ناسا ممکن است برای آن که جلو از دست رفتن فاجعه‌بار قدرت بینایی فضانوردان را بگیرد، از یک کیسه خواب عجیب استفاده کند. سفرهای فضایی برای چشم مشکل‌ساز است. زمانی که مایعات بدن به سوی سر فضانوردان جاری می‌شود و به کره چشم فشار می‌آورد و شکل آن را تغییر می‌دهد، آنان دچار مشکلات بینایی می شوند.

زمانی که فضانوردان پروازهایی طولانی‌تر از تجربه‌های تاکنونی بشر انجام دهند، این مشکل می‌تواند حتی از این نیز بدتر شود. بنجامین لوین که برای حل و بررسی این مشکل با ناسا همکاری می‌کند، می‌گوید: «اگر فضانوردان دچار چنین آسیب‌‌های جدی شوند و نتوانند ببینند چه می‌کنند و ماموریت فضایی‌شان را به خطر اندازند، فاجعه‌بار خواهد بود.»

این مشکل یکی از بزرگترین معضلات سفرهای فضایی است و موجد هراس بزرگی برای افرادی که ممکن است سفرهای طولانی در فضا انجام دهند. بیش از یک دهه است که دانشمندان با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند.

این موضوع پیش از این برای فضانوردانی که به ایستگاه فضایی بین‌المللی سفر کرده‌اند، مشکلاتی ایجاد کرده بود. بیش از نیمی از کسانی که دست‌کم شش ماه در آزمایشگاه شناور در فضا گذرانده‌اند، دچار اختلالات بینایی شده‌اند. چشم‌های برخی از آنان دچار مشکل دوربینی شده است، مشکلاتی در خواندن داشته‌اند، یا حتی مجبور شده‌اند از همکاران برای انجام آزمایش‌ها کمک بگیرند.

تا کنون راه حل اصلی این بوده است که به فضانوردان عینک‌های ویژه‌ای با لنزهای قابل تنظیم داده شود تا مشکلات ایجاد شده برای چشمان آنان برطرف و جبران شود. اما این تمهید اثرات درازمدت آن مشکل را، چه در پیوند با نارسایی‌های بینایی و چه برخی موارد دیگر، از جمله مشکلات احتمالی قلبی-عروقی که در مطالعات پیشین پیدا شده بود، کاهش نمی‌‌دهد.

دکتر لوین می‌گوید: «بدون شک ممکن است تاثیرات دیگر فشار مغزی هم وجود داشته باشد که ما هنوز آن‌ها را به صورت مستند ثبت نکرده‌ایم... فضانوردان از چیزهایی خبر می‌دهند که خودشان از آن با عنوان «گیر‌و‌گره‌های احمقانه فضایی» یاد می‌کنند.»

او می‌افزاید: «آن‌ها بیش از حد انتظارشان مرتکب اشتباه می شوند. اما نمی‌دانیم که این موضوع ربطی به ناتوانی در کاستن از فشار دارد، یا نه.»

یک راه حل می‌تواند کیسه‌خواب جدید باشد که با کشیدن مایعات به قسمت پایین بدن، فشار بر مغز را کاهش می‌دهد. فضانوردان در آن کیسه می‌خوابند و امید می‌رود که این کار، چشمان آن‌ها را از چنین تغییر شکلی در امان نگه دارد.

این کیسه‌خواب جدید طی یک بررسی روی زمین آزمایش شد که در جریان آن یک داوطلب به مدت سه روز در رختخواب درازکشید. او هنگام شب، در آن کیسه‌خواب قرار می‌گرفت تا عملکرد کیسه خواب آزمایش شود.

محققان متوجه شدند که حتی روی زمین نیز، صرف دراز کشیدن در آن سه روز، موجب تغییر شکل اندکی در کره چشم می‌شود. اما زمانی که فناوری مکش مورد استفاده قرار گرفت، دیگر چنین اثری وجود نداشت.

این پژوهش نتیجه سال‌ها آزمایش است تا دریابیم وقتی انسان در فضا به سر می‌برد، چه وضعیتی برای فشار در مغز پیش می‌آید. یکی از این آزمایش‌ها شامل استفاده از چند داوطلب نجات‌یافته از سرطان بود که هنوز «پورت» به جا مانده از زمان درمان در جمجمه‌شان قرار داشت. با فرستادن آن‌ها به پرواز در گرانش صفر و سپس اندازه‌گیری فشار مغزشان، تاثیرات تغییر جاذبه بر فشار در مغز آنان بررسی شد.

 آن تحقیق دریافت که فشار مغز در واقع هنگام دراز کشیدن روی زمین، بیشتر از فضاست. اما روی زمین، فشار با برخاستن افراد کاهش می‌یابد، ولی چنان اثری برای فضانوردان در فضا ممکن نیست.

محققان دست‌اندرکار طراحی این کیسه‌خواب مخصوص بر این باورند که این ابزار ممکن است در نهایت این مشکل را برطرف کند و فقط باید چند مسئله عملی، از جمله این که فضانوردان چه مدت باید در این کیسه‌خواب‌ها بمانند، حل شود.

دکتر لوین می‌گوید: «این شاید یکی از اساسی‌ترین مسائل پزشکی باشد که طی دهه گذشته در برنامه‌های فضایی یافت شده است... من از داوطلبانی که به ما کمک می‌کنند تا مشکل را بفهمیم و اگر بشود، حل کنیم، تشکر می‌کنم.»