براساس آخرین مطالعات، هیچ اثری از حیات در شهاب‌سنگ چهارمیلیاردساله مریخ وجود ندارد.

در سال ۱۹۹۶، تیمی به رهبری ناسا گزارش داد که وجود ترکیبات آلی در یک شهاب‌سنگ، بقایایی از موجودات زنده را نشان می‌دهد.

 سایر دانشمندان به آن موضوع مشکوک بودند و ده‌ها سال آن فرض را کنار گذاشتند، اما یافته‌های جدید تیمی به سرپرستی اندرو استیل اعلام کرده است که نمونه‌های کوچک آن شهاب‌سنگ، نشان‌گر وجود ترکیبات غنی از کربن است که درواقع می‌تواند نشانه‌ای از جریان آب (به احتمال زیاد آب شور) باشد که مدتی طولانی بر روی آن بوده است.

احتمال می‌رود که میلیون‌ها سال پیش و در دوران مرطوب بودن مریخ،  دست‌کم دو شهاب‌سنگ در نزدیکی آن برخورد کرده باشند که به گرم‌تر شدن سطح اطراف آن سیاره منجر شده باشد. اما شهاب‌سنگ سومی هم بود که قبل از برخورد با سیاره سرخ، به فضا پرتاب شد. آن سنگ که تقریبا دو کیلوگرم وزن دارد، در سال ۱۹۸۴ در قطب جنوب پیدا شد.

به گفته محققان، هنگامی که مریخ هنوز دارای آب‌های زیرزمینی بود که از میان شکاف‌های سنگ‌ها حرکت می‌کردند، حباب‌های کوچکی از کربن را تشکیل دادند که در سنگ‌ها باقی مانده است. احتمال رخ دادن چنین اتفاقی در زمین نیز هست، و روندی مشابه آن می‌تواند موجب وجود متان در جو مریخ شود.

اما به عقیده دو دانشمند که در مطالعه اولیه شرکت داشتند، این یافته‌ها «ناامیدکننده» هستند و آنان با نتایج بررسی اخیر مخالفند. آنان در یک ایمیل مشترک، پایبندی خود را به مشاهدات سال ۱۹۹۶ اعلام کردند.

کتی توماس-کپرتا و سیمون کلمت، محققان نجومی مرکز فضایی جانسون ناسا در هیوستون، می‌نویسند: «با  آن که داده‌های ارائه‌شده به‌تدریج به دانش ما درباره شهاب‌سنگ می‌افزایند، اما تفسیر آن به سختی امکان‌پذیر است، و پشتوانه تحقیقاتی ندارند و این گمانه‌‌زنی‌های بدون پشتوانه هیچ کمکی به حل معمای منشا مواد آلی در شهاب‌سنگ نمی‌کند.

استیل می‌گوید که او و تیمش نتایج خود را یک کشف بسیار هیجان‌انگیز در مورد مریخ، و نه مطالعه‌ای برای رد» می‌دانند. استیل در ایمیلی با اشاره به سیاره‌های زحل و مشتری، می‌نویسد: «این یافته برای درک ما از چگونگی پاگرفتن حیات در این سیاره بسیار بزرگ است.»

به گفته استیل، تنها راه برای اثبات آن که مریخ تا کنون حیات میکروبی داشته است یا هنوز دارد، آوردن نمونه‌هایی به زمین برای تجزیه و تحلیل است. مریخ‌نورد ناسا در حال حاضر شش نمونه را برای بازگرداندن به زمین در طول یک دهه یا بیشتر، جمع‌آوری کرده است.

هزاران سال پیش، میلیون‌ها سال پس از رانش در فضا، شهاب‌سنگی  بر روی یک میدان یخی در قطب جنوب فرود آمد. همین هفته، قطعه‌ای از آن شهاب‌سنگ در ایستگاه فضایی بین‌المللی تحت آزمایش و بررسی قرار گرفت. میکروسکوپ الکترونی روبشی کوچکی آن نمونه را بررسی کرد، و محققان امیدوارند از آن میکروسکوپ برای تجزیه و تحلیل نمونه‌های زمین‌شناسی در فضا و بقایایی که ممکن است به تجهیزات ایستگاه‌های فضای آسیب بزنند یا فضانوردان را به خطر بیندازند، استفاده کنند.