چرا بریتانیا حماس را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داد؟

جنبش حماس از سوی طیف بزرگی از فلسطینیان به ناتوانی در مدیریت امور نوار غزه و سوق دادن ساکنان آن به سمت بیکاری و فقر متهم است

مواضع حماس از زمان اعلام تاسیس این سازمان در سال ۱۹۸۷ و یک روز پس از آغاز نخستین انتفاضه فلسطین، دستخوش تغییرات چشمگیر بسیاری شده است-
MOHAMMED ABED / AFP

پریتی پاتل، وزیر کشور بریتانیا در گفته‌هایش که در آن از تصمیمش برای ارائه لایحه‌ای به‌منظور معرفی سازمان «حماس» به‌عنوان یک گروه تروریستی خبر داد، هیچ اشاره‌ای به مسئله فلسطین نکرد و تنها گفت که همه کسانی که از حماس حمایت کنند، مجازات خواهند شد.

او گفت مجازات افرادی که از سازمان حماس پشتیبانی و حمایت می‌کنند، احساس امنیت را در بین یهودیان بریتانیا افزایش می‌دهد.

 وزیر کشور بریتاینا در توییت‌ها و گفتگوهایش با خبرنگاران آمریکایی بر ماهیت یهودی‌ستیزانه جنبش مقاومت اسلامی (حماس) و ظرفیت و توانایی نظامی پیشرفته آن برای آموزش تروریست‌ها تاکید کرد. گفته‌های وزیر کشور بریتانیا شامل ارائه مواضع حماس در برابر اسرائیل نبود. هرچند مواضع حماس از زمان اعلام تاسیس این سازمان در سال ۱۹۸۷ و یک روز پس از آغاز نخستین انتفاضه فلسطین، دستخوش تغییرات چشمگیر بسیاری شده است.

در آغاز تاسیس، حماس بر لزوم تشکیل کشوری تاکید داشت که سراسر سرزمین‌های فلسطین را در برگیرد، اما در اظهارات سیاسی سال ۲۰۱۷، به پذیرش کشور مستقل فلسطین در کرانه باختری، نوار غزه و بیت‌المقدس اشاره کرد. ناظران این اقدام را تغییر واقع‌بینانه‌ای در رویکرد جنبش حماس و کنار گذاشتن شعارهایی دست‌نیافتنی عنوان کردند، به‌ویژه این‌که تصمیم‌های سیاسی معمولا بر اساس شیوه‌های جاری، توازن قوا و پیامدهای سیاسی آن‌ها استوار است.

یهودستیزی

این لایحه که دولت اسرائیل از آن استقبال کرده است و تصویب آن را ناشی از اقدام مشترک تل‌آویو و لندن می‌داند؛ شامل مجازات حبس برای کسانی است که به‌منظور حمایت از جنبش حماس دست به فعالیت‌ می‌زنند، پرچم حماس را بلند می‌کنند و یا برای تامین مالی آن تلاش می‌کنند. به گفته خانم پاتیل، تصمیم اخیر به دلیل دشواری جداسازی جناح نظامی و سیاسی جنبش حماس اتخاذ شده است. البته‌، مقام‌های بریتانیا در نخستین گام، «گردان‌های عزالدین قسام» شاخه مسلح جنبش حماس را در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار داده بودند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

تردیدی نیست که خطر پدیده یهودی‌ستیزی در بریتانیا و نگرانی از تهدیدهای احتمالی تروریستی، عمده‌ترین عواملی است که وزیر کشور بریتانیا را به اتخاذ این تصمیم واداشته است. البته او نمی‌تواند چالش‌های فراروی سیاست خارجی بریتانیا را حداقل در مقابل رسانه‌ها مورد بحث و بررسی قرار دهد، ازاین‌رو تصمیم گرفت در برابر هر اقدام و فعالیتی که ممکن است آرامش جامعه را برهم زند به مقابله بپردازد.

