مردم بریتانیا به صورت عموم در آرزوی رسیدن به یک نتیجه رضایت بخش در مورد "بریگزیت" هستند. ولی این آرزو، نه به این مفهوم است که آن ها می خواهند بریتانیا بدون هیچ توافق معینی، از پیکر اتحادیه اروپا جدا شود و نه به این معنی است که مردم از طرح نا شایسته نخست وزیر بریتانیا حمایت می کنند. در واقع مردم به این نتیجه رسیده اند که بایستی خود شان در مسئله "بریگزیت" تصمیم بگیرند زیرا نمایندگان آن ها در مجلس، قادر به این تصمیم گیری به نمایندگی از آن ها به گونه ای که در نظام های دمکراسی صورت می گیرد، نیستند.
البته این مردم بریتانیا هستند که پیامدهای ناگوار "بریگزیت" را متحمل می شوند اما نمایندگان مجلس که بر مسند آسایش تکیه زده اند و در آینده حقوق بازنشستگی زیادی خواهند گرفت و یا وزیران که آینده ی با شکوهی در انتظار آن ها هست و آمادگی برای به دست گرفتن امور دولتی دارند، هیچ چیزی را در این میان از دست نخواهند داد.
نظر سنجی های به دست آمده نشان می دهد که مردم در حال حاضر نسبت به هر زمان دیگری خواهان اجرای آخرین نظر خواهی در مورد " بریگزیت" هستند. حقایق نشان می دهد که پارلمان ذاتاً قادر به اتخاذ تصمیم در مورد مسایل بزرگ ملی نیست. مسئله "بریگزیت" فراتر از هواداری های گروهی است و اندیشه تصمیم گیری در این مورد، نمایندگان و حتی نخبگان سیاسی طراز اول را با آشفتگی روبرو می کند. طرز العمل پارلمان، که شیوه اتخاذ اقدامات در آن به صورت معمول با اکثریت اعضای حکومت، صورت می گیرد، توان تصمیم گیری در مسئله سرنوشت سازی همچون "بریگزیت" را ندارد.
روش رأی اکثریت و روند رأی موافق و مخالف برای یافتن اجماع و ارجحیت در مسئله "بریگزیت" کاملا نامناسب است.
رأی گیری با این طرز العمل، بیشتر از هر چیز دیگری منجر به ایجاد شکاف میان اعضای مجلس شده و وحدت ملی را به چالش می کشد. از سوی دیگر، اغلب تصمیم گیری های حیاتی در بروکسل گرفته می شود. بنابر این لازم است پارلمان و کابینه، تصمیم گیری نهایی در مورد این مسئله را به مردم واگذار کنند.
گفتگوها بر سر موضوع "بریگزیت"، در 23 ژوئن 2016 پایان نیافت بلکه در واقع آغاز شد. صرف نظر از توهّمات و تخیلات، آیا از سه سال به این طرف، ما خواهان چگونه ارمغانی از "بریگزیت" هستیم که ارزش آن تا کنون باقی است؟
در هیچ عصری از تاریخ، مردم انگلیس در مورد یک مسئله ملی، این قدر مشاجره و استدلال نکردند. در مورد نظام دمکراسی مشورتی که ما داریم، استادان سیاست مقاله ها نوشتند اما هنگام تصمیم گیری و عمل، پیکر همین نظام دمکراسی به لرزه می افتد.
مردم بریتانیا، گزینه های که پیش رو دارند را به خوبی درک می کنند. همه پرسی سال 2016، حاکمیت که شامل آخرین تصمیم گیری در مورد بریگزیت می باشد؛ را به آن ها واگذار کرده است. اکنون مردم می خواهند تصمیم خود را بگیرند و سرنوشت ملت را تعیین کنند.
هرچند رویداد ها به سرعت در حال شکل گیری است و ترزا می، خواهان تمدید زمان "بریگزیت" شده و دونالد توسک، رئیس شورای اروپا با یک سال تمدید موافقت کرده است اما رئیس خزانه (که اغلب به عنوان یک شخصیت بدبین و افسرده شناخته می شود) به گونه ای حیرت آوری، به نتایج گفتگوهای ترزا می و جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر خوشبین است. این خوشبینی با طرز رفتار های گذشته رئیس خزانه کاملا در مغایرت است.
البته به فرض این که ائتلاف و همسویی میان دو حزب کارگر و محافظه کار در مورد "بریگزیت" وجود می داشت، تصمیم گیری در این مسئله بزرگ، باز هم نیازمند تأیید و رضایت مردم بریتانیا بود.
برخی طرف های که امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه که ظاهرا حمایت بلژیک و اسپانیا را به دست آورده است، رهبری آنان را به دوش دارد، بریتانیا را برای اتخاذ یک اقدام شتابنده، انگیزه می دهند. تلاش این طرف ها می تواند، تهدیدی برای خروج سریع و بدون هیچ توافق بریتانیا از اتحادیه اروپا باشد، هر چند حکومت انگلستان و پارلمان آن، طرح خروج سریع و بدون هیچ توافق را بیرون از دایره اجرا قرار دهند.
با آن که ترفند های فرانسه احتمالا مانع روحیه همکاری آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان و حمایت او از آقای توسک نخواهد شد، اما این تلاش ها چندان بی خطر هم نیست.
بنابراین، گزینه خروج بریتانیا بدون توافق و یا بدون گذراندن مرحله انتقالی، از اتحادیه اروپا به زودی و شاید هم در هفته آینده عملی شود و یا این که با لغو یک جانبه ماده 50، بریتانیا در قالب اتحادیه اروپا باقی بماند.
آقای مکرون، انگلیس را به سوی دشوار ترین گزینه ی خروج و یا عضویت کامل اروپا وادار می کند.
با توجه به توازن نظر کنونی در پارلمان، احتمال لغو ماده 50 نسبت به هر اقدام دیگری بیشتر است.
هر چند ممکن است رئیس جمهور فرانسه در صدد همکاری با ما باشد، اما خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا مطمئنا و هرگز به معنای سپردن سرنوشت کشور به دست رئیس جمهور فرانسه نیست.
اندیپندنت
تاریخ نشر: 7 آوریل 2019
برگردان متن انگلیسی به فارسی: شفیق انصاری
