یکی از پدیده‌های شایان توجه در عصر حاضر این است که تروریسم با امکانات و فناوری که در اختیار دارد، به کالایی صادراتی در سطح جهان تبدیل شده است؛ کالایی که بدون تبعیض به همه متقاضیان از هر دین، نژاد، و جنسیتی که باشند فروخته می‌شود.

حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان، اخیرا اعلام کرد که حزب‌الله از لحاظ فناوری نظامی به جایی رسیده است که می‌تواند پهپاد تولید کند و هزاران موشکی را که در اختیار دارد، به موشک‌های دقیق مبدل سازد. حسن نصرالله در سخنرانی خود در حومه جنوبی بیروت در میان هوادارانش، به صراحت گفت: «ما چند سال است که هزاران موشک‌ خود را به موشک‌های دقیق تبدیل می‌کنیم. اسرائیل تلاش دارد جای نگهداری این موشک‌ها را پیدا کند، اما باید بداند که ما آن‌ها را در یک محل نگهداری نمی‌کنیم، بلکه آن‌ها را در جاهای مختلف پراکنده و انبار کرده‌ایم».

همچنین، در این اواخر فایلی تصویری از ایمن‌الظواهری، رهبر سازمان القاعده، منتشر شد که در آن همانند حسن نصرالله از خدمات تروریستی صادراتی حرف می‌زد. در این ویدئو، الظواهری در حالی که دستار چهارگوشه‌ای بر سر دارد که مردان عرب روی سر خود می‌اندازند (چفیه)، می‌گوید: «سازمان القاعده و همه جهادی‌ها آماده‌اند به هر کسی که از آن‌ها یاری بخواهد، کمک کنند.»

هرچند الظواهری سعی می‌کند سخنان خود را در لفافه آیات و احادیث و عبارات حماسی بپوشاند، از لابه‌لای سخنان او به‌ وضوح می‌توان فهمید که وی غیرمسلمانان را هم از خدمات القاعده مستثنی نمی‌داند؛ به‌ ویژه در این جمله که وی می‌گوید: «ما باید به کمک همه کسانی بشتابیم که در برابر مزدوران آمریکا و صهیونیسم مبارزه می‌کند.» از این جمله نیز به‌ روشنی معلوم می‌شود که خدمات القاعده و گروه‌های وابسته به آن، حتی مشروط به تقاضا نیست، بلکه آن‌ها آماده‌اند داوطلبانه و بدون درخواست، خدمات خود را در اختیار همگان، چه مسلمان و چه کافر، قرار دهند.

پس در واقع فرقی میان سخنان حسن نصرالله و ایمن‌الظواهری دیده نمی‌شود، بلکه محتوای هر دو آن‌ها حاکی از این است که حزب‌الله و القاعده و سایر سازمان‌های تروریستی، آمادگی کامل دارند که خدمات خود را در سطح بین‌المللی صادر کنند و در اختیار همه نیازمندان در جهان قرار دهند. واقعیت این است که نه‌ تنها هیچ تفاوتی از این بابت میان این سازمان‌ها و گروه‌های شبه‌نظامی فراملیتی وجود ندارد، بلکه شباهت‌های شگفت‌انگیزی نیز می‌توان میان آن‌ها مشاهده کرد.

حال این پرسش مطرح می‌شود که آیا سازمان‌های یادشده، روی انگیزه‌های صادقانه دینی و باورهای خالصانه اعتقادی به چنین اقدام‌هایی دست می‌زنند، یا این که در چارچوب بازی‌های سیاسی و اطلاعاتی کار می‌کنند و با مافیای بین‌المللی قاچاق مواد مخدر و شرکت‌های تجارت اسلحه همدست و هم‌داستان‌اند؟

یکی از نمونه‌های دیگر سازمان‌های تروریستی که در برابر پول خدمات می‌دهند، گروه صبری‌البنا معروف به ابو نضال است. این گروه در آغاز برای آزادسازی فلسطین مبارزه می‌کرد، اما بعدها به گروه تروریستی مزدوری تبدیل شد که برای هر دولت یا سازمان اطلاعاتی که به وی پول کافی پرداخت می‌کرد، دست به عملیات تروریستی می‌زد. (این گروه اکنون از هم پاشیده شده و دیگر وجود ندارد.)

با توجه به آنچه گفته شد، اولویت ما در شرایط کنونی این است که چهره حقیقی این گروه‌های تروریستی را که زیر نقاب‌ها و نمادهای دینی پنهان شده‌اند برملا سازیم و ماهیت آن‌ها را برای مردم افشا کنیم؛ تا سیه‌روی شود هر که در او غش باشد.