رمزارز که در انگلیسی اغلب به اختصار همان «کریپتو» (رمزی) خوانده می‌شود، هر شکلی از ارز دیجیتال یا مجازی است که از رمزنگاری برای ایمن‌سازی تراکنش‌ها بهره می‌برد.
رمزارزها به این دلیل محبوب هستند که مرجع صادرکننده یا تنظیم‌کننده مرکزی‌ای ندارند، و در عوض از یک نظام نامتمرکز برای ثبت تراکنش‌ها و صدور واحدهای جدید ارز استفاده می‌کنند.
در چند سال گذشته، با افزایش محبوبیت و نیز نوسانات رمزارزها، اینک پیامدهای زیست‌محیطی این پدیده زیر ذره‌بین قرار گرفته است.
استخراج رمزارز چیست و چرا تاثیر کربنی بالایی دارد؟
استخراج ارزهای دیجیتال، فرآیند تولید واحدهای جدید ارز دیجیتال با حل معماهای پیچیده است.
منتقدان می‌گویند که این فرآیند از نظر زیست‌محیطی ناموجه است، زیرا فرآیند استخراج از تجهیزات کامپیوتری زیادی استفاده می‌کند و بسیار انرژی‌بر است.
بر اساس گزارش «کمبریج سنتر فور آلترناتیو فاینس»، استخراج رمزرزها حدود ۱۱۰ تراوات ساعت برق در سال یا ۰.۵۵ درصد از تولید انرژی جهان را مصرف می‌کند.
این مرکز تخمین می‌زند که یک تراکنش ارز دیجیتال همان مقدار انرژی می‌برد که یک خانواده متوسط آمریکایی در عرض یک ماه مصرف می‌کند. این مرکز کل مصرف انرژی جهانی رمزارزها را معادل مصرف انرژی در کشور سوئد تخمین می‌زند.
بر اساس گزارش‌ها، اکثر بیت‌کوین‌ها در چین استخراج می‌شود و انرژی مورد نیاز آن هم تا حد زیادی از زغال‌سنگ ارزان در منطقه سین کیانگ تامین می‌شود.
محققان دانشگاه کمبریج می‌گویند که تا آوریل ۲۰۲۰ تقریبا دو سوم تولید بیت‌کوین در چین رخ داده است که یک سوم آن در سین کیانگ انجام شده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
حتی ایلان ماسک نیز که از طرفداران پورشور ارزهای دیجیتال است، زنگ خطر را به صدا درآورده است. او در ماه مه در توییتی نوشت: «نگران افزایش سریع استفاده از سوخت‌های فسیلی برای استخراج و پردازش معاملات بیت‌کوین هستیم، به‌ویژه زغال‌سنگ که بدترین میزان انتشار (کربن) را در بین همه سوخت‌ها دارد.»
او افزود: «ارز دیجیتال در سطوح مختلف ایده خوبی است و ما معتقدیم که آینده امیدوارکننده‌ای دارد، اما این نباید هزینه زیادی برای محیط زیست داشته باشد.»
آیا دستگاه‌های ناظر دولتی رمزارز را سرکوب می‌کنند؟
در ماه مه، ایالت نیویورک طرحی را ارائه کرد که به دنبال آن است تا استخراج «کریپتو» را تا زمانی که تاثیر آن بر محیط ارزیابی نشود، متوقف کند؛ امری که گفته می‌شود سه سال طول خواهد کشید.
طرح سنای ایالت نیویورک که از سوی سناتور کوین پارکر ارائه شد، مستلزم مطالعه درباره انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از استخراج ارزهای دیجیتال و نیز اثرات آن بر هوا، آب و حیات وحش است. تا تکمیل شدن این مطالعه، هیچ استخراجی مجاز نخواهد بود.
لایحه S6486 سنا می‌گوید: «استخراج ارزهای دیجیتال نه تنها اهداف زیست‌محیطی نیویورک، تحت «قانون رهبری محیط زیست و محافظت از اجتماع» (CLCPA)، بلکه سیاست انرژی جهانی مانند توافقنامه پاریس را نیز تهدید می‌کند.»
بر این اساس، «به مدت سه سال فعالیت مراکز استخراج ارزهای دیجیتال در ایالت، از جمله (اما نه محدود به) مراکز استخراج ارز دیجیتال واقع در نیروگاه‌های سوخت فسیلی، به حال تعلیق در می‌آید.»
آیا می‌توان استخراج رمزارز را به شکلی سازگار با اخلاق انجام داد؟
مصرف زیاد انرژی لزوما به معنای انتشار بالای گازهای گلخانه‌ای نیست. طبق بررسی «هاروارد بیزینس ریویو»، ردپای کربنی استخراج بیت‌کوین واقعا به منابع انرژی مورد استفاده به این منظور بستگی دارد.
استخراج‌کنندگان بیت‌کوین از انرژی‌های تجدیدپذیر استقبال کرده‌اند؛ اغلب به این دلیل که مقرون به صرفه است.
به عنوان مثال، ایسلند به دلیل انرژی زمین‌گرمایی ارزان و آب و هوای سردش که به خنک شدن ماشین‌ها کمک می‌کند، یکی از مراکز استخراج ارزهای دیجیتال است.
در همین حال، منابع انرژی آبی در ایالت‌های کُبک و بریتیش کلمبیا در کانادا و نیروی بادی در تگزاس نیز استخراج‌کنندگان رمزارز را به خود جذب کرده است.
استخراج‌کنندگان رمزارز حتی نیروگاه‌های برق‌آبی از کار افتاده در ایالات متحده را احیا کرده‌اند تا برای استخراج ارز دیجیتال، انرژی تولید کنند.
© The Independent
