در ادامه واکنشها به سفر رئیس پلیس سابق تهران بزرگ به کانادا، هشت سازمان حقوق بشری با انتشار بیانیهای خطاب به دولت کانادا نوشتند: «ورود آزادانه شخصی مانند مرتضی طلایی حاوی پیامی خطرناک است؛ پیامی که در حقیقت توهین به ایرانیانی است که به دنبال پناهندگیهای موجه در کانادا هستند.»
افشای سفر مرتضی طلایی، رئیس پلیس سابق تهران بزرگ که نقش پررنگی در نقض حقوق بشر و سرکوب مردم داشته است، موجی از واکنشها را به دنبال داشت. بسیاری از مردم این سوال را مطرح کردند که چرا دولت کانادا به چنین فردی ویزا و اجازه ورود به خاکش را داده است.
با آنکه از سال ۲۰۱۳ و به دنبال قطع روابط دیپلماتیک بین تهران و اتاوا، اخذ ویزا برای ایرانیها سختتر شده، اما به نظر میرسد مسئولان جمهوری اسلامی میتوانند بهراحتی ویزای این کشور را اخذ کنند و آزادانه بدون ترس از هرگونه عواقبی به کانادا سفر کنند؛ آن هم در شرایطی که پرونده هواپیمای اوکراینی همچنان باز است.
یکی از ایرانیان ساکن کانادا در اعتراض به صدور اجازه سفر مرتضی طلایی به این کشور در توییتر نوشت: «پدرم برای دیدن پدرش به ایران که رفت و هشت سال حکم گرفت. من هم دلم برای مادربزرگم تنگ شده و سالهاست که او را ندیدهام. بقیه خانواده هم که با ترس و لرز و کلی برنامهریزی مالی و غیره باید این طرف و آن طرف ببینیم. بعد سردار سابق سپاه راحت میآید خانوادهاش را میبیند و بر میگردد!»
My father was hande an 8 year sentence & spent more than a year in prison for visiting his elderly father in iran. I have not seen my grandmothers in years, & have to see rest of my fam in a third country once in few years. Why those that imprison us travel to canada so easily? https://t.co/PL7YozTtlc
— Parastoo Azizi (@sprichu) February 4, 2022
در بخشی از بیانیه هشت سازمان حقوق بشری آمده است: «ما، سازمانهای حقوق بشری امضاکننده زیر، نگرانیهای جدی خود را در مورد سفر اخیر مرتضی طلایی به کانادا، ناقض حقوق بشر، به اشتراک میگذاریم. ما از دولت کانادا میخواهیم که اقدامات فوری برای حفظ تعهد اعلام شده خود به قوانین شناخته شده بینالمللی حقوق بشر را اتخاد نماید و به ناقضان حقوق بشر هشدار دهد که مصونیت از مجازات در کشور خود، به معنای معافیت از مجازات در خارج از کشور نیست.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
امضاکنندگان بیانیه همچنین با ارجاع به قانون «مگنیتسکی» خواهان بررسی و تحقیق درباره پرونده مرتضی طلایی شدند.
دلیل تصویب این قانون، اجرای عدالت برای قربانیان مقامات خارجی فاسد است. بر مبنای این قانون میتوان مقامات خارجی که در نقض حقوق بشر با یکدیگر تبانی کردهاند را شناسایی کرد. این قانون در حقیقت برای محافظت از پناهندگان در برابر اینگونه مقامات طراحی شده است.
در ادامه این نامه به بخشی از پرونده نقض حقوق بشر مرتضی طلایی منتشر شده تا مقامات کانادایی نسبت به آن آگاه شوند.
در این بیانیه آمده است: «او سرکوب گسترده تظاهرات مسالمتآمیز مردم از جمله دانشجویان معترض را سازماندهی کرده است. زهرا کاظمی شهروند ایرانی کانادایی است که در اثر شکنجههای شدید در دوران فرماندهی این شخص کشته شد. گفته میشود تحقیقات در مورد مرگ این زن توسط پلیس تهران انجام شده است. طلایی همچنین بنیانگذار نهادی است که برخی آن را «پلیس حجاب» تهران میخوانند، نیرویی که متعهد به مبارزه با آنچه او «بدحجابی» میخواند میپردازد، علاوه بر آن او بهعنوان یک فرمانده سابق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است. نهادی که بهطور گسترده به دلیل نقض جدی حقوق بشر تحریم شده است و باید دانست که خشونتها و بیرحمیهای او ریشهای عمیق دارند.»
بنیاد عبدالرحمن برومند، مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سازمان حقوق بشر ایران، بنیاد سیامک پورزند، سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان، انجمن حمایت از حقوق بشر آذربایجانی ها در ایران، ایمپکت ایران، همه با هم علیه مجازات اعدام هشت سازمان مدافع حقوق بشر هستند که این بیانیه مشترک را امضا کردهاند.