طالبان، حاکمان جدید افغانستان، در کنفرانس روز چهارشنبه در مسکو توانستند حمایت ده کشور منطقه برای ارسال کمک‌های بشردوستانه بین‌المللی به منظور پیشگیری از فروپاشی اقتصادی افغانستان و بروز فاجعه انسانی در آن کشور را کسب کنند.

به گزارش رویترز، روسیه، چین، پاکستان، هند، ایران، و پنج جمهوری استقلال یافته از اتحاد جماهیر شوروی سابق از درخواست طالبان از سازمان ملل متحد برای برگزاری کنفرانسی در همین زمینه در زودترین زمان ممکن حمایت کردند.

این کشورها در بیانیه پایانی کنفرانس مسکو گفتند که چنین کنفرانسی باید با درک این موضوع برگزار شود که بار اصلی این کمک‌های بین‌المللی باید بر دوش کشورهایی باشد که در طول بیست سال گذشته در افغانستان حضور نظامی داشته‌اند.

اشاره این بیانیه به آمریکا و متحدان آن است که در پی حمله‌های تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ به چند نقطه در آمریکا، همان سال به افغانستان که تحت حکومت طالبان و پناهگاهی برای القاعده بود حمله نظامی کردند، و تا پایان ماه اوت امسال در آن کشور بودند.

آمریکا در کنفرانس امروز شرکت نکرد و دلیل آن را «مسائل فنی» عنوان کرد. اما گفته است که شاید در مراحل بعدی کنفرانس حضور یابد.

دیمیتری پسکوف، سخن‌گوی کرملین، که کشورش میزبان کنفرانس بود، گفت که هیچ‌کس، به‌خصوص کشورهای مشترک‌المنافع در منطقه آسیای میانه که با افغانستان هم‌مرز هستند، علاقه‌ای به فلج شدن کامل یک کشور در همسایگی خود ندارند.

به دنبال قدرت گرفتن طالبان در افغانستان در نیمه ماه اوت امسال، دارایی‌های خارجی این کشور در بانک‌های خارجی مسدود شد و ارسال کمک‌های بین‌المللی به این همسایه شرقی ایران نیز، از بیم آن که به‌جای مردم به دست طالبان برسد، متوقف شد.

آمریکا و متحدانش آزادسازی پول‌های افغانستان را به رعایت حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان، و پایبندی گروه اسلام‌گرای افراطی طالبان به وعده‌های خود، از جمله تشکیل دولتی فراگیر که شامل همه گروه‌ها باشد، مشروط کرده‌اند.

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، پیش‌تر در سخنرانی افتتاحیه کنفرانس هشدار داد که وضعیت افغانستان هنوز به ثبات نرسیده است و گروه‌های تروریستی متعدد، به‌خصوص داعش و القاعده، سعی دارند دوباره موقعیت خود را احیا کنند.

در سومین کنفرانس مشورتی افغانستان در مسکو، علاوه بر کشور میزبان، نمایندگان چین، پاکستان، ایران، هند، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان حضور داشتند. در پایان کنفرانس بیانیه‌ای مشترک شامل ۹ بند صادر شد.

این کشورها در بیانیه پایانی بر لزوم احترام به حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی افغانستان، و بر تعهد خود به افغانستان توسعه یافته و برخوردار از صلح و به‌دور از تروریسم و مواد مخدر که در آن حقوق بشر محترم شمرده می‌شود، تاکید کردند.

کشورهای شرکت‌کننده توافق کردند صرف‌نظر از این که طالبان از سوی جامعه بین‌المللی به‌رسمیت شناخته شود یا نه، باید به‌طور عملی با افغانستان و گروه طالبان که در آن کشور قدرت را به دست گرفته، به عنوان یک واقعیت جدید تعامل داشت.

ده کشور از طالبان خواستند گام‌های بیشتری برای ارتقای اداره امور کشور برداشته و یک دولت فراگیر واقعی که نماینده همه گروه‌های قومی و سیاسی افغانستان باشد تشکیل دهد، که به گفته آنها شرط اساسی برای تکمیل روند آشتی ملی است.

در بیانیه پایانی کنفرانس همچنین از حاکمان جدید افغانستان خواسته شده سیاست‌های معتدل در حوزه داخلی و خارجی را در پیش بگیرند، از حقوق گروه‌های قومی، زنان و کودکان دفاع کرده و در برابر همسایگان رویکردی دوستانه داشته باشند.

کشورهای شرکت‌کننده در کنفرانس، ضمن ابراز نگرانی از فعالیت دوباره گروه‌های تروریستی در افغانستان، از دولت موقت افغانستان خواستند که به وعده خود عمل کرده و نگذارند از خاک افغانستان علیه کشورهای همسایه استفاده شود.

آنها همچنین از وخیم شدن وضعیت اقتصاد و مردم افغانستان ابراز نگرانی عمیق کردند و خواستار بسیج جهانی برای ارائه کمک‌های فوری به مردم افغانستان و همچنین برگزاری کنفرانس کمک به افغانستان تحت نظر سازمان ملل متحد شدند.