سهشنبه ۱۷ اسفند (۸ مارس)، هیئت معاونت سازمان ملل متحد برای افغانستان (UNAMA) با انتشار بیانیهای، وضعیت زنان و دختران افغانستان را بهدلیل دسترسی نداشتن به حقوق اولیهشان، نگرانکننده خواند. در این بیانیه، محرومیت زنان از مشارکت در عرصههای عمومی زندگی بهمثابه محدودسازی روند توسعه اقتصادی کشور توصیف شده است.
دبورا لاینز، فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل و رئیس دفتر معاونت سازمان ملل متحد برای افغانستان، در بیانیه این نهاد، وضعیت عمومی افغانستان را فاجعهبار توصیف کرد و گفت: «همه در افغانستان تحت تاثیر بحرانهای کنونی قرار دارند، اما وضعیت زنان و دختران بهطور ویژهای نگرانکننده است زیرا حقوق و دسترسی آنها به فرصتها بهطور فزایندهای به چالش کشیده شده است.»
با تسلط طالبان بر افغانستان، در حالی که مردم افغانستان بهطورکلی تحت تاثیر رکود شدید اقتصادی، بحران خشکسالی و فروپاشی زیربناهای بهداشتی کشور قرار دارند، فشارهای مضاعف طالبان بر زنان و دختران از جمله محدودیتها در زمینه آموزش، کار، مشارکت سیاسی و اقتصادی سبب شده است تا نصف جمعیت افغانستان منفعل و در پس پرده بمانند و نقشی در چرخه اقتصاد و توسعه نداشته باشند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در بیانیه دفتر معاونت سازمان ملل متحد برای افغانستان آمده است: «سازمان ملل متحد متعهد به حمایت و ارتقای حقوق زنان و دختران در افغانستان است. ما همچنان بر این باور باقی میمانیم که هیچ صلح پایدار، بهبودی یا ثباتی بدون مشارکت فعال زنان در زندگی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشورشان امکانپذیر نیست.» رئیس دفتر معاونت سازمان ملل برای افغانستان تصریح کرد: «در گفتوگوهای ما با زنان افغان، آنها از اهمیت آموزش دختران و همچنین نیاز به فرصتهای بیشتر برای ادامه تحصیلات عالی و اشتغال صحبت کردهاند.» او تاکید کرد برای ارتقای برابری و افزایش فرصتهای زنان و دختران در تمام زمینههای زندگی، باید کارهای بیشتری انجام شود.
ابراز نگرانی سازمان ملل متحد از وضعیت زنان و دختران در افغانستان در حالی است که طالبان همه فعالیتهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و آموزشی زنان را در چارچوب شریعت طالبانی و نسخه افراطگرایانه از اسلام محدود کرده است.
پس از تسلط طالبان بر افغانستان، از هزاران زنی که در دو دهه گذشته در عرصههای تجارت، سیاست، حقوق، آموزشوپرورش، بهداشت، ورزش و هنر فعالیت داشتند، تنها شمار اندکی از آنان فقط در بخشهای بهداشت و آموزش فعالیت دارند. این در حالی است که در دو دهه اخیر، زنان افغان سهم چشمگیری در چرخه اقتصاد خانوار داشتند و فقر روزافزون کنونی تا حد زیادی ناشی از خانهنشینی زنان است.