به گفته مقام‌های آمریکایی، یک نفتکش ایرانی که باعث رویارویی دیپلماتیک میان ایران و دولت‌های غربی شد، در نزدیکی سواحل سوریه دیده شده است، به‌رغم این‌که ایران اطمینان داده بود که این کشتی محموله ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار بشکه‌ای نفت خام خود را به سوریه تحویل نخواهد داد.
در ماه ژوئیه، تکاوران دریایی بریتانیا کشتی آدریان دریا-۱ را که آن زمان گریس ۱ نام داشت، در نزدیکی سواحل جبل‌الطارق توقیف کردند. نگرانی این بود که این نفتکش با دور زدن تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه سوریه، نفت خام برای آن کشور می‌برد.
پس از تضمین‌های کتبی تهران مبنی بر این که نفت کشتی به سوریه تحویل داده نخواهد شد، کشتی آزاد شد.
اما روز دوشنبه، پس از آن که کشتی ظاهرا فرستنده-گیرنده رادیویی خود را در شرق دریای مدیترانه خاموش کرد، به گفته مقام‌های آمریکایی، تصاویر ماهواره‌ای نشان داد که کشتی دو مایل دریایی از بندر تارتوس در غرب سوریه است.
پس از کارزار مستمر واشنگتن برای توقیف کشتی، جان بولتون، مشاور امنیت ملی دونالد ترامپ، از آن زمان ادعا کرده‌است که می‌گوید کسانی که باور داشتند کشتی به سوریه نخواهد رفت «خودفریبی» کردند.
پس از هشدار واشنگتن که هر کشوری که به آدریان دریا-۱ کمک کند، در حکم حمایت از یک سازمان تروریستی – به طور مشخص سپاه پاسداران ایران - خواهد بود، وزارت خارجه آمریکا روز جمعه کشتی را در لیست سیاه گذاشت.
آقای بولتون در توییتی اضافه کرد: «تهران خیال می‌کند تامین هزینه رژیم جنایتکار اسد مهمتر از تامین هزینه زندگی مردم خود ایران است. ما می‌توانیم مذاکره کنیم، اما تا زمانی که تهران از دروغ‌گویی و گسترش تروریسم دست برندارد، تحریم‌ها لغو نخواهد شد».
توقیف کشتی توسط مقام‌های بریتانیا نقطه شعله‌ور شدن تنش میان ایران، آمریکا و اتحادیه اروپا شد. ایران می‌کوشد با تحریم‌های اعمال شده از سوی واشنگتن پس از فروپاشی توافق هسته‌ای، مبارزه کند.
در آن‌چه تلافی توقیف آدریان دریا در جبل‌الطارق به نظر می‌رسید، ایران دو هفته بعد کشتی استنا ایپرو را که با پرچم بریتانیا حرکت می‌کرد، به اتهام نقض مقررات کشتی‌رانی توقیف کرد. تا کنون دولت ایران هفت نفر از خدمه کشتی را آزاد کرده، و ۱۶ نفر دیگر هنوز در کشتی هستند.
روز شنبه گارد ساحلی ایران یک کشتی را که ظاهرا ۲۸۴ هزار بشکه گازوئیل قاچاق حمل می‌کرد در خلیج (فارس) توقیف کرد و ۱۲ نفر خدمه فیلیپینی آن را بازداشت کرد.
ایران با قاچاق فزاینده – که افول راه‌آهن کشور و بهای پایین سوخت به دلیل یارانه‌های سنگین دولتی – در حال مبارزه است. این یارانه‌ها برای رقابتی نگه داشتن ایران در بحبوحه فشار بین‌المللی وضع شده‌اند.
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent
