نروژ بهتازگی پرورش نژادهایی مثل بولداگ انگلیسی و کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل را به دلیل نگرانی در مورد سلامت این سگها ممنوع کرده است.
طبق حکم دادگاه منطقه اسلو، پرورش گزینشی این سگها قوانین رفاهی حیوانات را نقض میکند، زیرا نمیتوان هیچ یک از این نژادها را «سالم» قلمداد کرد.
بولداگهای انگلیسی اغلب به دلیل داشتن پوزه کوتاه و شکل جمجمه خود با مشکلات سلامتی مواجه میشوند و به همین دلیل مستعد مشکلات شدید تنفسیاند. علاوه بر این، بیماریهای چشمی و عفونتهای پوستی به دلیل چینوچروکهای پوست نیز در این نژاد رواج دارد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
سگهای نژاد کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل نیز در نتیجه پرورش گزینشی اغلب مستعد ابتلا به بیماریهای قلبی، مشکلات چشمی مانند آبمروارید و سندرم چشم خشک و مشکلات مفصلیاند.
حکم مهم دادگاه این کشور فقط در مورد این دو نژاد اعمال میشود، اما آنها تنها نژادهای سگ مستعد ابتلا به مشکلات سلامت نیستند و احتمال ابتلای چندین نژاد دیگر به بیماریهای خاص نیز زیاد است.
ژرمن شپرد
بنا بر اعلام موسسه غیرانتفاعی «مید آتلانتیک ژرمن شپرد رسکیو» (Mid-Atlantic German Shepherd Rescue) «امایجیاسآر» (MAGSR)، سگهای نژاد ژرمن شپرد مستعد ابتلا به آسیب حاد نخاعیاند. این بیماری عصبی پیشرونده مبتنی بر خودایمنی است و روی نخاع تاثیر میگذارد. این سایت خبری میگوید: «این بیماری تنها در سگهای ژرمن شپرد فراوانی نسبی دارد. بنابراین احتمالا ناشی از عامل وراثت است؛ هرچند هنوز ثابت نشده است.»
پتا (PETA) نیز خاطرنشان کرد این سگها در حین رشد مستعد ابتلا به دیسپلازی لگن و آرنجاند که جزو اختلالهای رشد ناشی از تشکیل مفاصل است. به گفته باشگاه کنل آمریکا (AKC)، این اختلال ارثی و رایج در چندین نژاد از سگهای تنومند میتواند در نهایت به از کارافتادگی مفاصل منجر شود.
به گفته پتا، این سگها همچنین مستعد ابتلا به اگزما، اختلالهای خونی، صرع، کوتولگی، نفخ (دارای خطر جانی) و مشکلات گوارشیاند.
شارپی
به نوشته سایت مرجع «انیمال وایزد» (AnimalWised) شارپی یکی دیگر از نژادهای سگ مستعد ابتلا به مشکلات سلامت است و به گفته آنها، این سگ ممکن است به آب مروارید، دیسپلازی لگن، مشکلات تیرویید مانند کمکاری تیرویید و بیماریهای چشمی مانند ورم ملتحمه و زخم قرنیه مبتلا شوند.
گلدن رتریور
بنا بر اعلام انجمن گلدن رتریور، این نژاد نیز اغلب مستعد ابتلا به شماری از مشکلات سلامتی است و در سایت این انجمن آمده است که این سگها اغلب به «سرطان، دیسپلازی لگن و آرنج، دررفتگی کشکک زانو، مشکلات قفسه سینه و پوست، مشکلات چشمی، عفونت گوش، نفخ، صرع و کمکاری تیرویید» مبتلا میشوند.
این نژاد همچنین در معرض خطر ابتلا به بیماری «فون ویلبراند» (Von Willebrand) است که اختلالی خونی است و باعث میشود خون بهدرستی لخته نشود.
باکسر
به گفته گروه پتا، سگهای نژاد باکسر هم در فهرست نژادهای ناسالم قرار دارند؛ زیرا احتمال ابتلای این نژاد به مشکلات سلامتی مانند کاردیومایاپتی (بیماری قلبی عامل ضربان غیرطبیعی قلب)، صرع، تومور و تنگی دریچه زیر آئورت (تنگ شدن دریچه خروجی زیر دریچه آئورت قلب و عامل نارسایی قلبی) وجود دارد.
داشهوند
سگهای نژاد داشهوند به علت شکل بدنشان در معرض ابتلا به شماری از معضلات سلامت مثل مشکلات ستون فقرات و اعصاباند که ممکن است برای رفع آنها عمل جراحی لازم باشد. بنا بر اعلام موسسه کانا پت، سگهای این نژاد ممکن است به مشکلات چاقی و بینایی هم دچار شوند.
سگ کوهستانی برنس
بر اساس گزارش موسسه هپر، عمر این سگهای تنومند خیلی کوتاه است و سالها خویشآمیزی (تولیدمثل در نتیجه جفتگیری دو والد که با هم ارتباط ژنتیکی دارند) باعث شده است بیشتر در خطر ابتلا به سرطان باشند.
به گزارش گروه انیمال وایزد، سگهای این نژاد مستعد ابتلا به مننژیت، دیسپلازی آرنج، دیسپلازی لگن، هیستوسیتوزیس، آتاکسی، سندروم تولهسگ لرزان و آتروفی پیشرونده شبکیهاند.
پاگ
سگهای نژاد پاگ نیز به سگهای نژاد بولداگ بیشباهت نیستند و به علت تخت بودن پوزه و محدودیت گردش هوا به مشکلات سلامت دچار میشوند که میتواند معضلات تنفسی را در پی داشته باشد. این سگها به علت برآمدگی چشمها در معرض ابتلا به مشکلات چشمی مثل عفونت نیز قرار دارند.
لابرادور رتریور
به گزارش گروه پتا، سگهای نژاد لابرادور رتریور نیز در معرض ابتلا به شماری از معضلات سلامتاند و ممکن است به آبمروارید، دیسپلازی لگن و آرنج و نفخ دچار شوند. به گفته گروه پتامدی، سگهای این نژاد مستعد چاقی و ابتلا به معضلی به نام فروپاشی ناشی از تمریناند.
بنا بر اعلام گروه پتا، نژادهای یورکشایر تریرز، بیگل، پودل و شیتزو نیز در فهرستی قرار دارند که بیش از همه پرورش داده میشوند.
© The Independent