دیگر باور ندارد که دولت بایدن برای محدود کردن اهداف هسته‌ای ایران از زور استفاده می‌کند.

پیام‌های توخالی از رئیس‌جمهور ضعیف شده در مورد توافقی بهتر جایگزینی مناسب برای تهدید معتبر قدرت آمریکا به‌شمار نمی‌رود.