صادرات فرش افغانستان، که یکی از مهم‌ترین اقلام صادراتی این کشور است، با وجود چالش‌ها و بحران در افغانستان، افزایش‌ یافته است. براساس اعلام اتحادیه صادرکنندگان فرش در افغانستان، در سال جاری ۲۰ درصد بیشتر از سال قبل فرش به کشورهای خارجی صادر شده است.

نور‌احمد نوری، رئیس اتحادیه صادرکنندگان فرش، می‌گوید هرچند دهلیزهای هوایی مانند گذشته فعال نیستند، صادرات فرش به‌نسبت افزایش‌ یافته است. به گفته نوری، ۹۰ درصد این صادرات از بندرهای تجاری پاکستان به کشورهای خارجی انجام می‌شود. آقای نوری گفت: «در حال حاضر، ۹۰ درصد صادرات فرش خود را زمینی به بندرهای تجاری پاکستان و از آن جا به کشورهای دیگر می‌فرستیم.»

 نوری می‌گوید دهلیزهای هوایی که در گذشته ایجاد شده بودند حالا مسدود شده‌اند و فرش فقط با استفاده از پرواز شرکت‌های داخلی کام‌ایر و آریانا نخست به دبی و از آن‌جا به کشورهای دیگر صادر می‌شود. او افزود با این‌ حال تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش چالش‌های دیگری از جمله بهای بالای مواد خام‌ و تعرفه‌های گمرکی هم دارند. همچنین نبود سیستم تسهیلات بانکی نیز سبب شده است تا صادرات فرش با مشکل روبه‌رو شود و انتقال پول به داخل افغانستان به‌سختی انجام شود.

اما وزارت صنعت و تجارت طالبان مدعی شده است قصد کاهش مشکلات تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش را دارد. مولانا زهیر، سخنگوی وزارت صنعت و تجارت طالبان، به ایندیپندنت فارسی گفت وزارت صنعت و تجارت تلاش می‌کند تا تسهیلات لازم را برای صادرکنندگان و تولیدکنندگان فرش فراهم کند. این تسهیلات ایجاد دهلیزهای هوایی و کمک به تولیدکنندگان فرش را هم شامل می‌شود. او می‌گوید در سال جاری، ۸۸۰ هزار مترمربع فرش به خارج صادرشده است و این مقدار از راه‌های هوایی و ترانزیت زمینی صورت گرفته است. زهیر می‌افزاید به‌تازگی، پس از ۱۵ سال، هیئت‌مدیره اتحادیه صادرکنندگان فرش با انتخابات تعیین شده‌اند و هیئت‌مدیره جدید بر فعالیت‌های این اتحادیه نظارت می‌کند.

مولانا زهیر در مورد چالش‌های موجود بر سر راه صادرکنندگان و تولیدکنندگان فرش گفت: «به‌تازگی نشستی میان وزارت صنعت و تجارت و صادرکنندگان و تولیدکنندگان فرش صورت گرفت و بازرگانان مشکلات خود را در مورد بهای مواد خام و همچنین تعرفه‌های بالای گمرکی بیان کردند.»

 او افزود: «ما تلاش می‌کنیم تا یک قیمت استثنایی را از کشور قزاقستان که بیشترین مواد خام از آن‌جا وارد می‌شود به دست بیاوریم و هم‌زمان در تلاشیم تعرفه‌های گمرکی مواد خام را کاهش دهیم.»

صادرات افغانستان به کشورهای خارجی محدود به فرش و میوه خشک است. جنگ ۴۰‌ ساله تولید فرش در افغانستان را به‌شدت کاهش داد، به‌طوری‌ که تا آغاز دهه‌ ۱۳۸۰، میزان تولید فرش در افغانستان بسیار پایین بود. اکثر تولیدکنندگان فرش به کشور پاکستان رفتند و در آن‌جا کارگاه‌های تولیدی برپا کردند، اما این فرش به نام فرش پاکستانی به جهان عرضه می‌شد. از آغاز قرن ۲۱ و تحولات در افغانستان، تولید فرش در این کشور دوباره افزایش یافت. دولت نیز با تشویق سرمایه‌گذاری در این عرصه، سعی داشت تا سطح تولید را بالا ببرد. با سقوط دولت پیشین، تعدادی از بازرگانان و سرمایه‌گذاران افغانستان را ترک کردند؛ این مسئله باعث شده است تا صادرات افغانستان به کشورهای خارجی دوباره دچار رکود شود.