وزیر کشور بریتانیا، جنبش حماس را به‌طور غیرمستقیم به‌عنوان یکی از عوامل تشدید پدیده خصومت با یهودیان دانست؛ به‌ویژه این‌که بر اساس گزارش‌های متعدد میزان دشمنی با یهودیان در چند سال اخیر در بریتانیا افزایش یافته است. این در حالی است که گزارشی که توسط گروه اعتماد امنیت جامعه یهودی تهیه شده است، نشان می‌دهد که به دنبال آخرین دور درگیری بین جنگجویان حماس و ارتش اسرائیل در نوار غزه، یهودیان در بریتانیا در ماه مه گذشته هدف حمله‌های بسیاری قرار گرفته‌اند.

البته یهودی‌ستیزی در بریتانیا قدمت بسیاری دارد و آغاز آن به زمان ورود نخستین گروه‌های یهودی از اروپا به جزایر بریتانیا بازمی‌گردد. این خصومت با توجه به تغییر و تحولاتی که جامعه بریتانیا با آن روبه‌رو شد، شاهد فراز و نشیب‌های بسیاری بوده است. در قرن نوزدهم، وضعیت یهودیان بهبود نسبی یافت، اما با ظهور جنبش‌های فاشیستی و نیمه‌فاشیستی در دهه ۱۹۳۰، مشابه به آنچه در اروپای غربی اتفاق می‌افتاد، یهودیان بار دیگر در معرض خشونت و بدرفتاری قرار گرفتند.

هرچند مطالعات اخیر نشان می‌دهد که میزان یهودستیزی موجود در سه حزب اصلی بریتانیا (لیبرال، کارگر و محافظه‌کار) به ۳۲ تا ۴۰ درصد می‌رسد و جرمی کوربین، رهبر سابق حزب کارگر، به‌دلیل ارتباطش با سازمان‌های فلسطینی به یهودی‌ستیزی متهم شده است، اما کسانی که به حمله علیه یهودیان متهم هستند، به گروه مشخصی پیوند ندارند و متعلق به همه توده‌های جمعیتی این کشور‌ است.

شاید بتوان گفت که این‌یک واقعیت آماری است که درصد مسلمانان و اعراب در میان کسانی که به تبلیغ دیدگاه‌های ضدیهودی می‌پردازند یا این گفتمان را به قلمرو تهدید و حمله فیزیکی می‌کشانند، بیشتر از سایر افراد جامعه است.

این امر به‌دلیل هم‌پوشانی تحمیل‌شده توسط دولت‌های اسرائیل بین مفاهیم صهیونیسم و ​​یهودیت است و به همین دلیل افرادی که خود را حامی آرمان مردم فلسطین می‌دانند اغلب دچار این ابهام می‌شوند و درنهایت، خود را اسیر این دام می‌یابند.

جنبش حماس که از سوی طیف بزرگی از فلسطینیان به ناتوانی در مدیریت امور نوار غزه و سوق دادن ساکنان آن به سمت بیکاری و فقر متهم است و سعی دارد بدون داشتن دیدگاه سیاسی روشن خود را به اهداف اعلام شده‌ برای دستیابی به استقلال و رهایی از اشغال اسرائیل برساند، در سایه همین آشفتگی و ابهام به فعالیت می‌پردازد. افزون بر این‌که جنبش حماس با چالش ماهیت و وابستگی به سازمان اخوان‌المسلمین و برنامه‌های توسعه‌طلبانه جمهوری اسلامی ایران مواجه است.

شکی نیست که در این میان اسرائیل پیوسته تلاش دارد جنبش حماس را در همه مجامع و محافل سیاسی مورد پیگرد و تعقیب قرار دهد و با این رویکرد، نه‌تنها مسئله فلسطین را در آنچه حماس از آن نمایندگی می‌کند، محدود سازد، بلکه مبارزات عادلانه‌ای که فلسطینیان نزدیک به یک قرن برای به دست آوردن استقلال و رسیدن به جایگاه شایسته در میان سایر ملت‌های منطقه انجام داده‌اند را به‌طور عمد به حاشیه براند.

Asharq Al-Awsat ©

دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مقاله لزوماً سیاست یا موضع ایندیپندنت فارسی را منعکس نمی کند.

بیشتر از دیدگاه