عباس مسجدی، رئیس سازمان پزشکی قانونی، می‌گوید در سال‌های اخیر آمار زنانی متقاضی تغییر جنسیت افزایش یافته است.

در جمهوری اسلامی ایران، همجنس‌گرایی جرم محسوب می‌شود و دگرباشان با خطر زندان، شکنجه و حتی اعدام مواجه می‌شوند؛ اما طبق فتوای روح‌الله خمینی، تغییر جنسیت درصورتی‌ که فرد توانایی پرداخت هزینه‌های عمل جراحی را داشته باشد، مجاز است. با این حال، بر اساس ماده ۹۳۹ قانون مدنی ایران، تغییر جنسیت در صورتی امکان‌پذیر است که «علائم یک جنسیت بر علائم جنسیت دیگر فرد غالب باشد». افرادی که می‌خواهند تغییر جنسیت بدهند، باید به دادگاه خانواده مراجعه کنند و حکم نهایی دادگاه هم به گواهی و نظر نهایی پزشکی قانونی بستگی دارد.

با وجود اینکه سازمان جهانی بهداشت حدود ۳۲ سال پیش، ترنس بودن را از لیست بیماری‌های روحی-روانی حذف کرد، در ایران همچنان از گرایش جنسی متفاوت به عنوان «اختلال جنسی» یا «ملال جنسی» نام برده می‌شود.

عباس مسجدی، رئیس سازمان پزشکی قانونی، نیز در گفت‌وگوی اخیر خود با خبرگزاری ایلنا، بار دیگر مواضع حکومت ایران درباره افراد ترنس را تکرار کرد و گفت که در ایران تعداد «زنان دارای ملال جنسی» از مردان بیشتر شده است.

رئیس سازمان پزشکی قانونی در عین‌ حال مدعی شد که آمار درخواست تغییر جنسیت در ایران همچنان از کشورهای غربی کمتر است. او با اشاره به افزایش تعداد زنان متقاضی تغییر جنسیت گفت: «ما این زنگ خطر را هم برای متولیان تصمیم‌گیر در مجلس و مجامع فرهنگی و هم در دولت به صدا درآورده‌ایم.»

مسجدی در ادامه ادعاهای خود، فضای مجازی را علت افزایش تقاضا برای تغییر جنسیت دانست و گفت: «بنابر ارزیابی اولیه‌ای که ما انجام دادیم، شاید مهم‌ترین علتی که تاکنون به آن رسیده‌ایم، استفاده بی‌حدوحصر و خارج از چارچوب از فضای مجازی است.»

رئیس سازمان پزشکی قانونی، سنگ‌اندازی‌های این سازمان برای دگرباشان را «دستورالعمل‌های سخت» نامید و مدعی شد که بر اساس «موازین علمی»، افراد متقاضی تغییر جنسیت به مدت یک سال تحت درمان قرار می‌گیرند و «تا اطمینان پیدا نکنیم که به تغییر جنسیت نیاز است»، مجوزی صادر نمی‌شود.

او افزود: «در توصیه به افرادی که چنین قصدی دارند هم می‌گوییم که بر اساس بررسی‌های پژوهشی که انجام داده‌ایم، بسیاری از افرادی که تغییر جنسیت می‌دهند، بعدا به تبعات روانی ناشی از آن دچار می‌شوند که متاسفانه حتی آن‌ها را به سمت اقدام به خودکشی نیز می‌برد.»

برخلاف ادعاهای این مقام سازمان پزشکی قانونی، برخی افراد ترنس‌ در ایران معتقدند محدودیت و ممنوعیت‌هایی که در جمهوری اسلامی ایران برای آنان وجود دارد، زمینه‌ساز بیماری‌های روحی و روانی آنان است.

اغلب دگرباشان جنسی در ایران از یک سو با طرد از سمت خانواده مواجه می‌شوند و از سوی دیگر با خطر تهدید و بازداشت نیروهای پلیس مواجه‌اند. در سال‌های اخیر، بسیاری از آنان به امید اینکه بتوانند زندگی آزادانه‌ای داشته باشند، در کشورهایی همچون ترکیه درخواست پناهندگی می‌دهند.