پژوهشگران ماموریتی را آغاز کرده‌اند که ممکن است راز پشت ده‌ها مومیایی وحشتناک کودکان مدفون‌ در یک مقبره زیرزمینی در سیسیل را برملا کند.

دخمه‌های کاپوچینی پالرمو، که بزرگ‌ترین مجموعه بقایای اجساد در اروپا است، مملو از اجساد مومیایی‌شده و اسکلت است. برخی اجساد به‌قدری خوب حفظ‌ شده‌اند که پوست، مو و لباس آن‌ها دست‌نخورده باقی‌مانده است.

در میان این اجساد، ۱۶۳ کودک نیز وجود دارند. گروه تحقیقاتی قرار است تعدادی از این کودکان را که در دخمه‌های کاپوچینی پالرمو آرام گرفته‌اند با استفاده از اشعه ایکس بررسی کند. 

این کودکان بخشی از ۱۲۸۴ جسد مومیایی‌شده طبیعی و نیمه‌اسکلت‌شده در دخمه‌ها و اتاقک‌های این مکان‌اند که قدمت آن به سال‌های ۱۵۹۰ بازمی‌گردد.

اعتقاد بر این است که این کودکان بین سال‌های ۱۷۸۷ و ۱۸۸۰ مرده‌اند، اما اطلاعات کمی در مورد اینکه این‌ها چه کسانی بوده‌اند و چگونه مرده‌اند وجود دارد.

برخی از آن‌ها که در یک عبادتگاه دلگیر نگهداری می‌شوند، به‌قدری سالم مانده‌اند که گفته می‌شود به عروسک‎‌های کوچک خفته شبیه‌اند.

روزالیا لومباردو کودکی سیسیلی بود که در اثر ذات‌الریه ناشی از آنفلوانزای اسپانیایی، یک هفته مانده به تولد دو سالگی‌اش در سال ۱۹۲۰ درگذشت. روزالیا که «زیبای خفته» نیز نامیده می‌شود، یکی از آخرین اجسادی بود که در دخمه‌های کاپوچینی پالرمو در سیسیل پذیرفته شد.

 حالا، دکتر کریستی اسکوایرز، از دانشگاه استافوردشر، در اولین تلاش برای پی بردن به داستان این کودکان با استفاده از یک اسکنر اشعه ایکس قابل‌حمل، پا به این دخمه‌ها گذاشته است.

از تصاویر ثبت‌شده برای تعیین جنسیت و سن هر کودک و همچنین برای جست‌و‌جوی شواهدی از نقص‌های رشدی، جراحت و بیماری‌ استفاده خواهد شد.

این مطالعه به مدت دو سال ادامه خواهد داشت تا هویت، سطح سلامت و بیماری ۴۱ جسد از اجساد کودکان مشخص شود.

اسکوایرز به نشریه بریتانیایی سان گفت: «ما می‌خواهیم وضعیت سلامت و رشد کودکانی را که مراسم مومیایی برای آن‌ها اجرا شده است، درک کنیم. می‌دانیم که آن‌ها به طبقات متوسط تعلق داشتند، اما نمی‌دانیم که احتمال ابتلای آن‌ها به بیماری‌های خاص یا نقص رشد چقدر است.»

این گورستان که ابتدا برای راهبان فرقه کاپوچین‌ها در نظر گرفته شده بود نمادی از موقعیت اجتماعی و «راهی برای حفظ مقام و منزلت حتی هنگام مرگ» بود.

دکتر داریو پیومبینو-ماسکالی که او نیز روی این پروژه کار می‌کند، به گاردین گفت که برخی از کودکان «به‌ شکل فوق‌العاده‌ای حفظ شده‌اند» و به «عروسک‌های کوچک» شبیه‌اند.

او گفت: «بعضی از آن‌ها واقعا به بچه‌هایی در خواب شبیه‌اند. آن‌ها با گذشت زمان تیره‌تر می‌شوند، اما برخی از آن‌ها حتی چشم‌های مصنوعی دارند و این‌طور به نظر می‌آید که به شما نگاه می‌کنند.»

این مومیایی‌ها بخشی از میراث سیسیل هستند و در معرض دید عموم و گردشگران قرار دارند.