جس ملیا، ۲۸ ساله، مدیر بازاریابی، لبخند میزند و میگوید: «وقتی بیش از یک سال پیش بازی اسکیتبرد را شروع کردم، کسی در محل کار به من گفت: "کمی برای این بازی سنت بالا نرفته؟" من اینطور فکر نمیکنم. شما هرگز آنقدر پیر نیستید که نتوانید چیز جدیدی را امتحان کنید».
جی، کمی پس از اینکه برای اولین بار این ورزش را امتحان کرد، فکرایجاد گروهی زنانه برای ورزش اسکیتبرد به ذهنش رسید. شعار «فقط امتحان کن» بخش مهمی از فکر راهاندازی گروه «چرخ زدن با دخترها» (Rollin' With The Girls) بود که دختران را به شرکت در این ورزش مفرح فرا میخواند. جس میگوید: «نامزدم همیشه اسکیتبرد بازی میکرد و من هم همیشه میخواستم بازی کنم، اما پارکهای اسکیتبرد پر از پسر بود و اگر تنها دختر آنجا باشید، میتواند ترسناک باشد. من هم با کمرم مشکل داشتم و نمیخواستم بیشتر صدمه ببینم. اما بعد کمرم کمی بهتر شد و فکر کردم، فقط میخواهم این بازی را امتحان کنم».
جس بعد از یک بار بازی، به دام افتاد. او میگوید: «اسکیتبرد یک جورهایی اعتیادآور است، چون شما خود را از نظر جسمی و روحی به چالش میکشید. من در هوای آزاد بودم و کارهای جدیدی با بدنم انجام میدادم، موفقیتهایی به دست میآوردم و برای اولین بار طی سالها به خودم افتخار میکردم. من استاد نیمچرخ شدم و فضای هیجان و تحرک را احساس کردم و میخواهم دستاوردهای بیشتری داشته باشم».
خوشبختانه، جس به سرعت متوجه شد که دختران دیگری نیز وجود دارند که در لیدز اسکیت میکنند. او یک گروه واتساپ ایجاد کرد تا کمک کند آنها به هم بپیوندند و بتوانند قرار دیدار بگذارند، نکاتی را با هم به اشتراک بگذارند و امیدوار باشند که دختران بیشتری به آنها بپیوندند.
جس میگوید: «من اسم گروه را به شوخی «چرخ زدن با دخترها» گذاشتم، زیرا بسیاری از پسرهای اسکیت باز میگویند «میخوام برم با پسرها بچرخم». این تکیه کلام سالها در لیدز معروف بود». [گویی این کاری مردانه است که زنان در آن جایی ندارند]
بازی اسکیتبرد مانند بسیاری از ورزشهای خطرناک، بسیار تحت سلطه مردان است. در سطح حرفهای، پوشش رسانهای و حمایت مالی توسط مردان اشباع شده است و در مقایسه با بیش از ۱۵۰ مرد، هنوز تنها ۲۳ اسکیت باز حرفهای زن وجود دارد. اما جس برای دختران کاری کرد كه فكر كنند وقتی پای اسكیت بازی کردن به میان میآید، هر چیزی ممکن است. او یک صفحه در اینستاگرام با نام گروه باز کرد تا حضور جامعه اسکیت بازان دختر را جشن بگیرد، ترتیب دیدارها را بدهد و کلیپهایی از تمرین دختران و ناکامیشان در شیرین کاری با اسکیتبرد در آن صفحه پست کند.
تعهد او برای کشاندن هرچه بیشتر زنان به این ورزش، مورد توجه شرکت محصولات ورزشی«لاکوزید اسپورت» قرار گرفت، و این شرکت تصمیم گرفت جس را در فهرست شخصیتهای سال ۲۰۱۹ که در به حرکت درآوردن دیگران موثر بوده اند، به عنوان یکی از ۵۰ نفری که از ورزش برای تغییر جامعه استفاده میکنند و زندگی فعالتر را ترغیب میکند، معرفی کند. او میگوید: «قرار گرفتن در این فهرست به معنی بهترین بودن نیست. این در مورد یادگیری و نشان دادن به دختران است که از خانه بیرون بزنند و کاری انجام دهند. نشان دادن کارهایی که زنان میتوانند انجام دهند و کنار گذاشتن این تصور که حتما باید در سطح خاصی باشی تا بتوانی به کاری بپردازی. من میخواستم مطمئن شوم که هر کسی میتواند فیلمها را مرور کند و فکر کند: هی، من احتمالاً میتوانم آن کار را انجام دهم».
