بر اساس مطالعه‌ای جدید که با هدف تحقیق درازمدت و دقیق‌تر در مورد باروری در بیماران بهبود یافته کووید-۱۹ انجام شده است، ابتلا به ویروس نوظهور کرونا باعث آسیب به بیضه‌های همسترها می‌شود و هورمون‌های مرتبط با آن را تغییر می‌دهد.
محققان ازجمله دانشمندان دانشگاه هنگ‌کنگ، تغییرات ایمنی‌شناختی تدریجی، آسیب‌شناختی و هورمونی را در بیضه‌های همستری که به ویروس نوظهور کرونا سارس- کوو-۲ (SARS- CoV-2) و سویه‌هایش مبتلا بود مورد بررسی قرار دادند.
آن‌ها از ویروس آنفلوانزای ای(اچ۱ان۱) پی‌دی‌ام ۰۹ «A(H1N1)pdm09» که باعث همه‌گیری آنفلوانزای خوکی در سال ۲۰۰۹ بود برای کنترل مطالعه و مقایسه اثرات استفاده کردند.
درحالی‌که عفونت دستگاه تنفسی در همسترها پس از مایه‌کوبی سارس-کوو-۲ محدود بود دانشمندان دریافتند که ویروس تا یک هفته پس از بیماری باعث کاهش شدید تعداد اسپرم و سرم تستوسترون می‌شود و به دنبال آن اندازه و وزن بیضه‌ها کاهش می‌یابد.
این مطالعه که روز جمعه در مجله کلینیکال اینفکشس دیزیزز (بیماری‌های عفونی بالینی) چاپ شد، چندین نشانه از آسیب بافت مربوط به باروری در همسترهای بیمار پیدا کرد.
دانشمندان در این مطالعه نوشتند: «آسیب شدید بافت‌ها همراه با درجات متفاوت تورم بیضه، خونریزی و مرگ بافت، از بین رفتن لوله‌های اسپرم‌ساز و اختلال در نظم اسپرم‌زایی با افزایش مایه تلقیح ویروس مشاهده شد.»
برخلاف آنچه گفته شد آن‌ها اعلام کردند که عفونت کنترل‌شده در داخل بینی یا داخل بیضه در اثر ویروس آنفلوانزا هیچ عفونت یا آسیب بیضوی را نشان نمی‌دهد. بااین‌حال دانشمندان همچنین اشاره کردند که با واکسیناسیون می‌توان از چنین آسیبی به بیضه‌ها جلوگیری کرد.
در طول دوران همه‌گیری، محققان سراسر دنیا به این نتیجه رسیده‌اند که درحالی‌که کووید-۱۹ در اصل یک بیماری تنفسی است، اما بافت‌های بیرون ریه‌ها مانند بافت‌های مربوط به بویایی و چشایی و نیز سلول‌های دستگاه تناسلی را نیز آلوده می‌کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
مطالعه‌ای که پیش‌ازاین انجام شد شواهدی نشان داد که از هر ۱۸ داوطلبی که دچار بیماری سارس- کوو-۲ شده‌اند، یک نفر مشکلات اپیدیدیم را تجربه کرده است- لوله مارپیچ درازی که بالا و پشت هر یک از بیضه‌ها قرار دارد.
مطالعه‌ای دیگر که پس از مرگ مردان مبتلا به کووید-۱۹ انجام شد، نشانه‌های تورم یک یا هر دو بیضه را نشان می‌داد.
تحقیق پیشین همچنین حاکی از آن است که پروتئین‌های گیرنده ای‌سی‌ای ۲ (ACE@) - که ویروس نوظهور کرونا از آن برای ورود به سلول‌های انسان استفاده می‌کند - نه تنها در ریه‌ها هستند بلکه همچنین در سلول‌های سیستم باروری مانند سلول‌های اسپرم‌زا، سلول‌های سرتولی و لیدیگ نیز وجود دارند. بااین‌حال هنوز نامشخص است که آیا ابتلا به ویروس نوظهور کرونا به‌طور مستقیم به بیضه‌ها آسیب می‌زند یا نه.
در این مطالعه دانشمندان، همسترهای هشت تا ۱۰ هفته‌ای را با دوزهای مختلفی از سویه‌های غالب ویروس نوظهور کرونا و سویه‌های دلتا و اومیکرون مایه‌کوبی کردند و از گونه‌ای (اچ۱ ان۱) پی‌دی‌ام ۰۹ آنفلوانزا برای کنترل مطالعه استفاده کردند.
این جوندگان سپس در ۱، ۴، ۷، ۴۲ و ۱۲۰ روز پس از بیماری قربانی می‌شدند تا روی اعضای بدن و بافت‌هایشان تجزیه‌وتحلیل صورت گیرد.
محققان دریافتند که شمار اسپرم در تمام همسترهایی که به میزان بالاتری از ویروس دچارند به‌رغم نبود تغییرات آسیب‌شناختی در ظاهر، اندازه یا وزن اعضایشان بعد از چهار روز «به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافت.»
در ۱۲۰ روز پس از بیماری دانشمندان کاهش ویژه‌ای در اندازه و وزن بیضه‌ها مشاهده کردند و شمار اسپرم‌ها نیز در ۴۲ و ۱۲۰ روز پس از بیماری «به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافت.»
بااین‌حال این مطالعه حاکی از آن است که همسترها با دو دوز واکسن غیرفعال ویروس کامل به فاصله ۱۴ روز هیچ نشانه‌ای از آسیب بافت بیضه‌ها نداشت و این نشان می‌دهد که واکسیناسیون «به‌طور موثر بیضه‌ها را از عفونت سارس- کوو-۲ حفاظت می‌کند.»
درحالی‌که یافته‌های جدید به همسترها محدود می‌شوند، دانشمندان معتقدند پیگیری درازمدت شمار اسپرم‌ها و ویژگی‌های هورمون‌های جنسی مردان بهبودیافته از کووید-۱۹ ضروری است.
آن‌ها در این مطالعه چنین نوشتند: «آگاهی از هیپوگنادیسم (کم‌کاری غدد جنسی) و کاهش قدرت باروری در برخورد با مردانی که دوره نقاهت کووید-۱۹ را می‌گذرانند، اهمیت دارد.»
© The Independent
