۱۰ نفر از کارکنان یک معدن زغال‌سنگ در شهرستان نهرین استان بغلان در شمال افغانستان، شب چهارشنبه، ۱۳ بهمن، در اثر ریزش این معدن جان باختند. هیچ‌کس از جمله نیروهای طالبان، برای نجات این افراد اقدامی نکردند.

عبدالله حیات، ساکن نهرین، به ایندیپندنت فارسی گفت: «پس از آنکه معدن ریزش کرد، برای نجات افراد گیرافتاده زیر آوار هیچ امکانات و نیروی متخصصی وجود نداشت. آن‌ها ۱۲ ساعت زیر آوارها ماندند و جان دادند.» عبدالله می‌افزاید که ممکن است در حادثه کسانی هم زخمی شده‌ باشند اما هنوز دراین باره جزئیاتی به دست ما نرسیده است.

مولوی عبدالله حامد، از فرماندهان گروه طالبان و رئیس معادن زغال‌سنگ نهرین، هم مرگ ۱۰ کارگر در اثر ریزش معدن را تایید کرده اما اطلاعات بیشتری ارائه نکرده است.

عبدالله حیات می‌گوید سال‌ها است که معدن‌های زغال‌سنگ در نهرین را افراد غیرحرفه‌ای که بیشتر مردم محلی‌اند، استخراج می‌کنند و روزانه نزدیک به ۱۰۰ کامیون زغال‌سنگ به شهرهای مختلف افغانستان فرستاده می‌شوند.

این حادثه در معدنی به نام چنارک رخ داده است که در پنج ماه اخیر و پس از تسلط طالبان بر افغانستان، شماری از کارکنان دولت پیشین افغانستان نیز در آن کار می‌کنند. به گفته عبدالله حیات، در معادن زغال‌سنگ نهرین ده‌ها کودک هم در ازای دستمزدی ناچیز، مشغول کارند و ریزش معادن هرچند وقت یک‌بار از کارگران از جمله کودکان، قربانی می‌گیرد.

ریزش معدن چنارک در آوریل ۲۰۲۱ هم جان چهار کارگر را گرفت. اجساد آن کارگران در زیر آوار و در اعماق معدن باقی ماند و هرگز به دست خانواده‌هایشان نرسید.

کارگران معادن در افغانستان به دلیل دسترسی نداشتن به وسایل ایمنی و همچنین ناآگاهی از روش‌های حرفه‌ای استخراج معدن همواره در اثر ریزش معادن و حوادث مشابه آسیب می‌بینند. با وجودی که استخراج معادن یکی از منابع درآمدی مهم دولت‌های افغانستان در ۲۰ سال گذشته بوده، هیچ‌گاه به استانداردسازی استخراج این معادن توجه نشده است.

طالبان نیز پس از تسلط بر افغانستان، با هدف کسب درآمدهای هنگفت از این معادن، به استخراج گسترده آن‌ها روی آورده‌ است. نبود زمینه‌های کار و گسترش فقر در میان مردم باعث شده است تا کارمندان پیشین دولت افغانستان که شغل‌ خود را از دست داده‌اند و کودکانی که نان‌آور خانواده‌اند، در ازای دستمزدی اندک، در این معادن کار کنند.