«من حتی از طرف افرادی که نمیخواهند اسکیتبرد بازی کنند، کلی اظهارنظرهای مثبت دریافت میکنم، اما احساس میکنم که الهام گرفتهام سرگرمیجدیدی درست کنم».
از زمان درست شدن صفحه اینستاگرام این گروه بیش از یک سال میگذرد و حدود ۲۵۰۰ نفر اکنون این صفحه را دنبال میکنند. جس میگوید: «بسیار جالب است، دختران زیادی به صورت آنلاین از یکدیگر حمایت و تشویق میکنند». جس اصلی ترین جذابیت این ورزش را حس فوقالعاده همبستگی و همچنین احساس رضایت از توانایی انجام یک ترفند، میداند. او میگوید: «اسکیت، صبر و فداکاری واقعی میطلبد. اسکیت به من آموخته است که دستاوردهای کوچک را به عنوان پیروزیهای عظیم ببینم و بر ترسهایم غلبه کنم. من میخواستم دختران دیگر را تشویق کنم که همین کار را انجام دهند. در اسکیت از همه استقبال میشود و محدودیت سنی وجود ندارد. یک زن به نام جولی در دهه چهل زندگیاش شروع به اسکیت کرد، زیرا دخترش اسکیت بازی میکند، و اکنون او انواع رمپها و همه کارها را با اسکیتبرد انجام میدهد».
«ما با افراد زیادی در تماس هستیم که میپرسند چگونه میتوانند شروع کنند. ما سعی میکنیم مردم را با برگزاری رویدادها جمع کنیم و یا به مردم بگوییم که ما کجا هستیم تا اولین بازی آنها کمتر برایشان ترسناک شود».
محبوبیت شبهای اسکیت دختران، و همچنین انجمن «چرخ زدن با دختران»، در سراسر کشور رو به رشد است و به آرامی چهره اسکیت را در بریتانیا تغییر میدهد. در «خانۀ ونز» (House of Vans) در زیر ایستگاه واترلو در لندن، شب اسکیت دختران به طور منظم میزبان بیش از ۳۰۰ نفر است. در فلو (Flo) در ناتینگهام هم یک شب فقط زنانه برگزار میشود که در آن بچههای ۸ ساله ترفندهای خود را به نمایش میگذارند. در کاردیف، کی راسنت، شب اسکیت ماهیانه برای زنان در باشگاه اجتماعی ملکه پرام، ظرف سه ماه دو برابر شده است و در گلاسکو، دواین (Doyenne) مجموعه اسکیت بوردی که توسط زنان اداره میشود، لباسهای اسکیتی را عرضه میکند که جنسیت ندارد و برنامههایی را برای زنان، افراد همجنسگرایان، و افراد دارای معلولیت برگزار میکند.
جس برای ایجاد صحنه اسکیت به عنوان جایی که تا حد امکان در سطح محلی فراگیر باشد، پیشقدم بوده است و برخی از مثبتترین واکنشها را از مردها گرفته است. «در پارک اسکیت هاید پارک در لیدز همه مردها واقعاً پشت گروه «چرخ زدن با دخترها» هستند. آنها پستهای اینستاگرام ما را به اشتراک میگذارند و فروشگاه محلی اسکیت ما به نام «فروشگاه اسکیت خوشامد» به هر دختری که آنجا میرود درباره ما میگویند».
«جمع بازیکنان اسکیتبرد انجمن درخشانی است. این فقط یک ورزش نیست، بلکه یک سبک زندگی است که بر دوستی، حمایت از یکدیگر و خلاق بودن بنا شده است. سرزنده و الهام بخش است. دوست دارم روزی تمام وقت اسکیت بورد را به کودکان و بزرگسالان آموزش دهم. توصیه من به هر کسی این است که فقط بیرون بروید و سعی کنید کاری انجام دهید».
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent