طبق پژوهش جدیدی، وجود درختان کهن به جنگل‌ها کمک می‌کند به نحوی با شرایط سازگار شوند که برای بقای درازمدت آن‌ها بسیار مهم است.
طبق این تحقیق، انعطاف‌پذیری ژنتیکی این درختان به گیاهان دیگر انتقال می‌یابد و به زیست‌بوم برای مقاومت در برابر تغییرات محیطی کمک می‌کند.
به گفته پژوهشگران، با توجه به اهمیت این درختان قدیمی برای جنگل‌ها، از آن‌ها «باید محافظت شود»، زیرا قرن‌های بسیاری زمان می‌برد تا جانشینی پیدا کنند.
پژوهشگرانی از ایالات متحده، ایتالیا، و اسپانیا، درختانی با عمر ۱۰ تا ۲۰ سال بیشتر از طول عمر متوسط‌شان، و نقش آن‌ها را در زیست‌بوم، بررسی کردند.
طبق یافته‌های آنان، درختان کهن‌سالی که در مجموع کم‌تر از یک درصد از شمار درختان هستند، تنوع و «سلامت جمعیتی» جنگل را «به شدت تغییر می‌دهند».
طبق این پژوهش که در مجله «نیچر پلنتس» (NaturePlants) منتشر شده است، «این برندگان بخت‌آزمایی تاریخ حیات»، نقش حیاتی در ظرفیت سازگاری درازمدت جنگل دارند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
چارلز کانن، از پژوهشگران مذکور، میگوید با توجه به تغییرات اقلیمی، پیدایش چنین درختانی در جنگل‌ها «هر چه دشوارتر» می‌شود و بنابراین به احتمال زیاد آهنگ نابودی درختان تندتر خواهد شد.
مدیر مرکز علوم درخت مورتون آربرتوم (Morton Arboretum) ایالات متحده، میگوید: « درختان قدیمی و کهنسال را که قطع کنیم، میراث ژنتیکی و فیزیولوژیکی آن‌ها و نیز زیستگاه منحصر‌به‌فردی برای حفاظت از طبیعت را برای همیشه از دست می‌دهیم.»
او میگوید، درخت کهنسال «عمر طولانی‌تری دارد و از این رو، پل رابطی بین چرخه‌های زیست‌محیطی در گذر قرون مختلف است»، و طبق مدل‌سازی‌های محققان، این گونه درخت‌ها «بازه زمانی تنوع ژنتیکی کلی جمعیت درختان» را به طرز چشمگیری گسترش می‌دهند.
به گفته این محققان، احیای جنگل‌ها و کاشت درختان جدید مهم است، اما قرن‌ها طول می‌کشد تا درختان کهنسال پدید آیند و نقش حیاتی‌شان را ایفا کنند.
جانلوکا پیووِزان، از دانشگاه توشا در ایتالیا و از نویسندگان این مقاله پژوهشی، میگوید: «این تحقیق نشانگر ضرورت مبرم تدوین راهبردی جهانی برای حفظ تنوع زیستی است که طبق آن نه تنها جنگل‌های بکر، بلکه به‌ویژه بقایای اندک درختان کهن را نیز باید در محیط‌های جنگلی حفاظت‌شده حفظ کرد.»
© The Independent
